Ndjeshmëria është predispozitë natyrore që disa prej nesh kanë për të perceptuar stimujt që vijnë nga jashtë, duke i jetuar ato më intensivisht, si fizikisht, ashtu edhe emocionalisht. Por kjo s’është e gjitha…
Kjo lloj brishtësie emocionale bën që njerëzit hipersensitivë të vuajnë më lehtë dhe më thellë se të tjerët, madje edhe për gjëra në dukje të padëmshme ose gjëra që nuk konsiderohen të rëndësishme nga shumica e njerëzve (dhe veçanërisht nga ata që i bëjnë ato). Një fjalë e thënë keq, një grindje, një vështrim i ashpër. Çdo gjë përjetohet më intensivisht, duke shkaktuar një reagim në këtë temë.
SI T’I DALLONI NJERËZIT SENSITIV
Por si e kuptoni se kush është sensitiv? Kush i nënshtrohet hiperndjeshmërisë, në fakt, zakonisht është një person më i predispozuar dhe i prirur për të kuptuar botën përreth e madje edhe veten. Këta janë njerëz që janë të vëmendshëm ndaj asaj që po ndodh rreth tyre, të gatshëm për të identifikuar dhe ndërhyrë në rast padrejtësie apo problemesh ndaj të tjerëve.
“PROBLEMET” QË NDJESHMËRIA MUND TË GJENEROJË
Hiperndjeshmëria, në fakt, nëse nga njëra anë është një burim i madh dhe një cilësi që mund të jetë një ndihmë e madhe, i shtyn ata që e zotërojnë atë të jetojnë çdo gjë aq intensivisht, sa të bëhen pothuajse të dëmshëm.
Emocionet që janë tepër të forta, një nivel empatie si për të përjetuar vuajtjet e të tjerëve si të vetat, përqendrimin e vazhdueshëm, madje edhe të pavetëdijshëm, ndaj çdo stimuli të jashtëm, aq sa të harrojë nevojat e veta në favor të atyre të të tjerëve. Deri në atë pikë sa ndien veten vetëm kur trupi dërgon sinjale kaq të qarta, saqë nuk mund t’i shpërfillë më, shpesh në formën e sëmundjeve ose çrregullimeve më pak serioze.
Të jesh më i prekshëm se njerëzit e tjerë, më i nënshtruar ndaj stresit, ankthit ose tensionit (dhe të gjitha problemeve që vijnë me të) dhe të jesh i pasigurt për veten dhe aftësitë e tyre.
SI TA MENAXHONI NDJESHMËRINË
Duke shmangur identifikimin e tepërt me të tjerët (duke harruar veten)
Vendosjen e kufizimeve (dhe vendosjen e kufizimeve për të tjerët)
Duke dëgjuar sinjalet fizike që dërgon trupi;
Pranimin e vetvetes pa faj, gjykim apo poshtërim, duke mësuar të duash veten dhe ta duash hiperndjeshmërinë e dikujt si pjesë themelore e vetes dhe unikalitetit;
Praktikimin e aktiviteteve fizike që mund të zvogëlojnë adrenalinën në trup në favor të oksitocinës (hormonit të dashurisë). Kjo ndihmon për të rritur besimin, çlodhjen dhe emocionet pozitive.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
