As njeriu më i heshtur nuk mund t’i mbajë të gjitha ndjenjat në heshtje, pasi herë pas here qeniet njerëzore duhet të shfryjnë dhe t’i japin zë asaj që duket se i mbyt brenda. Në fakt, ka raste kur ndoshta ndiheni sikur keni një gungë në fyt që ju dhemb dhe nuk do të gjeni një mënyrë për ta pastruar atë me fjalë. Sikur të kishin shkuar anash dhe nuk mund të merrje ajër në zemër.
Në këto raste madje mund të besoni se nuk ka fjalë të sakta sa për të përshkruar me besnikëri atë që po ju ndodh. E gjithë kjo është normale, përpiquni të merrni frymë thellë. Të gjithë jemi përballur me një situatë të tillë dhe jemi të sigurt se do ta kapërceni momentin: edhe nëse vështirë se mund ta besoni, flluska juaj e dhimbjes do të thyhet dhe do të gjeni një mënyrë për t’u rikuperuar dhe për t’u ndjerë më mirë.
Mos shprehja e emocioneve mund t’ju bëjë të sëmureni
Ka shumë emocione që mund të ndjejmë dhe ato, qofshin pozitive apo jo, duhet të shprehen për të na lejuar t’i kanalizojmë ato në mënyrën më të mirë të mundshme. Përndryshe, ata do të mbeteshin brenda nesh, duke krijuar konfuzion dhe duke na privuar nga pak energji. Ajo që është e vërtetë është se trupi dhe mendja kërkojnë një vazhdimësi të caktuar në mbledhjen e përvojave, pa të cilat rrezikojnë të sëmuren. Alexitymia, për shembull, është një çrregullim që krijohet kur pamundësia për të shprehur emocionet shtyhet në kufi.
Nëse mendoni se keni ngecur dhe nuk ndiheni në gjendje të vazhdoni, ndoshta është koha t’i lini fjalët të flasin për ju, dhe ndoshta është koha për të kërkuar ndihmë. Dhe jo sepse dikush ju thotë se çfarë duhet të bëni dhe çfarë jo, por për të gjetur atë ndjenjën e mirëkuptimit që të gjithë kemi nevojë.
Ndiq fjalët që duan të ikin
Është kurioze që pikërisht kur arrijmë kulmin e asaj ndjenje dërrmuese të lidhur me nevojën për të thënë diçka, nuk jemi në gjendje ta bëjmë këtë sepse fjalët duket se na ikin, duke na penguar të flasim. Megjithatë, duke kërkuar brenda vetes forcën për t’i ndjekur ato, ne do të jemi në gjendje t’i bëjmë tonat. Ndoshta, kur të vijë koha për të folur, do të belbëzoni, fjalitë tuaja do të mbivendosen dhe goja juaj do t’ju thahet ose ndoshta, në vend që të flisni, preferoni të shkruani dhe në atë rast nuk do të jeni në gjendje të gjeni trenin tuaj të mendimeve dhe ju do të habitet nga ajo që do të shfaqet në letër. Pavarësisht kësaj, fjalët që mbyten duhet të dalin: është e nevojshme të mësosh t’i dëgjosh dhe t’i pranosh. Derisa t’i shprehim, nuk do të mund t’i marrim përgjegjësinë dhe nuk do të dimë si të sillemi ndaj tyre.
Disa këshilla për të ajrosur
Akti i lëshimit të avullit përfaqëson një nga proceset më të ndërlikuara që njeriu duhet të përballet. Është e barabartë me ekspozimin e zemrës së rrahur dhe të vuajtur, në mënyrë që të mund të shohësh nga afër atë që e vuan. Megjithatë, ka disa teknika që mund të thjeshtojnë momentin e ajrosjes për t’ju ndihmuar të gjeni paqen tuaj të brendshme:
Bëhuni këshilltari juaj: nëse besoni se keni aftësi të mira objektive dhe analitike, shqyrtimi i të mirat dhe të këqijat e asaj që po ju ndodh mund të jetë një ushtrim i shkëlqyer në katarsis për ju.
Qani: vetitë e dobishme të të qarit janë të njohura mirë, megjithatë është mirë të specifikoni se të qarat është e dobishme vetëm kur jeni të vetëdijshëm për dhimbjen nga e cila po e lehtësoni veten. Shfrytëzojeni rastin të qani derisa të lodheni nëse kjo është ajo që ju nevojitet, por menjëherë më pas përpiquni të nxirrni përfundime të respektueshme.
Kërkoni qetësinë dhe qetësinë: mënyra më e mirë për t’u fokusuar në problemet është të jeni në një mjedis paqeje dhe qetësie. Nëse jeni duke kaluar një kohë të keqe, provoni të bëni diçka që ju relakson, si të dëgjoni muzikë. Më pas, kërkoni fjalët që ndjeni nevojën t’i thoni.
Rrethojeni veten me njerëz që ju duan: rëndësia e të paturit në krah të dikujt që gëzohet për arritjet tuaja dhe tregon ndjeshmëri përballë dështimeve, frikës ose pavendosmërisë suaj është e dukshme. Me siguri është dikush pranë jush i gatshëm të mos ju gjykojë, me të cilin ndiheni të lirë të flisni dhe të dëgjoni.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
