FB

June 7, 2021 | 8:24

Kur nuk i kemi zgjidhur marrëdhëniet me nënën tonë, roli ynë si nënë është mjaft i kompromentuar

Nuk arrijmë ta bëjmë në qetësi. Në të vërtetë, shpesh jemi shumë nervoze, të tensionuara, sepse në mënyrë të pavetëdijshme shoqërojmë me fëmijën pikërisht ato plagë që kanë mbetur të hapura për shkak të nënës sonë.

Pra, jemi të zemëruar me djalin tonë apriori, edhe para se ai të bëjë diçka, pikërisht sepse jemi akoma të zemëruar për atë që ka ndodhur në fëmijërinë tonë dhe që e mbartim me vete. Pothuajse duket sikur jemi të zemëruar me të dhe përdorim prindërimin përndjekës.

1

Duket sikur e kemi të gjithë fajin prej tij, pa vetëdije ia atribuojmë këtë faj, duket sikur ai na e jep të drejtën që ta trajtojmë keq dhe të merremi me çdo pretekst.

Është sikur e kemi gjykuar gabueshëm atë që nga lindja dhe nuk i japim një mundësi për të apeluar.

Nëse ndjeni urrejtje, nervozizëm, bezdi, peshë në marrëdhëniet me fëmijën tuaj, as ju dhe as ai nuk keni faj, por duhet të kuptoni me cilin mekanizëm të pavetëdijshëm shoqërohet figura e tij me diçka të bezdisshme.

Mos i shmangni këto ndjenja bezdie. Nëse i ndjeni, shikojini në fytyrë, sepse atje është një pjesë prej jush që dëshiron të nxirret dhe të shihet, ka një plagë të hapur, një nevojë që ju mundon për atë që nuk jeni. e njihni për arsye të ndryshme, duke u justifikuar me stres, lodhje, etj.

Shpesh nuk i pranojmë ndjenjat e tilla negative ndaj fëmijëve prej turpit.

Por duhet të kuptojmë se ato ndjenja nuk janë të drejtuara ndaj tij sepse ai është i pafajshëm. Nëse do të ishit të lirë psikologjikisht dhe energjikisht, nuk do t’i kishit këto ndjenja.

Ndoshta ato i drejtohen nënës suaj e cila … dhe këtu duhet të vendosim hipotezat më të larmishme: ju shtyu të keni një fëmijë, ose ajo nuk e donte atë, ose ju duket se e tradhtoni ose ajo ishte jo mbrojtëse dhe për këtë arsye ju nuk mund ta lini veten të shkoni në dashuri, ose …

Në këtë pikë duhet ta hetoni këtë shoqëri midis fëmijës tuaj dhe diçka të pazgjidhur me nënën tuaj, sepse është diçka specifike dhe personale.

Shkoni përtej frikës nga ndjenja e nënave të këqija: nuk jeni e tillë, por sqaroni çfarë ju lëndon, sepse përndryshe do vazhdoni të luani lojën psikologjike por edhe në bindje karmike ndaj nënës suaj, duke sakrifikuar fëmijën tuaj.

Ju duhet të zgjidhni se cila nga të dyja do të shpëtohet.

 

 

Përgatiti Orjona Tresa / Burimi Metodo Studiamo

 

© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.

MARKETINGU:
Agjente Marketingu:
Erinda Topi: 0688019400
E-mail: [email protected]

© Revista Psikologjia. Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.

To Top