Pablo Pineda Ferrer është i diplomuari i parë në Evropë me sindromën Down, një sëmundje e quajtur kështu për nder të mjekut britanik që e zbuloi atë, John Langdon H. Down. Down ishte i pari që përshkroi në 1866 karakteristikat klinike të një grupi të caktuar njerëzish. Sidoqoftë, ai nuk ishte në gjendje të gjurmonte shkakun. Do të duheshin edhe disa vjet para se bota ta dinte më në fund origjinën e sindromës Down.
Ishte korrik 1958 kur gjenetisti francez Jérôme Lejeune zbuloi se kjo sindromë përbëhet nga një mutacion i çiftit kromozomal 21. Trisomia 21 u bë mutacioni i parë kromozomal i gjetur tek njerëzit. Për një kohë të gjatë, njerëzit me sindromën Down kanë vuajtur nga diskriminimi dhe keqkuptimi. Madje, në fillim, fëmijët e lindur me këtë sëmundje gjenetike u fshehën dhe u ndanë nga të tjerët.
Për fat të mirë, me kalimin e kohës, shoqëria ka mësuar t’i pranojë këta njerëz, edhe pse edhe sot ata përballen me shumë kufizime. Për ta njohur më thellë botën e tyre, ne do të flasim për Pablo Pineda i cili e jeton këtë realitet në lëkurën e tij dhe i cili, larg nga dorëzimi, ka kapërcyer pengesa të panumërta.
Çfarë është sindroma Down?
Sindroma Down është një mutacion gjenetik i shkaktuar nga prania e një kromozomi shtesë. Qelizat në trupin e njeriut kanë 46 kromozome të shpërndara në 23 çifte. Njëri prej këtyre çifteve përcakton seksin e individit; 22 të tjerët numërohen sipas madhësisë në rend zbritës. Tek personat me sindromën Down, çifti 21 ka tre kromozome nga dy, prandaj njihet edhe si trisomia 21, e cila sot është shkaktarja kryesore e dëmtimit njohës dhe sëmundjes gjenetike më të zakonshme të njeriut.
Sindroma Down shfaqet pa ndonjë shkak të dukshëm në të gjitha grupet etnike, në të gjitha vendet, me një incidencë prej rreth 1 rast për 700 banorë. Deri më tani, mosha e nënës duket të jetë faktori i vetëm i mundshëm i rrezikut, veçanërisht nëse ajo është mbi 35 vjeç. Përjashtimisht, në 1% të rasteve, sindroma Down transmetohet nga prindërit.
Historia e Pablo Pineda
Pablo Pineda ka lindur në 1974 dhe është më i vogli nga katër vëllezërit. Pavarësisht se ka hasur në shumë vështirësi gjatë studimeve të tij, ai gjithmonë ka arritur rezultate të shkëlqyera. Ai ndoqi një shkollë publike, të cilën e kujton gjithmonë me dashuri, pasi mendon se mësimi i ndërsjellë mund të bëhet vetëm duke bashkëvepruar me njerëz të ndryshëm. Pablo i konsideron qendrat arsimore për personat me aftësi të kufizuara si produkt i një epoke tjetër në të cilën fëmijët me sindromën Down “duheshin fshehur”.
Pavarësisht nga rrethanat, mbështetja dhe ndihma e familjes së tij ishin të rëndësishme në përcaktimin e së ardhmes së tij. Kjo është arsyeja pse Pablo dëshiron të theksojë se prindërit duhet të shmangin të qenit tepër mbrojtës me fëmijët e tyre. Sipas mendimit të tij, ata duhet të lejohen të mësojnë nga përvojat e këqija.
Pablo Pineda studioi Shkenca Pedagogjike në universitet dhe aktualisht është gati të marrë një diplomë në psiko-pedagogji. Për fat, ai gjithashtu punoi si aktor filmi, duke luajtur në filmin spanjoll Yo, también nga Varlvaro Pastor dhe Antonio Naharro, në 2009. Falë këtij roli, ai fitoi çmimin e aktorit më të mirë në Festivalin prestigjioz të Filmit San Sebastián, Spanjë.
Pablo Pineda çmitizon sindromën Down
Në prezantimet e tij të shumta, Pineda këmbëngul në nevojën për të promovuar përfshirjen e personave me aftësi të kufizuara në universitete, si një kërkesë themelore për përfshirjen në të ardhmen. Pablo deklaroi se: “vetëm 6% e njerëzve me nevoja të veçanta ndjekin universitetin dhe kjo është një pengesë për një karrierë profesionale”.
Qasja në arsimin e lartë duhet të jetë një zgjedhje personale, nuk duhet të përcaktohet nga ndonjë shkak tjetër. Gjatë fjalimeve të tij, Pineda thekson rëndësinë e ndërgjegjësimit shoqëror dhe aksesit në trajnim për të gjithë njerëzit që dëshirojnë të studiojnë, duke u fokusuar tek ata me aftësi të ndryshme.
Në vitin 2013 ai botoi librin e tij të parë, El reto de aprender, në të cilin ai reflekton mbi edukimin dhe mësimin, duke rrëfyer përvojën e tij të aftësisë së kufizuar në mjedisin arsimor. Në vitin 2015 ai botoi një libër të dytë, Niños con habilidades especiales, në të cilin ai ofron ndihmë për prindërit e fëmijëve me aftësi të kufizuara duke u nisur nga ideja se ata nuk janë njerëz të sëmurë që të mëshirohen dhe mbrohen shumë.
Sipas Pinedës, nuk ka persona të kufizuar, por persona me aftësi të kufizuara. Prandaj ai beson se shoqëria duhet të evoluojë dhe të jetë më përfshirëse, duke inkurajuar që të mos i trajtojnë ata që vuajnë nga kjo sindromë si fëmijë edhe në moshë madhore. Prirjet personale dhe pavarësia duhet të promovohen që në moshë të re.
Historia e tij është një shembull guximi dhe kapërcimi, një model për ata që duan të mësojnë dhe të kapërcejnë veten. Shpresojmë që kjo të ndihmojë në luftimin e stereotipeve për sindromën Down dhe të krijojë një shoqëri më të drejtë dhe të barabartë, ku të gjithë mund të gëzojnë të njëjtat mundësi. Ne me të vërtetë kemi shumë për të mësuar nga Pablo Pineda.
Optimizmi është besimi që drejton suksesin. Asgjë nuk mund të arrihet pa shpresë dhe vetëbesim. -Helen Keller-
Burimi / https://lamenteemeravigliosa.it/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
