Realiteti fatkeq për komunitetet e margjinalizuara është se diskriminimi vështirë se është një surprizë. Mund të jetë zhgënjyese, e frikshme dhe e tërbuar, por rrallëherë është tronditëse.
Shkakton nivele të larta stresi.
Sipas Jared Montoya, një profesor në Shkollën e Biznesit dhe Udhëheqjes në Universitetin Zonja e Lake në Teksas, “individët që janë viktima të diskriminimit priren të kenë nivele të larta stresi”. Ngjarjet diskriminuese aktivizojnë reagimin tonë ndaj stresit, i cili rezulton në një vërshim të proceseve fiziologjike si dhimbje koke, rrahje të përshpejtuar të zemrës dhe më shumë. Reagimi ndaj stresit zgjatet në rastet kur diskriminimi është i vazhdueshëm. Diskriminimi i vazhdueshëm mund t’i referohet disa gjërave të ndryshme. Mund të nënkuptojë ekspozim të vazhdueshëm ndaj ngjarjeve diskriminuese, por gjithashtu mund të marrë formën e diskriminimit që ndodh në baza të përsëritura gjatë gjithë jetës së dikujt.
Krijon mungesë sigurie.
Siguria është një nevojë themelore njerëzore, dhe pa të, është e pamundur të lulëzosh dhe madje e vështirë të mbijetosh thjesht. Nëse përjetoni diskriminim të vazhdueshëm, siguria juaj tërhiqet nga ju, shpesh pa paralajmërim. “Një shoqëri duhet të jetë një vend ku njerëzit ndihen të sigurt për të qenë vetvetja,” tha Coons. Nëse e humbisni atë siguri pasi keni përjetuar një ngjarje diskriminuese ose pasi mësoni se komuniteti juaj është në shënjestër, bëhet sfiduese ta rifitoni atë siguri dhe ta ruani atë. Njerëzit duhet të vëzhgojnë vazhdimisht mjedisin e tyre dhe të vendosin nëse ndihen të sigurt duke qenë vetvetja në hapësira të caktuara, tha Coons. Dhe kjo pengon lidhjen dhe angazhimin me botën përreth jush.
Mbështetja e komunitetit është e nevojshme për të bërë një ndryshim.
Diskriminimi është i frikshëm dhe zemërues dhe mund të ndihet i pafund. Nëse jeni pjesë e një grupi që merret me diskriminimin, është e rëndësishme të kujdeseni për veten. Në njëfarë niveli, kjo është një gjë e padrejtë për t’u kërkuar njerëzve, vuri në dukje Meyers. “Është një gjë e vështirë edhe për të folur, sepse ju në thelb po u thoni viktimave të diskriminimit të bëjnë diçka për të, të cilën nuk duhet ta bëjnë, apo jo?” ajo tha. “Problemi nuk është tek ata.” Është më e rëndësishme që njerëzit të thërrasin diskriminimin, si kur ai prek komunitetin e tyre dhe aq më tepër kur prek një grup tjetër. Dhe për njerëzit që nuk merren me diskriminimin, është dyfish e rëndësishme ta theksojnë atë.
Përgatiti K.I / Burimi www.huffpost.com
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
