Hapi i parë është të përvetësoni qëndrimin e duhur: mos e privoni veten nga asgjë, mos e kufizoni veten, mos kini frikë.
Nuk mund t’i shmangim lajmet e këqija ose njerëzit potencialisht toksikë. Duke pranuar se nuk mund ta ndryshojmë këtë, do të kuptojmë se shumë nga rrethanat me të cilat përballemi çdo ditë varen nga qëndrimi që mbajmë. Në pjesën më të madhe, ne tërheqim atë që lëshojmë.
Qëndrimi ynë ndaj asaj që dhe kush na rrethon është faktori që përcakton më së shumti ditën që na pret. Nëse zgjohemi plot optimizëm, do të kemi tendencë të vërejmë lajme të mira ose thjesht orët do të duken më të këndshme.
Ne tërheqim atë që është në mendjen tonë
Mendimet dhe ndjesitë kalojnë nëpër lëkurë dhe në një farë mënyre zgjerohen: ajo që është në mendje manifestohet automatikisht, pavarësisht nëse jemi të vetëdijshëm për të apo jo.
Është një ligj që mund të luajë në favor ose kundër nesh, varësisht nga emocionet, ndjenjat dhe mendimet që kemi në një moment të caktuar.
Kur jemi të trishtuar, trupi ynë e vëren dhe reagon: shqetësim fizik, rënie të energjisë, etj. Nëse ushqeni mendime pozitive, përkundrazi, trupi do t’i shprehë ato në formën e mirëqenies së përgjithshme. Në një mënyrë ose në një tjetër, kjo projektohet në hapësirë dhe njerëzit përreth dhe, nga ana tjetër, formëson strategjitë e përballimit. Ne e kalojmë çdo gjë që na arrin përmes filtrit të qëndrimit tonë mendor: madhështia e një ngjarjeje lidhet me pushtetin që i japim asaj mbi ne nëpërmjet interpretimit që i bëjmë.
Nëse e sjellim diellin brenda, mund ta thajmë shiun
Kultivimi i optimizmit dhe qasja ndaj jetës në një mënyrë më të lehtë është e barabartë me tërheqjen e vibracioneve pozitive. Le ta mendojmë për një moment: sa energji humbasim duke u ankuar për ngjarje të parëndësishme? E njëjta gjë vlen edhe kur mendojmë se jemi të pafat dhe e mallkojmë veten për orë të tëra.
Nëse e sjellim diellin brenda, do të jemi në gjendje ta thajmë ujin e shiut. Nëse transmetojmë vibrime të mira, do të jemi në gjendje të mbajmë larg çdo gjë toksike. Duke transmetuar ngrohtësi, miqësi, mirësi dhe mirënjohje, ne do të tërheqim të njëjtat gjëra.
Meqenëse nuk mund të kontrollojmë gjithçka që na ndodh, sekreti është të veprojmë me inteligjencë kur e interpretojmë dhe të mos i japim shumë rëndësi asaj që nuk është.
Kjo do të na lejojë të lejojmë që buzëqeshjet të mbizotërojnë mbi trishtimin dhe të kapërcejmë pengesat, në vend që të mbingarkohemi prej tyre.
Ne tërheqim atë që transmetojmë dhe atë në të cilën besojmë
Ne gjithmonë duhet t’i japim vetes atë që meritojmë dhe të mos kënaqemi me ushtrimin mazokist të refuzimit të asaj që na jep fati. Ne kemi tendencë ta bëjmë duke menduar se ndoshta në këtë mënyrë fati i keq nuk do të na godasë.
Një besim iluzor i shoqëruar me një koncept po aq iluzor të drejtësisë. E vërteta është se, pavarësisht se sa shumë ia kthejmë shpinën fatit, fatkeqësia do të na arrijë gjithmonë.
Pavarësisht se sa herë ia mohojmë vetes atë që dëshirojmë, ngjarje të pakëndshme do të ndodhin përsëri. Pse të mos e festojmë të parën nëse jemi të destinuar të përballemi me të dytën?
Le të reflektojmë për të gjetur dhe dalluar atë që na nevojitet në jetë. Deshifrimi i kësaj do t’ju ndihmojë të kuptoni se hapi i parë është të përvetësoni qëndrimin e duhur: të mos e privoni veten nga asgjë, të mos e kufizoni veten, të mos keni frikë. Është mënyra më e mirë për t’u kujdesur për veten dhe për të qenë mirënjohës për jetën.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
