Mësojini fëmijët tuaj të jenë të mirë dhe bujarë, të ndihmojnë, të qëndrojnë me më të dobëtit, por gjithashtu mësojuni atyre rëndësinë e mbrojtjes së tyre, forconi ato mure – ato jomateriale – në mënyrë që të mos shemben në mënyrë shkatërruese përballë sulmeve të jetës dhe mund t’i rezistojë stuhive, madje edhe më të ashprat.
Tregojuni atyre se janë të rëndësishëm.
Thuaju atyre se nuk janë superiorë ndaj të tjerëve, por as inferiorë, thuaju se kur të kenë bërë gjithçka munden, me ndërgjegje dhe vullnet të mirë, pjesën tjetër e lënë në dorën e kohës, të Zotit apo të rrjedhës së ngjarjeve.
Thuaju atyre se të gjitha betejat kundër mullinjve me erë janë të humbura.
Thuaju atyre që të mos ndalojnë kurrë së ëndërruari, duke i mbajtur këmbët në tokë.
Dhe, më shumë se çdo gjë tjetër, thuaju se i do, në çdo rrethanë dhe se janë njerëzisht të çmuar dhe se është detyrë e tyre të kujdesen për veten e tyre dhe të mos lejojnë askënd t’i shkelë shpirtin.
Forcojini ata në shpirt dhe ata do të forcohen në mish.
Dhe kur u rekomandoni atyre “mos u ndotni” sigurohuni që t’i referohet shpirtit dhe jo rrobave.
Carolina Turroni, autore
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
