Rritja me një nënë që nuk ishte emocionalisht e gatshme mund të ketë komplikuar marrëdhënien tuaj me emocionet tuaja. Përvojat tona të hershme të përshtatjes emocionale luajnë një rol të rëndësishëm në rregullimin e mëvonshëm të emocioneve tona.
Një nënë që mungon emocionalisht mund të dështojë të zhvillojë lidhjet e kënaqshme të lidhjes tek fëmijët e saj që bëjnë të mundur ruajtjen e marrëdhënieve të zakonshme.
Fëmijë të tillë mund të rriten me një ndjenjë të komplikuar të mungesës emocionale në vetvete. Një nënë e gatshme emocionalisht është e përshtatur me fëmijët e saj. Ajo ka një ndjenjë empatike të lidhjes me ta. Gjithçka mirë, kjo është diçka që zhvillohet në mitër: gjatë shtatzënisë, pritshmëria e takimit me fëmijën ka vendosur tashmë themelet e lidhjeve të lidhjes.
“…përvojat tona të hershme formojnë mënyra karakteristike të lidhjes me njerëzit e tjerë dhe të përballimit të zbaticës dhe rrjedhës së emocioneve, të cilat nuk janë vetëm prirje psikologjike, por edhe modele fiziologjike. Ata janë kockat e jetës emocionale….’ – thotë Sue Gerhardt, psikoterapiste, në librin “Pse dashuria ka rëndësi”. Këto lidhje lidhjesh kanë potencialin për të krijuar një ndjenjë të përkatësisë emocionale tek fëmija. Kur gjërat shkojnë mirë, fëmija dhe prindi përvetësojnë një ndjenjë që pohon jetën për njëri-tjetrin. Kjo qendër emocionale e brendshme është një burim i fuqishëm në kohë nevojash emocionale. Është si të ndihesh si në shtëpi brenda vetes, një lloj vaksinimi emocional.
Në të kundërt, një fëmijë që është zhvilluar me një nënë që mungon emocionalisht, mund të shohë se është shumë më e vështirë të negociosh për hobe dhe shigjeta emocionale që janë pjesë e rritjes dhe jetës së zakonshme. Nuk ka asnjë ndjenjë të vendosur të shtëpisë emocionale.
Të rritesh me një nënë që mungon emocionalisht
Nëse jeni rritur me një nënë që mungon emocionalisht, mund të kuptoni disa deficite emocionale në veten tuaj. Kjo mund të bëhet e dukshme rreth çështjeve të lidhjes dhe ndarjes. Kjo është diçka me të cilën mund të mësosh të jetosh, por kërkon kohë dhe një lloj angazhimi.
Disa nëna që vetë janë rritur në një klimë të mungesës emocionale mund të kenë zhvilluar një ndjenjë mjaft të kompromentuar për veten. Mund të ndodhë që aftësia e tyre për të njohur dhe parë foshnjën ose fëmijën e tyre siç janë, është minuar nga përvojat e tyre.
Mësoni të menaxhoni emocionet
Nëse jeni rritur me një nënë që mungon emocionalisht, mund të zbuloni se keni probleme me menaxhimin e stabilitetit tuaj emocional. Është e ndërlikuar dhe paradoksale. Përvoja e të qenit me një person tjetër mund të shkaktojë një ndjenjë zbrazëtie dhe nevoje me të cilën është e vështirë të jetosh.
Mungesa emocionale, varësia dhe bashkëvarësia
Shpesh kjo bëhet shkas për sjellje të varura dhe kompulsive teksa arrini për diçka që do të mbushë zbrazëtinë, mungesën. Por shpesh këto zgjidhje vetëm krijojnë më shumë turbulenca emocionale.
Ajo që ju nevojitet është të ndiheni të qetë dhe të qëndrueshëm emocionalisht, por ajo që fillon është një nevojë më e madhe emocionale. Kjo mund të krijojë një intensitet emocional që është e vështirë të durohet. Mund të bëhet baza e modeleve të marrëdhënieve të ndërvarura. Pa dashje personi me një deficit emocional mund të kontaktojë me detyrim njerëz të tjerë dhe të përfundojë duke krijuar marrëdhënie më të çekuilibruara dhe shpesh përfundimisht toksike.
Është sikur brenda jush nuk ka asnjë nënë emocionalisht të gatshme për t’u kthyer, një bazë emocionale e pa vendosur. Ju jeni bosh.
Nëna që mungon emocionalisht: Pse dashuria ka rëndësi?
Libri i Sue Gerhardt-it “Pse dashuria ka rëndësi – si dashuria formon trurin e një foshnje” (2004), parashtronte një argument bindës se dashuria, nga nëna jonë ose nga kujdestarët tanë kryesorë, stimulon prodhimin e hormoneve që jo vetëm stimulojnë qetësinë dhe ndjenjën e mirë tek ne.
Ato gjithashtu ndihmojnë në zhvillimin e kimisë së trurit tonë. Dashuria ose mungesa e dashurisë formon mënyrën se si jemi ndërtuar.
Në të kundërt, nëse zhvillojmë në mjedise që provokojnë prodhimin e hormoneve të lidhura me stresin, ne kemi më shumë gjasa të jemi të stresuar.
Fillon një cikël në të cilin stresi çon në më shumë stres dhe sistemet tona endokrine mbushen me kortizol, adrenalinë dhe noradrenalinë. Këto janë hormone që nxisin impulset e llojit të luftimit dhe fluturimit, ato janë pjesë e përvojës së paqëndrueshmërisë emocionale që bëhet e vështirë për t’u ribalancuar. Këto hormone janë të rënda në sistemet tona dhe kërkojnë kohë për t’u metabolizuar.
Njerëzit që gjejnë një mënyrë për të trajtuar dhe përballuar deficitet e tyre emocionale pa ia shkaktuar ato atyre përreth tyre, meritojnë njëfarë merite.
Të pajtohesh me një nënë që mungon emocionalisht
Megjithëse siguria emocionale mund të mos ju jetë dhënë në fëmijëri, kjo nuk do të thotë se nuk mund të gjeni një mënyrë për të jetuar një jetë emocionalisht të kënaqshme ose të vazhdoni të zhvilloni marrëdhënie emocionale edukative me fëmijët dhe partnerin tuaj. Por kjo mund të nënkuptojë që për ju kjo do të marrë punë. Duhet punë për të zhvilluar një shkallë më të thellë të vetënjohjes, është e mundur.
Thyerja e ciklit të mungesës emocionale dhe traumës së gjeneratës
Një nga gjërat mbresëlënëse për të mësuarit për të jetuar më mirë me trashëgiminë e të pasurit një nënë që mungon emocionalisht është se ju nuk ua jepni modelin e mungesës emocionale fëmijëve tuaj.
Duke punuar në këtë, ju mund të thyeni ciklin e një brezi që i dorëzon mungesën emocionale dhe traumën gjeneratës tjetër. Kjo është një punë shumë e mirë për të bërë.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
