Ai i tregoi asaj për të kaluarën, si ishin takuar, puthjen e parë. Nuk qanë, buzëqeshën. Nuk u penduan, ishin mirënjohës. Pastaj përsëri dhe i tha me zë të ulët: “Të dua, përgjithmonë”.
Ai i tha të njëjtat fjalë, i dha një puthje të butë në ballë. Ajo mbylli sytë dhe ra në gjumë e qetë me dorën e tij mbi të sajën.
Dashuria është ajo që ka rëndësi, sepse njeriu vjen në këtë botë me asgjë tjetër përveç dashurisë dhe e lë përsëri atë me asgjë tjetër përveç dashurisë.
Burimi WEB
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
