Ne lexojmë shpesh, veçanërisht në internet, për analfabetizmin dixhital, për atë pjesë të popullsisë italiane që do të kishte vështirësi me teknologjitë e reja, edhe për shkak të një moshe në të cilën pajisje të tilla nuk ishin prezente apo përçarjes dixhitale që për fat të keq thyen vendin tonë. Cilët janë analfabetët dixhitalë dhe pse ekziston ende sot ky fenomen, në një moment historik në të cilin teknologjia është një pjesë mbizotëruese e jetës sonë?
Së pari, duhet bërë një dallim midis analfabetizmit kompjuterik dhe analfabetizmit dixhital. Termi i parë tregon vështirësinë për të ditur se si të përdorni një pajisje kompjuterike, si një kompjuter, një smartphone, një tabletë. Termi i dytë, nga ana tjetër, tregon një paaftësi më të madhe, domethënë që rrjedh nga mungesa e aftësive dixhitale që i lejojnë njerëzit të dinë të përdorin mirë të gjitha teknologjitë e informacionit dhe komunikimit, me përgjegjësi dhe me frymë kritike.
Analfabetët dixhitalë janë ata që, pavarësisht nga disponueshmëria e teknologjisë, nuk janë në gjendje ta përdorin atë siç duhet, të gjejnë informacion, ta ndajnë dhe ta vlerësojnë saktë, të komunikojnë në internet në mënyrat që konsiderohen më të përshtatshmet. Thjesht sepse nuk kanë mjetet për ta bërë këtë: ata nuk kanë aftësitë bazë dixhitale që kërkohen sot për të pasur shtetësi të plotë dixhitale. Nuk mjafton të dish të ndizësh një kompjuter ose të përdorësh një telefon celular: ky është thjesht njohuri kompjuterike. Ai dixhital nënkupton të dish se si t’i përdorësh saktë këto mjete.
Përgatiti K.I / Burimi www.donnad.it
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.