A e vendosni dashurinë në çdo gjë që bëni, mendoni dhe dëshironi? Ofroni dashuri lirisht dhe ia lejoni vetes ta merrni atë. Sepse dashuria autentike nuk dëmton, ajo na transformon dhe na shtyn të marrim jetën që duam duke plotësuar çdo synim të vendosur me entuziazëm dhe pasion.
Emocioni më i shkëlqyer në jetë është dashuria. Asnjë realitet nuk e përcakton qenien njerëzore si ai filtër që ndriçon gjithçka. Me të ne shprehemi, vlerësojmë të tjerët dhe ata na vërtetojnë ne, krijojmë aleanca, kujdesemi për njëri-tjetrin dhe ëndërrojmë. Sepse gjithçka që na rrethon mund të lidhet me foljen “të duash”, edhe nëse nuk jemi gjithmonë të vetëdijshëm për këtë.
Le të imagjinojmë një person që del nga shtëpia për të shkuar në punë. Me shumë mundësi ai do të përshëndesë dikë: partnerin, fëmijët, prindërit, kafshën shtëpiake…
Dashuria është e pranishme në të gjitha këto veprime. Në rrugë ai sheh një poster reklamues, strategjia marketing e të cilit është të zgjojë emocione, si ato të dikujt që i dhuron një parfum një personi të dashur.
Mbërrin në punë, i përkushtohet profesionit dhe pasionit të jetës së tij. Bërja dhe përkushtimi ndaj diçkaje që duam na ngushëllon dhe i jep kuptim ekzistencës sonë. Dashuria është ndjenja që na pasuron më shumë se çdo tjetër dhe nxjerr më të mirën tek ne.
Mund të duket e tepërt të thuash se ndjenja e shkëlqyer në jetë është dashuria. Do të thotë të lidhësh fjalën “dashuri” me romancën, me një marrëdhënie. Nuk mjafton të kuptosh vetëm fytyrën e sipërpërmendur të asaj figure shumëplanëshe që është dashuria.
Dashuria është art, ndaj duhet kuptuar dhe praktikuar
Në vitin 1956 Erich Fromm shpjegoi në librin e tij “Arti i të dashuruarit” se kjo ndjenjë duhet kuptuar si një formë arti. Një perceptim i tillë e nënshtron njeriun në dy detyrime: të zbulojë thelbin e dashurisë, kuptimin, qëllimin e saj; të mësojë të dojë dhe kjo kërkon praktikë dhe vullnet të mirë. Dhe e përsërisim, nuk kufizohet vetëm në marrëdhëniet në çift. Të duash do të thotë të ndjesh dashuri për dikë, por përshkruan edhe shijet dhe pasionet (e dua muzikën, i dua librat e Murakamit, më pëlqen të eci në shiun e verës…).
Ndjenjat e rrënjosura në personin tonë që na tregojnë pasurinë e kësaj ndjenje. Forelsket, një term nordik, përshkruan euforinë që ndjejmë kur biem në dashuri për herë të parë. Retrouvailles, fjalë franceze që shpreh lumturinë që ndjejmë kur shohim sërish dikë që duam: një mik, një anëtar të familjes, një partner etj. Radljost, një term islandez që përshkruan aftësinë për të parë dritën në fund të tunelit kur e duam veten mjaftueshëm për t’i besuar asaj. Ky dimension nuk është pasiv; ndjenja e shkëlqyer në jetë është dashuria sepse ajo merr kuptim vetëm me veprim. Nëse e konceptojmë si pasion, duhet të na ftojë t’u përkushtohemi atyre aktiviteteve që na bëjnë të lumtur si një punë, një qëllim apo një hobi.
Dashuria manifestohet përmes veprimit
Në mënyrë që dashuria për partnerin, familjen dhe miqtë të ketë një kuptim autentik, duhet të zbatojmë sjellje që e demonstrojnë atë, që e bëjnë atë të duket si një akt autentik reciprociteti. Nga ana tjetër, dhe jo më pak e rëndësishme, vetëvlerësimi kërkon edhe guxim, sjellje sipas vlerave, parimeve dhe dëshirave personale, duke i dhënë vetes atë që kemi nevojë dhe meritojmë. Në një punim kërkimor interesant të titulluar Psikologjia e Re e Dashurisë, doktorët Aron dhe Tomlinson e përshkruajnë këtë dimension si një mekanizëm shumë domethënës me të cilin ne përcaktojmë identitetet tona. Dhe jo vetëm kaq: na fton edhe të jemi më të mirë.
Në fund të fundit, dashuria lehtëson lidhjen, interesin për njëri-tjetrin dhe dëshirën për të gjeneruar të mira. Mos hezitoni ta vëzhgoni realitetin përmes filtrit të dashurisë. Aktivizimi i tij nuk kushton asgjë dhe mund të jetë shumë shpërblyes.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
