Për të pasur një marrëdhënie të shëndetshme, ne e lëmë tjetrin të lirë me zgjedhjet e tij. Ne nuk lutemi, nuk kërcënojmë, nuk shantazhojmë dhe e lëmë të lirë tjetrin nëse nuk na do.
Dhe për ne nuk ka asnjë problem për këtë. Problemi qëndron gjithmonë në zgjedhjen që bëjmë. Dhe në këmbënguljen tonë kur në fund nuk ka asnjë përgjigje.
Është vërtet budallallëk dhe shteruese e energjisë të duash njerëz që nuk na duan në jetën e tyre në të njëjtën mënyrë. Pra, në fund të fundit, edhe një herë në vend që të merremi me rritjen tonë personale dhe evolucionin e shumanshëm, ne kemi të bëjmë me probleme thelbësisht inekzistente në lidhje me çdo reagim të të tjerëve. E drejtë apo e gabuar nuk ka rëndësi. Duke u përpjekur të vërtetojmë vlerën tonë që për mirë apo për keq të tjerët nuk arrijnë ta njohin.
Dhe ne jemi të shqetësuar nga situata përtej aftësisë sonë për të kontrolluar. Ky është një gabim i madh që ne duhet të ndalojmë së bëri ndërsa rrisim pjekurinë tonë mendore. Për sa i përket njohjes së vlerës sonë, nuk është përgjegjësia jonë dhe nuk është puna jonë. Kjo është thjesht një çështje e aftësisë ose paaftësisë perceptuese të njerëzve të tjerë dhe jo e jona siç ne zakonisht besojmë gabimisht. Gjërat në fakt janë mjaft të thjeshta por ne njerëzit kemi një tendencë për t’i ndërlikuar ato duke krijuar vështirësi të panevojshme në jetën tonë.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
