Mikromeditimi praktikohet në një kohë të shkurtër, nga 60 sekonda në dy ose tre minuta , madje disa herë gjatë ditës. Përparësia e një meditimi të reduktuar është fakti se ai mund të “futet” në kontekstin e përditshëm shumë më lehtë sesa me praktikën tradicionale.
«Çështja nuk është thjesht të “shpërqendroheni”, por të fitoni vetëdije më të madhe. Është sikur të vëzhgonim atë që po ndodh me ne : në zhargon thuhet “krijo dëshmitarin”, punojmë në aftësinë tonë për të qenë të pranishëm, këtu dhe tani”, shpjegon eksperti.
Si ta zbatoni atë në praktikë?
“Është e mundur ta bëjmë atë në shumë mënyra: duke mbyllur sytë dhe duke i kushtuar vëmendje frymëmarrjes , duke u përqendruar plotësisht në të, ose duke sjellë përqendrimin tonë të plotë në një aktivitet që zakonisht e praktikojmë automatikisht si ecja, pirja e një kafeje ose larja e enëve.
Prandaj, nuk bëhet fjalë vetëm për të ndërprerë aktivitetet tona ose për të bërë diçka tjetër, por për t’i kushtuar gjithë vëmendjen një fokusi të vetëm : nëse ecim, përqendrohemi në hapat, në frymën tonë, në trupin tonë, në ndjesitë dhe emocionet tona në lidhje me gjestin e ecjes. Mund të themi se mikromeditimi është një moment i shkurtër ndërgjegjeje: njeriu zhytet plotësisht në të tashmen, duke lënë mënjanë pjesën tjetër, punën, shqetësimet, telefonatat, njoftimet në rrjetet sociale”.
“Mikromeditimi na mëson të jemi më fitimprurës në të tashmen tonë: ndalon përsëritjen e mendimeve negative, ndihmon në lehtësimin e stresit dhe rikuperimin e energjisë . Nëse praktikohet vazhdimisht, ndihmon në reduktimin e pagjumësisë, simptomave të ankthit dhe depresionit, përmirëson hapësirën e vëmendjes, kujtesën dhe përqendrimin.”
/Psikologjia
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
