Dashuritë e pamundura janë të afta të ushtrojnë një tërheqje shumë të veçantë: nëse është vullneti për të dalë fitimtar nga një sipërmarrje e konsideruar e pamundur, dhe për rrjedhojë dëshira për të pohuar veten me çdo kusht, apo sepse thjesht ramë në dashuri dhe në të njëjtën kohë zemra nuk mund të kontrollohet?! Cilado qoftë arsyeja, një njeri që të gjithë na thonë se është përtej mundësive tona, është i aftë të ushtrojë një forcë tërheqëse magnetike krejtësisht të veçantë. Nëse ia vlen përpjekja për ta pushtuar, mbetet për t’u parë.
Dashuritë e pamundura: a ekzistojnë vërtet? – Ndonjëherë një dashuri është vërtet e pamundur sepse nuk ekziston në realitet, por vetëm në kokën e të dashuruarit. Në këtë rast, ne do të jemi në gjendje të zbatojmë lajka dhe joshje, do të jemi në gjendje të tërheqim edhe objektin e ndjenjave tona, por në mënyrë të pashmangshme do të përfundojmë duke zbuluar se kemi të bëjmë me një njeri shumë të zakonshëm dhe jo me princin simpatik që imagjinonim. Ndonjëherë është një histori që kërkon një rrugë kaq të ndërlikuar dhe aq të mbushur me pengesa saqë vështirë se do të mund të lindë e më pas të stabilizohet me kalimin e kohës për t’i dhënë jetë asaj lumturie që presin dy të dashuruarit.
Letërsia, për shembull, ia atribuon një fat të tillë Romeos dhe Zhulietës, ose Tristanit dhe Izoltës. Është një ndjenjë e thellë dhe e sinqertë, por që nuk e gjen dot rrugën dhe prandaj është e destinuar të vuajë thellë dy të dashuruarit. Kësaj tipologjie i përkasin dashuritë e adoleshencës, të cilat na përfshijnë në mënyrë gjithëpërfshirëse, gjenerojnë dhimbje dhe ankthe të pakufishme dhe pikërisht për këtë nuk harrohen kurrë.
Për shkak se ato lulëzojnë – Njerëzit që nuk përjetojnë siguri të madhe emocionale janë më të ekspozuarit ndaj rrezikut për t’u bërë viktimë e dashurive të pamundura. Këto janë pasiguri që i kanë rrënjët në fëmijëri dhe në lidhje të paqëndrueshme dhe të pakënaqshme pikërisht në fazën delikate të viteve të para të jetës: mund të jetë një kompleks i pazgjidhur i Edipit, ose një lidhje me një prind tepër autoritar ose, përkundrazi, gjithashtu lejues. Në këto raste, njeriu mund të kërkojë strehim në një dashuri të pamundur, sepse dashuria e vërtetë dhe e qëndrueshme kërkon përkushtim dhe përgjegjësi dhe kjo e frikëson dhe e shtyn të ikë. Ose na fton të marrim kohë: do të angazhohemi sapo të jemi gati, më vonë, ndoshta një ditë.
Shija e të ndaluarës – Dashuria është një ndjenjë irracionale dhe shpesh lind pikërisht aty ku nuk dëshironi apo duhet. Këtë e dëshmojnë rastet e shumta të motrave që vjedhin të dashurit e njëra-tjetrës, tradhtitë me mikun më të mirë të partnerit, marrëdhëniet me burra apo gra të palira. Shenja të këtij lloji janë edhe zgjedhja e vendeve të papërshtatshme ku do të bëni dashuri, ku ka rrezik të lartë për t’u zbuluar. Të biesh në dashuri është çështje kimie, është kënaqësi “në lëkurë”. Arsyetimi dhe logjika kanë shumë pak rëndësi dhe nëse diçka e merr përsipër në një fazë të mëvonshme, ose kur çifti, gjatë fazës së afrimit dhe eksplorimit që pason tërheqjen e parë, zbulon se kanë interesa dhe shije të përbashkëta. Nëse mekanizmi funksionon, do të lindë një marrëdhënie e qëndrueshme mes të dyve, përndryshe, pasi të përfundojë faza e trazirës së parë, një tjetër dashuri e pamundur do të jetë e vërtetë.
Dëshira për atë që na mungon – Ndonjëherë ndihemi të tërhequr nga një partner i mundshëm sepse tek ai shohim atë që do të donim të shihnim dhe gjenim tek vetja dhe në vend të kësaj na mungon. Për shembull, mund të ndihemi të tërhequr nga një burrë shumë më i pasur se ne, sepse tek ai gjejmë stabilitetin ekonomik për të cilin aspirojmë, ose nga një djalë me një status më të ulët shoqëror se i yni, sepse shohim tek ai sinqeritetin dhe lirinë nga kufizimet të cilat ndihemi të mbytur. E njëjta gjë mund të ndodhë me një udhëtar të shkëlqyeshëm, ndërkohë që, kur është radha jonë, nuk na pëlqen të dalim nga guaska jonë për ndonjë gjë në botë, apo për një numër të pafund karakteristikash të tjera. Sipas shumë njerëzve, të kundërtat tërheqin dhe plotësojnë njëra-tjetrën, por kjo është e vërtetë vetëm deri në një pikë të caktuar dhe nëse shembulli i tjetrit është një ndihmë dhe një stimul për të përmirësuar veten.
Dashuritë e pamundura dhe dashuritë e mundshme – Askush nuk e pranon idenë për të dashuruar një person që nuk mund ta ketë kurrë: edhe kur e gjejmë veten duke psherëtirë për dikë që e konsiderojmë jashtë mundësive tona, në realitet vazhdojmë të shpresojmë se ai mund të na vërejë dhe të na kthejë mendim. Meqenëse historia e Hirushes dhe Princit të Kaltër është, në fakt, një përrallë, nëse kemi hasur në një dashuri të pamundur me shikim të parë, thjesht duhet të jemi të zënë duke u përpjekur ta bëjmë atë realitet. Le të bëhemi sa më tërheqës, të kërkojmë mundësi për të takuar dashurinë dhe të bëjmë çmos për ta fituar atë.
Burimi TgcomMediaset
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
