Fëmijë të Tokës, sigurisht që ka planetë ku ka akoma keqkuptim dhe dualitet, por planeti Tokë është unik në llojin e tij. Do të themi se, për momentin, ky është planeti i lirisë totale, por për çfarë lirie bëhet fjalë? Liri për të shkatërruar, liri për të vuajtur? Në njëfarë mënyre Disi, kjo liri për të përjetuar gjithçka ju është dhënë në kohën e programimit tuaj.
Në këtë planet ekziston liria absolute, liria për të vrarë, liria për të shkatërruar, liria e pavetëdijes…, e gjithë kjo e dëshiruar në mënyrë që ju të kapërceni njerëzoren tuaj. Është e vështirë të pranosh që lënë lirinë për të shkatërruar, lirinë për të vuajtur, për të kapërcyer veten, për të kapërcyer instinktet tuaja!
Kështu ishte! Tani dhe në mënyrë progresive, kjo liri do t’u merret burrave, sepse ata duhet të kuptojnë me të vërtetë se çfarë është liria e vërtetë! Liria nuk është të jesh në gjendje të bësh atë që dëshiron, liria nuk po shkatërron planetin, liria nuk është të jetosh në një egoizëm të caktuar. Liria është respekt!
Njerëz të kësaj Toke, tani kjo është ajo që do të duhet të mësoni. Do të duhet të jetoni në liri, në vëllazëri dhe në Dashuri, por jo në lirinë e shënuar në monumentet publike. Ju duhet të mësoni lirinë e vërtetë, atë që jetohet me respekt dhe jo atë që jetohet me egoizëm, jo atë që konsiston në të thënit: “Unë jam i lirë, unë bëj atë që dua!” Kjo nuk është liri!
Liria e vërtetë mund të ekzistojë vetëm në respektin për veten dhe për të tjerët!
Flasim për lirinë, sepse ajo është një temë shumë e rëndësishme. Në epokën aktuale, me pretekstin e lirisë së shprehjes, njerëzve nganjëherë u mungon gjykimi dhe respekti, kjo shkakton vuajtje, dualitet dhe rebelim.
Liria, sigurisht, por liria në gjykim! Në fakt, ajo që njerëzit nuk e kuptojnë është se ata bërtasin prapa kësaj lirie kaq të shenjtë, flasin për lirinë e shprehjes, për lirinë e sjelljes, ndërsa jo vetëm që janë të burgosur të vetvetes, por janë gjithashtu të burgosur të një sistemi. Ata nuk e perceptojnë mungesën e tyre të lirisë!
Liria, liria e vërtetë, mësohet, ashtu siç mësohet respekti, siç mësohet dashuria, gëzimi, qetësia!
Ju kemi folur për të gjitha këto kaq shumë herë! Flasim me ju për shumë gjëra, por ju dëgjoni dhe në mënyrë të pashmangshme nuk i kuptoni, kështu që ne jemi të detyruar të përsërisim vazhdimisht, ndoshta në një mënyrë pak më ndryshe.
Secili ka mjetet e veta të të shprehurit, mënyrën e tij të të shprehurit, të shprehurit të asaj që ndjen, të shprehjes së dëshirave të tij, të shprehjes së vuajtjeve të tij. Kur një person flet, e dëgjoni? A mund ta ndihmoni? Ndonjëherë, meqenëse nuk ka as dëgjim, as ndihmë, njerëzit rebelohen duke kryer veprime që jo vetëm i bëjnë ata të bien edhe më thellë në dëshpërimin e tyre, por që dëmtojnë edhe të tjerët.
Ju, si qenie njerëzore, nuk jeni mjaftueshëm të lidhur me njëri-tjetrin, jeni individualistë. Sigurisht, çdo qenie njerëzore është krejtësisht e ndryshme nga vëllai/motra e tij, edhe nëse fizikisht ka një ngjashmëri. Ju jeni totalisht ndryshe, megjithëse unik, por ka edhe shumë ngjashmëri në këtë ndryshim. Të gjithë jeni të krijuar nga i njëjti Burim, të gjithë keni një Shkëndijë Hyjnore që nuk mund ta injoroni, të gjithë keni të njëjtën rrugë për t’u kthyer drejt Burimit, të gjithë keni të njëjtat sfida për të kapërcyer, të gjithë keni të njëjtat mësime për të mësuar! “
Përgatiti Orjona Tresa / Burimi La luce nel buio
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
