Mirëmëngjes. Është hera e parë në jetën time që tentoj të shkruaj problemet që më mundojnë. Është hera e parë që ia tregoj dikujt që nuk e njoh dhe që nuk më njeh.
Jam e martuar prej 6 vitesh, kam 2 fëmijë, një 6 dhe një gati 4 vjeç. Burimi i të gjitha problemeve të mia është burri im. Çdo ditë ai zemërohet me mua dhe me fëmijët për arsye krejtësisht të kota, qesharake dhe, më e keqja, çdo gjë që bëj e merr si të mirëqenë: është normale që gratë të kujdesen për fëmijët, shtëpinë, pazarin, kuzhinën, larje, hekurosje, pastrim, dhe, të sjellësh rrogën në shtëpi.
Punoj gjithë javën: kur jam në shtëpi ia kushtoj gjithë kohën shtëpisë dhe fëmijëve. Unë nuk ekzistoj prej një jete, por dua që ai të kuptojë gjithçka që bëj, sepse kurrë nuk më ndihmon në asgjë. Ai shkon në shtëpi, ha, lë gjithçka atje dhe më pas shtrihet në divan. Shërbëtorja, pra, unë, duhet të shkoj pas tij dhe nëse jo, jam një person i pavlerë, për të mos përdorur terminologjinë e tij plot sharje.
Fëmijët më referohen gjithmonë vetëm mua. Dhe kjo është edhe puna e tij, sigurisht: i keqtrajton, sidomos i vogli të cilin e bën gjithmonë të qajë, dhe i madhi e shtyn duke i thënë se është vetëm një dhimbje e vogël.
Natyrisht që i qëndrojnë larg dhe kjo është ajo që ai dëshiron, kështu që ai qëndron në paqe. Dhe pastaj fillon të shpjegojë se sa me fat janë ata që nuk martohen dhe nuk kanë fëmijë … por ai ka bërë gjithçka gabim, nuk është i lirë të bëjë si të dojë nga mëngjesi në mbrëmje.
Këto fjalë më lëndojnë për vdekje dhe bërtas brenda meje “TURP, nuk meriton të bëhesh baba, nuk meriton asgjë”. Praktikisht, nuk jam e lirë.
Meqë ra fjala, sa herë që unë punoj dhe ai është në shtëpi, duhet të kujdeset për fëmijët. Por çfarë ndodh? Thërret nënën e tij, dhe ai shkon në shëtitje në komoditetin e tij, dhe … vëmendje, të gjitha pa dijeninë time, me të vërtetë, kur vij nga puna ai ende më ngacmon duke pretenduar se i ka parë, kështu që, sa më shpejt të arrij, duhet t’i shoh vetë, ndërsa duhet të shtroj tryezën dhe të gatuaj. Sa keq që djali im 6-vjeçar mund të flasë dhe të më thotë të vërtetën.
Gjatë gjithë këtyre viteve kemi arritur disa momente shumë të rëndësishme, të cilat, për mendimin tim, mund të kenë qenë shkaku i sjelljes së tij përjetësisht të pakënaqur. Më lejoni të shpjegoj: të dy ia dolëm me vështirësi të kishim një punë të përhershme, arritëm të ndërtonim me ndihmën e prindërve një shtëpi të bukur (pa qira, pa hipotekë). Kemi 2 fëmijë të shëndetshëm, pyes veten se çfarë doni më shumë? Ai nuk është ende i lumtur, kurrë nuk është, dhe e bën jetën të pamundur për mua dhe fëmijët e mi që më bëjnë të ndjej dhimbje të pamat. E kam kuptuar me kalimin e viteve se po t’i jap 10, ai kërkon 15, kur të arrij në 15, do të dojë 20… Ai nuk ka respekt për mua dhe për gjithçka që bëj çdo ditë për të gjithë. Gjithmonë kam mbajtur fort dhe shtrënguar dhëmbët, sepse vlera e familjes për mua është e para sidomos për të mirën e fëmijëve, për t’i bërë ata të rriten sa më mirë. Tani pyes veten nëse do t’i rris me një baba sesa ai që kanë nuk bën asgjë.
Marrëdhënia në çift nuk ekziston më që kur erdhi fëmija i dytë që fle me mua dhe ai fle në dhomën ngjitur me fëmijën tjetër, por kujdes, me dëshirën e tij, kështu që nuk u mërzit asnjëherë sigurisht. Nuk arrij ta kuptoj pse nuk do që gjërat të funksionojnë edhe tani që kemi një stabilitet të mirë financiar, një shtëpi, fëmijë të shëndetshëm… tani që problemet më të mëdha janë zgjidhur.
Thjesht nuk mund ta kuptoj pse sillet kështu. Të lutem më ndihmo!
Përgjigje nga dott. Rolando Tavolieri
E nderuar zonjë,
gjëja e parë që më vjen të të pyes është se çfarë dëshiron të bësh sot në situatën në të cilën ndodhesh. Në praktikë më thatë se çfarë do të bënit nëse nuk do të kishit fëmijë, por tani që gjendeni në një situatë të veçantë me 2 fëmijë të bukur, një shtëpi, një punë, një stabilitet ekonomik, çfarë dëshiron të bësh vërtet?
Nëse është i pakënaqur me marrëdhënien e tij, mund të ndryshoni diçka në “mënyrën e tij” që të stimuloni një ndryshim tek ai dhe në marrëdhënien tuaj, për shembull kur burri ju drejtohet me qortime ose gjykime të ndryshme, cila është përgjigjja juaj? Harrojeni, duke u përpjekur të mos i jepni peshë për të shmangur debatet apo përgjigjet në të njëjtën mënyrë. Dhe nëse i përgjigjeni, bëjeni me durim, të zemëroheni siç bën shpesh ai sjell vështirësi dhe zënka të tjera.
Mos harroni zonjë se në varësi të mënyrës se si komunikoni me burrin tuaj dhe si silleni ndaj tij, ai do të përgjigjet në një mënyrë të caktuar, nëse përkundrazi fillon të ndryshojë diçka në sjelljen e tij, në qëndrimin e tij, në mënyrën e sjelljes, në tonin e zërit që përdor, në fjalitë që përdor, nëse e bën me emocion ose shkëputje, nëse diçka ndryshon në gjestet e tij, në shikim, në fjalët që thotë etj., do të shohësh që ai do të reagojë krejt ndryshe, sepse do të ndihet i lënë mënjanë. Prandaj, gjëja e parë që mund të bëni menjëherë është të bëni një ndryshim të vogël në një nga aspektet ose elementët e sjelljes që ju tregova pak më parë.
A keni vënë re ndonjëherë se sa herë që një person ju drejtohet në një mënyrë të ndryshme nga zakonisht, ai automatikisht dëshiron të reagojë në një mënyrë të ndryshme nga zakonisht? Po kështu ai, nëse ajo mund të adoptojë një ndryshim që i përshtatet veçanërisht mënyrës se si ajo do të donte që ai të përgjigjet dhe të reagonte ndaj saj, ajo do të marrë atë që dëshiron, ndaj duhet të stërvitesh për këtë ditë pas dite.
Një gjë tjetër që ai mund të bëjë është të dialogojë thellë me të për gjithçka që më ka thënë, të përpiqet ta trajtojë këtë bisedë me të nëse nuk e ka bërë ende këtë dhe të shohë si reagon dhe çfarë mendon për këtë. Lëreni të kuptojë rëndësinë që ka kjo situatë për ju dhe vëzhgoni se si reagon.
Është e rëndësishme ta bëni atë të kuptojë se po bën diçka të gabuar, pyeteni se çfarë dëshiron nga familja, pyeteni se çfarë do ta bënte të lumtur dhe si mund të përmirësoni së bashku cilësinë e marrëdhënies suaj dhe cilësinë e edukimit për t’u dhënë fëmijëve tuaj.
Nëse pas disa ditësh ai pëson një ndryshim për mirë, në rregull, përndryshe kërkoni një mënyrë tjetër të vepruari dhe komunikimi me të, që e ndihmon atë të ndryshojë. Zgjidhni diçka që nxit tek ai një dëshirë të fortë për të luajtur me të vegjlit, një dëshirë të fortë për të qenë baba dhe për ta luajtur këtë rol në mënyrën më të mirë për t’u përcjellë diçka të rëndësishme, për t’u ndjerë i lumtur kur i edukon dhe kur luan me ta, dhe kjo e bën atë të ndryshojë konceptin e tij për familjen.
Në praktikë, duhet të përdorë një motivim të fortë, një shtysë të veçantë motivuese që i lejon burrit tuaj të ndryshojë kuptimin që ka familja për të, nëse është e vërtetë që ai nuk bashkëpunon siç duhet.
Për shembull, nëse koncepti i familjes për të do të thotë vetëm: përgjegjësi, sakrificë, mungesë lirie, marrje përsipër e detyrave, etj., mund ta ndihmoni atë ta ndryshojë këtë qëndrim, duke e bërë të kuptojë se familja nuk është vetëm përmbushje e detyrave, por edhe lojë, argëtim me fëmijët, të ndjerit pjesë e pandarë e grupit të familjes. Marrëdhënia në çift mund të nënkuptojë edhe të qenit bashkëpunëtor me ju, për të realizuar projekte për të ardhmen tuaj, duke kërkuar mënyra për të kapërcyer rutinën e përditshme, të zgjidhni së bashku vështirësitë e përditshme, të ndihmoni njëri-tjetrin, të përqafoni njëri-tjetrin dhe shumë gjëra të tjera të bukura.
Nëse do të bësh këto dy gjëra thelbësore, që janë:
-bëni një ndryshim të vogël ose ndryshime të vogla në mënyrat tuaja të komunikimit dhe sjelljes me të
-përballuni në këtë bisedë me të në një mënyrë të qetë dhe të thellë për të dëgjuar versionin e tij
do të vini re menjëherë disa përmirësime në marrëdhënien tuaj. Nëse ai mbetet në vendnumëro, atëherë mund të ndryshoni, modifikoni veprimet, qëndrimet, sjelljet dhe bisedat dialogët tuaja si dhe mënyrën se si ia komunikoni atë. Deri në atë kohë gjeni çelësin e duhur dhe të përshtatshëm për ta ndihmuar bashkëshortin të përmirësohet. “Ndrysho mënyrën e të bërit apo të thënit diçka, dhe i gjithë sistemi i familjes dhe çiftit do të ndryshojë”
Përgatiti Orjona Tresa / Burimi affaritaliani.it
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
