Ne duhet të pranojmë misteret e botës dhe të jetës. Ato do të vazhdojnë të jenë mistere dhe ka një arsye të mirë për këtë. Kjo nuk do të thotë që ne duhet të rrimë dhe të presim vetëm fatin.
Ne duhet të forcojmë bashkëpunimin me universin, duhet të dëgjojmë zërin e Perëndisë dhe të kuptojmë se jemi vazhdimisht të udhëhequr drejt shtigjeve që do të na udhëheqin pikërisht aty ku dëshirojmë të shkojmë. Por Perëndia na dha një dhuratë të pabesueshme. Ajo na liroi, jetojmë në një vullnet të lirë.
Pra, para se të pyesim përse Perëndia lejon që tragjeditë të ndodhin, kuptoni dhe pranoni se jetoni në botën e veprimit dhe reagimit, të zgjedhjeve dhe të pasojave. Perëndia na ka dhënë jetë dhe e vetmja gjë që ka lejuar është që ne ta jetojmë ashtu siç duam dhe gjëja më e mirë është se është gjithmonë në dispozicionin tonë, për të na dëgjuar, për të shëruar dhe për të ngushëlluar, pavarësisht se kush jemi, çfarë kemi bërë ose vazhdojmë të bëjmë.
Ju kuptoni se njerëzit janë të papërsosur dhe gjithmonë do të jenë, askush nuk ka një të vërtetë absolute, çdokush sjell të vërtetën e tij, misteret e tij. Pra, kaloni më pak kohë duke u shqetësuar për zgjedhjet e të tjerëve dhe punuar për veten, zbuloni të vërtetën tuaj dhe lëreni veten të lirë.
Burimi / emozionifeed.it
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
