Një vajzë pesë vjeçe kishte dalë shëtitje me babanë e saj dhe gjithë gëzim fliste dhe njëkohësisht kërcente si një kaproll i vogël. Babai siç duket nuk ishte me humor të mirë dhe i thoshte vazhdimisht “pusho mos fol më” por vajza vazhdonte pa e përfillur fjalët e babait. Në një çast babai e humbi durimin dhe i bërtet vajzës “pusho pusho fëmijë i keq”.
Vajza e vogël u ndje keq sa filloi të qajë me të madhe dhe sikur të mos mjaftonte kërcënimi dhe fyerja e babait aty u gjend një zonjë e vjetër dhe iu drejtua vajzës: “ti je vajzë e keqe se e mërzite babin, vajzat e mira nuk bëjnë si ty”. -E shikon se çfarë bëre- vazhdoi babai gjithë inat: -Të “tjerët do të mendojnë keq për ty”. Këta njerëz, si babai dhe zonja e vjetër, kujtojnë se ndërhyrje të tilla etiketuese dhe fyese, janë edukuese dhe i bëjnë mirë fëmijës. Nuk u shkon në mend që vetëm fyejnë dhe i mbajnë gjallë fëmijës kompleksin e inferioritetit dhe dyshimin për veten që është e denjë apo jo për familjen.
Një i rritur që bëhet dëshmitar i një skene kur një fëmijë qan apo grindet dhe prindi është i nervozuar dhe mezi kontrollon veten, më mirë të vazhdojë rrugën se sa fyen një fëmijë në sy të prindit.
T’i thuash një fëmije në sy të prindit “vajzë e keqe”apo “djalë i keq” është gjëja më e keqe që mund të bëjë një i rritur. Ndërhyhet vetëm në rastet kur prindi keqtrajton dhe godet fëmijën, në raste të tjera më e mira është të vazhdojë rrugën në punë të tij.
Ndërhyrja e një të panjohuri në raste të tilla bën vetëm dëm. Një i panjohur e fyen atë fëmijën në sy të prindit dhe prindi hesht. Kjo për fëmijën është shumë e rëndë. Pa dashur i tregon fëmijës se prindi i saj është i pafuqishëm dhe i turpëruar prej saj apo tij.
Prindër e të rritur mos i bëni fëmijës atë që ju vetë po t’jua bënte dikush do ndiheshit të poshtëruar.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
