Kur je i dashuruar do të thotë të vuash, kjo nuk është dashuri; kur tentoni sistematikisht të justifikoni indiferencën, humorin e keq, sjelljen e keqe apo tradhtitë e partnerit tuaj, nuk është dashuri; kur prireni të fajësoni veten se nuk jeni mjaft tërheqës apo i dashur përballë ofendimeve të vazhdueshme nga partneri juaj, nuk është dashuri… sepse dashuria nuk dhemb, janë njerëzit që na lëndojnë!
Ashtu si të gjitha ndjenjat, si të gjitha sfidat që pranohen, edhe të qenit në çift duhet të mbajë kufij të qartë të pakapërcyeshëm që respektojnë të dyja palët. Rreziku që dikush ka përndryshe është të përjetojë dashuri të pashpërblyer dhe si rrjedhojë të dëmtojë veten.
Marrëdhëniet, të të gjitha llojeve, janë natyrshëm subjekt i uljeve dhe ngritjeve dhe ndonjëherë mund të jenë vërtet të vështira për t’u vazhduar; ne e pranojmë faktin se ka edhe momente të vështira, sepse marrëdhëniet mes njerëzve përfshijnë ndërveprimin e variablave të shumtë që nuk janë nën kontrollin tonë. Ne mund të mësojmë nga momentet kritike të jemi njerëz më të mirë dhe të ndërveprojmë në një mënyrë më të shëndetshme dhe më funksionale, duke e bërë marrëdhënien më solide dhe më të thellë.
Prandaj, përfundimi i një marrëdhënieje nuk është gjithmonë gjëja e parë që duhet bërë: shumë herë mund të jetë e dobishme të punojmë për dialog, për pritshmëri të ndërsjella ose për ndërtimin e ekuilibrave të rinj, më të përshtatshëm për ndryshimet që ndodhin në mënyrë të pashmangshme në jetën tonë dhe në mënyrë indirekte, modifikojnë edhe marrëdhëniet tona.
Në këto raste, çmimi që paguajmë për të qëndruar së bashku është shumë i lartë dhe ndikohet shëndeti ynë psikologjik dhe fizik, si dhe cilësia e jetës. Këto marrëdhënie është më mirë të lihen pas. Pra, gjëja e parë që duhet të bëni është të pranoni faktin se, në tranzicion, do të përjetoni dhimbje, konfuzion, dyshim, mungesë, frikë… Këto ndjenja janë natyrshëm pjesë e procesit të ndarjes dhe shkëputjes nga tjetri dhe nga marrëdhënia. Ja disa gjëra që mund t’ju ndihmojnë!
1.Bëhuni të vetëdijshëm
Kjo është padyshim më e vështira për t’u bërë, por më e rëndësishmja për t’i dhënë fund një marrëdhënieje. Ju duhet të shikoni brenda vetes dhe të pranoni se marrëdhënia që po përjetoni po ju lëndon vetëm ju dhe ndoshta po dëmton edhe të gjithë njerëzit përreth jush. E di, është e vështirë të mendosh për t’i dhënë fund një lidhjeje që ndoshta ka zgjatur për shumë vite, edhe unë e kam kaluar atë, dhe për këtë arsye mund t’ju garantoj se të shikoni brenda dhe të pranoni se marrëdhënia ka mbaruar është me të vërtetë gjëja më e vështirë për të bërë.
Është gjithashtu e vështirë, sepse frika për t’i dhënë fund një lidhjeje shpesh sjell me vete frikë të tjera, si ajo e të qenit vetëm, e pamundësisë për të vazhduar një lidhje ose frika e të qenit e gabuar. Frika nga përfundimi i një lidhjeje për shkak të gjykimit! Atëherë, a duam të përfshijmë edhe atë që thonë miqtë dhe të afërmit? Eja! Le të përfshijmë edhe frikën e gjykimit nga të tjerët: nëna, babai, vëllezërit, miqtë dhe të gjithë ata që në një mënyrë ose në një tjetër do t’ju kritikojnë për zgjedhjet tuaja. Gjithmonë e bëjnë gjithsesi! Ju gjithashtu mund të bëni atë që dëshironi.
Ata do t’ju thonë se nuk duhet t’i jepni fund një lidhjeje për një kohë kaq të shkurtër (për ta) ose se duhet ta duroni atë (gjithsesi jeni ju që e bëni atë) ose do t’ju thonë se ai është një “njeri i mirë”. sepse ai nuk ju ka bërë kurrë mungesë për asgjë (dhe pra ku ta vendosim dashurinë?) Për t’i larguar të gjitha këto, atëherë filloni të krijoni alibi për të justifikuar situatën dhe kështu të shmangni përfundimin e një marrëdhënieje.
Ndaloni të justifikoni dhe veproni. Sado e dhimbshme dhe e vështirë t’ju duket, do të shihni që duke ndryshuar mendimet tuaja, duke mos u justifikuar dhe ende duke besuar në përralla, gjërat do të fillojnë të përmirësohen. Pasi të jeni të vetëdijshëm se gjërat nuk janë në rregull, keni bërë hapin e parë të madh për t’i dhënë fund një lidhjeje që ju bën të vuani.
2.Mirëpritni të gjitha ndjenjat tuaja
Ndjenjat nuk mund të anulohen apo kontrollohen. Nëse keni dashur dikë dhe keni ende ndjenja të thella ndaj tij, nuk ka kuptim ta fshehni atë nga vetja. Merreni parasysh dhe pranojeni, por mos bini në grackën e mendjes që ju thotë “nëse ka dashuri, duhet të kthehemi bashkë”. Në fakt, të duash dikë nuk mjafton për të mbajtur një lidhje dhe as nuk përfaqëson një garanci për suksesin e marrëdhënies, sepse të duash njëri-tjetrin, nëse mund të flasim për dashurinë, nuk do të thotë automatikisht se gjërat në marrëdhënie do të shkojnë mirë. Do t’ju duhet pak kohë për të pranuar se mund të dashuroni dikë edhe pse marrëdhënia rezultoi katastrofike; lejojini vetes të ndjeni të gjitha emocionet dhe ndjenjat që po përjetoni dhe lejojini të kenë hapësirë dhe mirëkuptim. Pranojini, vendosni emrin e duhur dhe mbani mend: një marrëdhënie toksike, edhe nëse bazohet në një ndjenjë të thellë, nuk mund të sjellë kurrë shëndet dhe të mira të vërteta në jetën tuaj. Të kesh një ndjenjë apo emocion nuk do të thotë që duhet të veprosh sipas tij.
Pra, lërini të rrjedhin natyrshëm në ndërgjegjen tuaj pa i mohuar dhe pa u përpjekur t’i bllokoni ose anuloni ato: të jesh i ndërgjegjshëm do të thotë të dish të shikosh veten për atë që je dhe çfarë ndjen në çdo moment pa dashur të ndryshosh, gjykosh apo luftosh, por thjesht. le të jetë. Kjo do t’ju lejojë të mirëpritni vuajtjet tuaja dhe nëpërmjet saj të njihni veten më mirë, të bëheni më të fortë dhe të ndërtoni një themel të fortë për lirinë dhe mirëqenien e thellë.
3.Mos harroni se kërkon kohë
Përpunimi i përfundimit të një marrëdhënieje është si zia: është një proces që kërkon kohë për t’u përfunduar. Nuk e dimë sa do të zgjasë dhe nuk mund ta shkurtojmë me forcë kohën e nevojshme për përpunimin e tij. Këto janë aspekte të thella emocionale mbi të cilat nuk keni kontroll. Është e rëndësishme të mos dëshirosh t’i nxitosh gjërat me çdo kusht, duke adoptuar qëndrime kundërproduktive, si p.sh. kërcimi i menjëhershëm në një ose më shumë marrëdhënie të reja; ky qëndrim do t’i bënte gjërat më pak të dhimbshme menjëherë, por, me kalimin e kohës, ne do ta gjejmë veten duke u përballur me një vuajtje të mërzitshme, të nëndheshme, të cilën nuk e kemi përpunuar dhe që mund të shfaqet përmes një sëmundjeje të shurdhër ose ndjenjave në dukje të pamotivuara frike.
4.Lini të krijohet një hapësirë e re
Në momentet e vuajtjeve të lidhura me fundin e një marrëdhënieje, dalin një mijë emocione dhe mendime: dhimbja e ndarjes, frika e vetmisë, frika se mos keni bërë një gabim, ndjenjat e fajit, nostalgjia, frika se nuk mund të ji i lumtur pa atë person. Dhe kështu me radhë. Në këto momente është vërtet e vështirë të qëndrosh i qartë dhe i vendosur në vendimin e marrë për të mirën tënde. Por, edhe një herë, mos harroni se është çështje kohe: orë pas ore, ditë pas dite, javë pas jave do të vini re se kjo dhimbje gradualisht shuhet dhe në vend të saj shfaqen hapësira të reja mendore dhe emocionale, brenda të cilave do përjetoni ndjesi dhe emocione të papritura të lirisë, besimit, kuriozitetit, forcës së brendshme, koherencës dhe gëzimit.
Secili ka kohën e vet dhe nuk është e mundur të parashikohet se kur dhe si do të shfaqet ky evolucion, por jini të sigurt sepse, nëse qëndroni të fortë dhe në vendimin tuaj mjaftueshëm gjatë, shpërblimi do të jetë vërtet i pasur dhe do t’ju japë forcë të brendshme dhe ndërgjegjësoni të rejat, të cilat do të mbeten me ju përgjithmonë dhe do të sigurojnë që zgjedhjet tuaja të ardhshme të jenë më të mençura dhe në harmoni me të mirën tuaj të vërtetë.
5.Kujdesuni për veten
Nuk do të lodhem kurrë duke e thënë, nuk ka ilaç më të mirë për dhimbjen e një ndarjeje sesa të filloni të kujdeseni plotësisht dhe me dashuri për veten tuaj përsëri: bëni gjërat që keni dashur të bëni dhe për ndonjë arsye nuk i keni bërë më. Qoftë leximi i librave që ju pëlqejnë ose jeni kurioz, regjistrimi në një klasë që lejon krijimtarinë tuaj të shpaloset (shkrimi kreativ, piktura, gatimi, fotografia ose çfarëdo që ju preferoni), ndryshimi i ngjyrës së flokëve ose ndërmarrja e atij udhëtimi për të cilin keni qenë kaq të pasionuar. … bëje.
Por mos harroni gjithashtu të doni veten në gjërat e vogla: flisni me ëmbëlsi dhe mirëkuptim me zemrën tuaj të plagosur, përkëdhel veten me ushqime të shëndetshme dhe të këndshme, bëni joga, shëtitje, relaksim… secili ka metodat e veta, por e rëndësishme është gjithmonë e njëjta: kujdesuni për ju, ndjenjat tuaja, dhimbjet tuaja, ëndrrat tuaja për të ardhmen. Dhe mbani një ditar në të cilin shkruani reflektimet tuaja, planet tuaja dhe udhëtimin tuaj të shërimit.
Kjo është jeta; dhimbja, si gëzimi, është pjesë e saj dhe ne nuk mund ta përjashtojmë atë nga jeta jonë ose të pretendojmë se nuk ekziston. Pra, pranoni faktin që ndonjëherë përvojat ju bëjnë të vuani dhe se kjo është në rregull sepse është pjesë e rrugëtimit tuaj të rritjes dhe maturimit emocional. Nuk ka asnjë formulë magjike për të kapërcyer shpejt vuajtjet që lidhen me prishjen e një marrëdhënieje (qoftë toksike apo jo), dhe as për t’i bërë gjërat të zgjasin përgjithmonë. Gjëja më e mirë që mund të bëni atëherë është të pranoni pikëllimin dhe frikën tuaj dhe t’i lini ato të shkojnë, duke hequr dorë nga lidhjet me diçka që nuk ju shërben më.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
