Revolucioni i internetit ka qenë jo pak ndikues, veçanërisht në kuriozitetin e adoleshentëve: “Me kompjuterin tim, mund të mësoj për çdo gjë që dua të di.”
Kufizimi i aksesit në internet
Ndonjëherë prindërit vendosin ta kufizojnë këtë ekspozim duke monitoruar ose kufizuar aktivitetin në internet, duke çaktivizuar ose ndaluar udhëtimin në pajisjet e shtëpisë, ku ata nuk duan që adoleshenti të shkojë. Ata e bëjnë këtë për të mbrojtur vajzën ose djalin e tyre nga ato që i konsiderojnë të rrezikshëm ndaj të gjitha llojeve të ndikimeve të dëmshme, qofshin ato faqe që kanë të bëjnë me dhunën, urrejtjen, seksin, drogën, lojërat e fatit, takimet, shkeljen e ligjit, kultet, konspiracionin ose çfarëdo tjetër.
Më mirë se kufizimi
Çfarë duhet të bëjë një prind? Prindërit duhet të pranojnë realitetin e disponueshmërisë dhe të menjëhershme të informacionit të sotëm. Ata duhet ta trajtojnë çdo kërkim ose përvojë të adoleshentëve në internet që e shohin shqetësuese si një mundësi për diskutim dhe për të ofruar edukim. Prindërit duhet të ndihmojnë në vlerësimin e çdo gjëje që i thuhet të riut në mënyrë elektronike dhe të jenë të hapur për të ndjekur kudo që të çon kurioziteti i të riut.
Ekspozimet në internet
Nëse ndodh një ekspozim në internet që zbulon se fëmija i tyre po shikon atë që prindërit nuk e miratojnë ose që është e ndaluar, si p.sh. pornografia, prindërit duhet së pari të vlerësojnë reagimin e tyre emocional. Nëse ndihen të tronditur, të tmerruar, të neveritur ose të tërbuar dhe janë të prirur të veprojnë në atë mënyrë, ata duhet të kthjellohen emocionalisht sa për të folur për përvojën në mënyrë të arsyeshme dhe efektive. Shprehja e frikës, kritikës, zhgënjimit ose zemërimit zvogëlon gjasat që të ndodhë një komunikim i dobishëm.
Përgatiti K.I / Burimi www.psychologytoday.com
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
