Këshilla & Arsye

December 24, 2020 | 8:55

Mësoni të thoni JO

Në jetë duhet të mësojmë të jemi mirëkuptues dhe ndonjëherë të përshtatemi me të tjerët. Me fjalë të tjera, të jesh fleksibël. Megjithatë, ka njerëz që për arsye të ndryshme (mungesa e vetëvlerësimit ose ndjenja se nëse nuk përmbushin pritjet e të tjerëve nuk do të dashurohen) heqin dorë gjithmonë. Kjo u ndodh atyre që nuk kanë arritur të mësojnë të thonë jo.

Dhënia e ndihmës për të tjerët dhe të qenit zemërgjerë na sjell përfitime të ndryshme. Sidoqoftë, është e rëndësishme të vendosim përparësi dhe të përqendrohemi tek vetja jonë: ne duhet të jemi fleksibël pa shkuar në kufij dhe jo të ndahemi në dysh për t’i kënaqur gjithmonë të tjerët dhe për t’i vendosur nevojat e tyre mbi tonat. Ne duhet të mësojmë të themi jo!

Cilat janë pasojat e të qenit në gjendje të thuash jo?

Kur nuk vendosim kufij, nuk e respektojmë njëri-tjetrin. Është sikur të jemi të padukshëm për veten tonë dhe gjithë të tjerët kanë të drejtë të vendosin për ne. Kur kjo të ndodhë, vetëvlerësimi ynë zvogëlohet dhe shpesh u hap vendin ndjenjave të thella të vetmisë së brendshme dhe dështimit.

Vetëvlerësim i ulët

Të qenit i vetëkënaqur me të tjerët pa bërë kurrë atë që duam me të vërtetë do të na bëjë të ndihemi keq me veten tonë. Ne do të arrijmë të besojmë se jemi të pavlefshëm, se nuk kemi cilësi të mira ose ndonjë potencial. Gradualisht, vetëvlerësimi vuan.

Ndjenja e vetmisë

Kur bëjmë gjithmonë gjithçka për të tjerët, kur nuk jemi të sinqertë me ta ose me veten për atë që duam dhe nuk bëjmë, përfundojmë të ndiejmë një ndjenjë vetmie që na bën thellësisht të trishtuar. Ne mendojmë se askush nuk na do për atë që jemi, por për atë që bëjmë. Sidoqoftë, me sjelljen tonë, ne kontribuojmë në këtë ide. Si do të na njohin të tjerët nëse jemi të përkushtuar të bëjmë vetëm atë që duan ose mendojnë se duan?

“Gjëja më e rëndësishme që mësova pasi isha 40 vjeç ishte të mësoja të them jo kur duhej të ishte jo”. -Gabriel Garcia Márquez-

Ndjenja e dështimit

Bërja e asaj që të tjerët kërkojnë nga ne ka një çmim: heqja dorë nga dëshirat dhe aspiratat tona. Kjo na bën të përjetojmë ndjenja të vazhdueshme të dështimit për atë që mund të kishte ndodhur. Për një akumulim të ëndrrave të thyera dhe iluzioneve të humbura. Për këtë ne duhet të shmangim të qenit aq të disponueshëm.

Si të mësojmë të themi jo

Të mësuarit për të thënë jo është e rëndësishme për t’u kujdesur për veten dhe të vendosim kufij. Të praktikojmë dashurinë për veten dhe të fillojmë të vlerësojmë veten. Edhe nëse luftojmë, nuk mund ta lëmë kohën të kalojë para se të shprehemi. Metodat e mëposhtme mund të jenë një ndihmë e madhe.

  • Mos kini frikë nga kritikat

Askush nuk do të pajtohet kurrë me gjithçka që bëjmë ose themi. Pas pranimit të kësaj ideje, ne do të humbasim frikën e pranimit dhe do të ndjehemi më të fortë. Ne duhet të përballemi me frikën e kritikës dhe të jemi vetvetja. Gjithçka që na thonë të tjerët janë vetëm mendime.

“Ne jemi të ekspozuar ndaj kritikave në të njëjtën mënyrë si jemi të ekspozuar ndaj një të ftohti” -Friedrich Dürrenmatt-

  • Imagjinoni veten në situata të ndryshme

Nëse e dini që e keni të vështirë të thoni jo, vizualizoni veten në situatën në të cilën ndodheni. Nëse e dini se ata do t’ju pyesin diçka, mendoni se si mund të përgjigjeni. Cili do të jetë pozicioni juaj? Do të ndiheni shumë më të relaksuar pasi të jeni përgatitur për atë që do të ndodhë. Sidoqoftë, mbani mend se rrethanat nuk do të dalin gjithmonë siç i keni imagjinuar.

  • Mos jepni shumë shpjegime

Ju nuk keni pse të justifikoni veten kur thoni jo. Shpjegoni të drejtën, jini të sinqertë dhe të sjellshëm. Një thjeshtë “tani nuk më duket sikur” është më se e mjaftueshme. Shumë herë e lëmë veten të mbingarkuar nga shumë mendime. Për atë që do të themi, për justifikimin më të besueshëm ose për mënyrën se si do të themi jo. Këto ide rrotullohen në kokën tonë si një lloj brejtësi mbi një timon. Sidoqoftë, nuk keni nevojë të mendoni shumë. Jepni shpjegime dhe kaq. Nëse ndaleni të mendoni shumë për këto mendime, e vetmja gjë që do të merrni është të krijoni ankth që do të dëmtojë vetëm veten.

  • Mësoni ta doni veten

Kur gjithmonë duam t’i kënaqim të tjerët, shpesh bëjmë gjëra që nuk na pëlqen t’i bëjmë. Ne duhet të mësojmë ta duam njëri-tjetrin, të bëjmë atë që na pëlqen dhe të mos u kushtojmë kaq shumë kohë të tjerëve kur nuk po ia kushtojmë vetes. Pse kujdesemi kaq shumë për të tjerët dhe kaq pak për veten tonë?

  • Mos jini gjithmonë kaq të disponueshëm

Nëse e tregoni veten shumë të disponueshëm, do të ushqeni idenë që të gjithë mund të mbështeten tek ju në çdo kohë. Është e rëndësishme të refuzoni propozimet që nuk ju pëlqejnë ose thjesht të thoni se nuk keni kohë. Ndonjëherë ju mund të pretendoni se jeni të shpërqendruar ose të pakujdesshëm. Pa pasur nevojë të thoni asgjë, të tjerët do ta kuptojnë se edhe ju mund të thoni jo.

  • Mësoni ta doni veten pa miratimin e të gjithëve

Ju duhet të mësoni se nuk mund t’i kënaqni gjithmonë të gjithë. Pasi ta keni rregulluar këtë ide në mendje, do të ndiheni më të lehtësuar dhe nuk do t’i jepni shumë rëndësi asaj që të tjerët mund të thonë. Siç thotë dhe thëna e famshme: “Bamirësia fillon në shtëpi”. Mos e harroni këtë, sepse ju jeni gjëja më e rëndësishme. Nëse nuk e doni veten dhe nuk kujdeseni për veten, askush nuk do ta bëjë atë për ju.

 

 

 

Burimi / https://lamenteemeravigliosa.it/

© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.

MARKETINGU:
Agjente Marketingu:
Erinda Topi: 0688019400
E-mail: [email protected]

© Revista Psikologjia. Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.

To Top