Një studim i ri psikologjik ka zbuluar se njerëzit mund të kenë më shumë akses në kujtimet e detajuara nga fëmijëria e tyre duke përjetuar iluzionin e zotërimit të një versioni më të ri të fytyrës së tyre.
Studimi i ri, i botuar në Scientific Reports, sugjeron një lidhje të thellë midis mënyrës se si i perceptojmë trupat tanë dhe aftësisë sonë për të kujtuar ngjarje nga historia jonë personale. Ky zbulim është i pari që tregon se ndryshimi i përkohshëm i ndjenjës së vetvetes trupore mund të lehtësojë rikthimin e kujtimeve të largëta.
Hetimi u drejtua nga një ekip neuroshkencëtarësh në Universitetin Anglia Ruskin, të cilët po eksploronin lidhjen midis vetes, trupit dhe kujtesës autobiografike. Kujtimet tona nuk janë vetëm regjistrime të ngjarjeve të jashtme; ato janë përvoja që na ndodhën ndërsa banonim në një trup të caktuar. Studiuesit arsyetuan se meqenëse trupat tanë ndryshojnë gjatë gjithë jetës sonë, vetja fizike që kishim në fëmijëri është e ndryshme nga ajo që kemi si të rritur.
“Kur u formuan kujtimet tona të fëmijërisë, kishim një trup të ndryshëm”, tha autorja kryesore Jane Aspell, e cila drejton Laboratorin e Vetes dhe Trupit në Universitetin Anglia Ruskin. “Kështu që ne pyetëm veten: nëse mund t’i ndihmonim njerëzit të përjetonin përsëri aspekte të atij trupi, a mund t’i ndihmonim ata të kujtonin kujtimet e tyre nga ajo kohë?” Kjo pyetje formoi bazën për eksperimentin e tyre, i cili synonte të shihte nëse rikthimi i sinjaleve të lidhura me trupin nga e kaluara mund të ndihmonte në riaktivizimin e kujtimeve të lidhura me atë periudhë.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
