Për të qenë e saktë, trembëdhjetë muaj. Kjo është koha që qëndrova pa e parë të dashurin tim. E kam parë atë çdo ditë përmes ekranit, por jo të mbaja dorën e tij apo të më prekte fytyrën.
Të lije Josh nuk ishte e lehtë. Ne jemi takuar në shkollë të mesme. Që nga ajo kohë jemi dashuruar dhe kemi qenë së bashku.
Kemi marrë apartamentin tonë të parë së bashku, kemi adoptuar dy kotele dhe kemi udhëtuar në Evropë si një dyshe.
Jeta jonë ishte thellësisht e ndërthurur dhe pas 9 vjetësh së bashku, e lashë Josh për të ndjekur ëndrrat e mia.
Mësimi i anglishtes jashtë vendit ishte një nga ato ide që unë kisha lexuar në libra dhe asnjëherë nuk më hiqej nga mendja. Ndërkohë që punoja si kameriere, kjo ide më dukej gjithnjë e më tërheqëse.
Udhëtimi nëpër botë ishte ëndrra ime, dhe në të vërtetë, të jetuarit jashtë shtetit ndjehet si një mënyrë e sigurt për ta bërë atë të ndodhë. Kam bërë disa kërkime, punova në mësimdhënie për certifikimin online dhe fillova të aplikoj për punë. Duke pritur me padurim përgjigjet, i kalova ditët duke parë në harta, duke imagjinuar rreth fundjavave të kaluara në Murin e Madh, pushimet në Korenë e Jugut dhe në Japoni.
Dita që kam marrë e-mail ishte një nga ato ditë që nuk kam për ta harruar. “Urime, ne do të dëshironim t’ju ofrojmë një pozicion mësimor ………” Unë as nuk e mbarova leximin. Gati hodha laptopin në dysheme, duke bërtitur dhe duke vrapuar rreth shtëpisë; duke bërë një nga ato vallet e fitores.
“Unë e fitova atë!”, bërtita. Kam parë nga Josh për të festuar fitoren time dhe u përballa me një fytyrë me një grint mbështetës, por që sytë tregonin zhgënjim dhe dhimbje. Po ndodhte, po e lija për të ndjekur një karrierë dhe ëndrrat e mia të udhëtimit.
Planet filluan të bëhen dhe asnjëherë nuk morëm në konsideratë faktin se do të qëndronim së bashku, duke bërë shkëputje të gjata, derisa Josh të vinte në Kinë kur përfundonte kontrata ime. Ai vendosi të çrrënjosë edhe jetën e tij, të marrë macet tona dhe disa nga miqtë e tij për të jetuar dhe punuar në Kolorado.
Ato ditë të fundit në Kolorado ishin më të këqijat. Çdo gjë që bëmë, nuk mund ta ndihmoja, por pyesja veten nëse do të ishte hera e fundit.
Jam ndarë me të gjatë mëngjesit tonë të fundit në Denver. Të qarat kurrë nuk u ndalën. Lënia e njëri-tjetrit ishte e vështirë, por emocionet filluan të balancohen ndërsa ishim më të rehatshëm me jetën tonë të re.
Kishte shumë për të folur. Në fund të çdo dite dhe ne donim dëgjimin për aventurat e njëri-tjetrit. Jeta ishte pikërisht ashtu si e imagjinova se do të ishte. E doja punën time dhe gjithçka që hasja dukej interesante. Bëra miqësi me njerëz nga e gjithë bota, mësova si të flasin disa kinezë dhe u transformova nga kameriere në mësuese dhe mësuese të pavarur.
Në fund Josh bleu një biletë pa kthim për në Fuzhou dhe filluam numërimin deri në mbërritjen e tij. Pas kaq muajsh e gjeta veten duke kërkuar veshjen e përsosur për këtë takim dhe si asnjëherë ndihesha shumë nervoze për të takuar dikë, me të cilin kam jetuar një pjesë të madhe të jetës sime.
Këtë moment e kisha imagjinuar për më shumë se një vit si një moment mjaft romantik. Ndërsa në fakt ishte një ribashkim i madh dhe asnjë nga gjërat që mendova. Shumë shpejt jeta u kthye në normalitet. Josh takoi miqtë e mi, u bashkua me ne për udhëtime ditore në fshat. Ai punoi nga kompjuteri i tij në banesën time, ndërsa unë mësova gjatë ditës dhe u takuam për darkë.
Marrëdhënia po shkonte shumë mirë, njësoj si të mos ishim ndarë asnjëherë.
Nëse do të kthehesha mbrapa për të parë një lidhje me vendimin e largimit, nuk do të ndryshoja asgjë. Kjo na bëri partnerë më të mirë, duke nxitur besimin dhe vlerësimin. Për të qenë e sinqertë, marrëdhënia jonë ka lulëzuar për shkak të kohës së kaluar të ndarë dhe vazhdon të jetë e tillë edhe sot, gati një vit që nga koha kur u ribashkua.
Shkova pas ëndrrave të mia dhe për këtë i dashuri im më deshi më shumë. Kushdo që është i gatshëm të sakrifikojë dëshirat dhe qetësinë e vet për mua për të përmirësuar jetën time, do të ketë zemrën time çdo ditë. Ata e meritojnë atë!
Përgatiti: Brikela Daci / Burimi / www.msn.com
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
