Pa dyshim, çdo lëvizje masive migratore do të ketë gjithmonë të mirat dhe të këqijat e saj. Në fakt, rrallëherë ka një zgjidhje të përsosur për problemet që mund të shkaktojë. Nga pikëpamja psikologjike, kriza e refugjatëve mund të shpjegohet me paragjykime njohëse që lidhen me krijimin e mendimit politiko-social.
Kur paragjykimet hyjnë në lojë, ne mund të fillojmë të mendojmë në një mënyrë jashtëzakonisht konkrete dhe të polarizuar. Me fjalë të tjera, ne besojmë se vetëm mendimet tona janë të sakta. Sidoqoftë, paragjykimet mund të jenë të dobishme. Kjo për shkak se ne nuk jemi të pajisur për të përpunuar të gjithë informacionin që na vjen përmes shqisave tona. Në fakt, paragjykimet na ndihmojnë të qëndrojmë në zonën tonë të rehatisë mendore, duke besuar se realiteti shoqëror është më afër se sa duket.
Kufizimet e kujtesës sonë të menjëhershme, mungesa e informacionit ose pasiguria për pasojat e veprimeve tona i bëjnë njerëzit të përdorin sistematikisht heuristikat ose shkurtesat mendore. Ne i përdorim këto shkurtore për të thjeshtuar zgjidhjen e problemeve. Kjo na shtyn të bëjmë vlerësime të bazuara në të dhëna jo të plota dhe të pjesshme.
Vështirësi në pranimin e mendimeve të të tjerëve
Për të kuptuar krizën e refugjatëve, duhet të analizojmë pozicionin e të gjitha palëve të përfshira. Për ta bërë këtë, ne duhet të kuptojmë se si mendja e njeriut funksionon në formimin e mendimeve. Kur formohen opinione, faktet përzihen me gabime njohëse. Këto kushtëzojnë perceptimin tonë për realitetin (e shkuara, e tashmja dhe e ardhmja).
Kur eliminojmë në mënyrë objektive gabimet e mendimit gjatë përpunimit të informacionit, lind konflikti. Kjo për shkak se ka një ose më shumë pozicione të kundërta. Për shembull, në lidhje me emigracionin, të këqijat mund të gjenden në problemet e identifikimit të njerëzve që mbërrijnë masivisht ose përmes trafikimit mafioz. Gjithashtu, në problemet e punës që mund të hasin gjatë ndërrimit të vendeve. Nga ana tjetër, të mirat gjenden në mijëra njerëz që do t’i shpëtojnë varfërisë dhe konfliktit të armatosur në vendin e tyre, duke shpëtuar kështu jetën e tyre dhe të familjeve të tyre. Në të vërtetë, përveç përmirësimit të cilësisë së jetës së tyre, mijëra njerëz i kanë shpëtuar varfërisë ose kanë kapërcyer urinë falë emigracionit.
Megjithatë, problemet sociale shfaqen kur, në konfliktet njerëzore, ne zgjedhim dhe përpunojmë vetëm informacionin që i përshtatet pritshmërive tona. Është pothuajse sikur nuk na intereson nëse është realitet apo gënjeshtër. Në fakt, realiteti shoqëror ka aq prizma sa edhe perspektiva. Sidoqoftë, gabimet tona në përpunimin e informacionit në raste të caktuara na lejojnë të shohim vetëm një nga prizmat. Kjo gjeneron opinione të forta dhe të ashpra.
Ne nuk shqetësohemi nga gjërat, por nga opinionet që kemi për to.
Ku janë njerëzit në konfliktin e refugjatëve?
Ne arrijmë të besojmë, falë paragjykimeve të konfirmimit dhe vetë-justifikimit, se e vetmja mënyrë për të vëzhguar dhe zgjidhur një konflikt duhet të fillojë nga perceptimi ynë për të. Ky, ne besojmë, është realitet. Megjithatë, ne nuk jemi gjë tjetër veçse viktima të këtyre gabimeve të të menduarit, të cilat prodhohen nga truri ynë për të thjeshtuar zgjidhjen e problemeve.
Të gjithë bëjmë gabime herë pas here kur përpunojmë informacionin. Në fakt, ky artikull bazohet në një gabim të tillë. Sepse, që të mos shqetësoj besimet e mia më të thella dhe të braktis idetë e mia për njerëzimin, unë po demonstroj besimin tim absolut te qenia njerëzore. Prandaj, padyshim që jam i njëanshëm për shkak të paragjykimit të konfirmimit. Nuk ka rëndësi se nga çfarë konsiston ideja, apo nëse qëllimet janë të nderuara apo jo. Në momentin që këto izolohen nga çdo lloj dyshimi i arsyeshëm, ne i afrohemi rrezikshëm fundamentalizmit.
Frikë
Për sa i përket konfliktit të refugjatëve sirianë, nëse shpëtoj nga paragjykimet e mia të mendimit, kuptoj se ka njerëz që, nga frika ose për shkak të situatave personale, janë kundër hyrjes masive të njerëzve në vendin e tyre. E kuptoj se ata kanë frikë se, së bashku me mijëra njerëz të pafajshëm, ka të tjerë që duan t’i japin fund demokracisë që na ka kushtuar kaq shumë gjakderdhje në Perëndim. Unë i kuptoj kundërshtimet e tyre ndaj shokut kulturor dhe pasojat që mund të ketë.
Megjithatë, mbi të gjitha, dhe pjesërisht për shkak të paragjykimeve të mia në përpunimin e informacionit, unë jam më afër njerëzve që ndihmojnë të tjerët, pavarësisht nëse janë të gabuar apo jo në të menduarit e tyre. Konfliktet politike, ideologjike apo fetare janë një çështje tjetër. Megjithatë, kur flasim për njerëz, besoj se gjithmonë duhet t’i qasemi temës nga një këndvështrim humanitar.
“Unë nuk njoh njerëz të mëdhenj, përveç atyre që i kanë bërë shërbime të mëdha racës njerëzore” – Volter –
Burimi / https://exploringyourmind.com/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
