Frika dhe rezistenca ndaj ndryshimit janë gjithmonë të pranishme. Duhet të mbajmë parasysh se nuk është e lehtë të dalim nga zona jonë e rehatisë. Ndryshimi është një sfidë – një aventurë që shpesh e ndërmarrim, ndonjëherë pa qenë plotësisht të vetëdijshëm për pasojat. Pavarësisht se mund të jetë për mirë, ndryshimi na detyron të përballemi me pasigurinë e asaj që do të ndodhë, duke lënë pas atë që është e njohur dhe duke u hedhur në një të panjohur.
Një vendim për të ndjekur një rrugë të panjohur, ku gjurmët tona nuk janë të dukshme, kërkon guxim dhe shpesh edhe mendje të qartë. Ne luftojmë me atë që na është e panjohur, edhe kur ajo që na pret duket shumë më e mirë se ajo që kemi lënë pas. Ky mund të jetë rasti i një pune më të përgjegjshme, një rutine ushtrimesh që ndihmon për shëndetin tonë, ose një marrëdhënie e re.
Ndryshimi është gjithmonë një proces, dhe si i tillë, ai kërkon kalimin nëpër disa faza, secila me pasojat dhe emocionet e saj përkatëse. Truri ynë ka tendencën të preferojë qëndrueshmërinë dhe sigurinë që ofron e njohura. Ky është një nga arsyet pse, ndonjëherë, mund të na shfaqen dyshime ose të ndiejmë nostalgji për atë që po lëmë pas.
Ndryshimet shpesh mund të na çojnë drejt asaj që duam, por mund të na dëmtojnë gjithashtu. Për disa njerëz, ndryshimi do të thotë të lëmë pas diçka që ka qenë pjesë e jetës sonë për një kohë të gjatë – zakone, njerëz, apo situata që na kanë shoqëruar. Por si mund të menaxhojmë këtë ndjenjë humbjeje?
Të thuash lamtumirë: Një hap i vështirë
Të nisësh një fazë të re nënkupton gjithashtu lënien pas të një tjetre. Për të kaluar në fazën e re, është më mirë të mbyllim fazën e vjetër dhe të mos lëmë çështje të pazgjidhura. Të thuash lamtumirë nuk është gjithmonë e lehtë – kërkon guxim dhe një kuptim të qartë të asaj që duam për veten tonë. Megjithatë, ajo mbetet një pjesë e rëndësishme e procesit.
Nëse, për shembull, kemi vendosur të divorcohemi sepse mendojmë se kjo është më e mira për ne, do të përballemi me trishtimin dhe dhimbjen që vijnë me ndarjen nga një person që ka qenë pjesë e jetës tonë. Edhe pse ndryshimi është për të mirë, ndarja na shkakton dhimbje.
Nëse nuk i menaxhojmë emocionet tona, ato mund ta ngadalësojnë procesin tonë të transformimit. Kjo mund të ndodhë për shkak të frikës, pavendosmërisë, apo edhe frikës se çfarë mendojnë të tjerët. Problemi është se, duke mos e menaxhuar ndjenjat tona, mund të biem në kurthe të brendshme, të cilat na pengojnë të lëvizim përpara.
Për të na ndihmuar të eci përpara, mund të pyesim veten: “Çfarë na motivon të qëndrojmë aty ku jemi? Çfarë na pret nëse hedhim hapin drejt të panjohurës? Çfarë nuk duam të humbasim?” Këto pyetje mund të na ndihmojnë të sqarojmë dyshimet dhe të na kujtojnë arsyen pse vendosëm të ndryshojmë.
Pasi të jemi të qartë për dyshimet, duhet të pranojmë dhimbjen e procesit. Duhet të kalojmë përmes shqetësimit të lënies pas të fazës së vjetër dhe të transformimit në një version të ri të vetvetes. Ky është një ndryshim që shpesh përfshin humbje dhe fitime mes asaj që ishim dhe asaj që po bëhemi, dhe e gjithë kjo kalon përmes asaj që jemi tani.
Përballja me një fazë të re dhe përgjegjësitë e saj
Lënia pas e asaj që kemi pasur më parë nuk është fundi i procesit të ndryshimit. Ajo është vetëm një fazë. Pasi të kemi mbyllur fazën e kaluar, duhet të hapemi për të pranuar realitetin e ri, që krijohet nga qëndrimi dhe veprimet e reja që do të ndërmarrim. Ky realitet do të jetë plot me pasiguri dhe do të kërkojë nga ne të përshtatemi me pasojat e ndryshimeve.
Ndryshimi na shtyn në një botë mundësish ku qëndrimi ynë vepron si një udhërrëfyes. Në këtë fazë të re, është e rëndësishme të qëndrojmë të qetë dhe të kujtojmë momentet kur, të humbur, gjetëm rrugën tonë.
Ka mundësi që disa aspekte të situatës së re të na duken të këndshme, të tjera mund të mos jenë aq të njohura, dhe disa mund të mos na pëlqejnë fare. Por, në fund të fundit, është përgjegjësia jonë që të qëndrojmë aty dhe të mos humbasim veten në këtë rrugë të re.
Në përfundim, ndryshimet për mirë mund të jenë të dhimbshme, sepse përfshijnë lënien pas të një pjese të historisë sonë. Të heqësh dorë është çmimi që duhet të paguajmë për të filluar një kapitull të ri në jetën tonë.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
