Rëndësia e zgjedhjes së vetes. Kjo është një nga fjalitë që kanë ndikuar më shumë në jetën time vitet e fundit. Po, sepse është e drejtë: duhet guxim për të qenë i lumtur.
Guxim për të zgjedhur veten fillimisht. Guxim për t’u rebeluar, për të gjetur veten, për të hequr dorë nga besimet kufizuese, për të kapërcyer gjykimet, për të parë përpara duke besuar në aftësitë pesonale, për të pyetur veten se çfarë dëshiron vërtet dhe për të bërë gjithçka për ta arritur atë. Guxim për të dëgjuar njëri-tjetrin, për të folur, për të shpalosur veten.
Guxim për të ndaluar së ankuari, por të përveshim mëngët dhe të krijojmë vërtet fatin tonë me duart tona. Sepse, atë që dëshironi, nuk do ta merrni me frikë, as me justifikime, dhe as me dorëheqje. Tani unë ju pyes: rruga që po ndiqni është ajo që dëshironi të bëni apo është ajo që mendoni se duhet të bëni? E zgjodhët me vetëdije dhe motivim të thellë apo e latë veten të magjepsej dhe të ndikohej nga ngjarjet dhe vendimet dhe/ose gjykimet e të tjerëve? A ndiheni të lirë të veproni dhe të shpreheni apo ndiheni të kufizuar në një dhuratë që nuk ju përket vërtet? Mendo pak, përgjigju sinqerisht… Jeta që po bën është ajo që ke ëndërruar? A jeni bërë personi që dëshironi të jeni? A keni pranë jush njerëzit që dëshironit? Apo ndiheni shumë i vjetër për të ndryshuar dhe tashmë keni hequr dorë nga të menduarit se ëndrrat tuaja duhet të mbeten vetëm ëndrra dhe keni vendosur t’i lini ato në atë sirtarin e vogël, duke besuar se tanimë gjërat duhet të vazhdojnë të ecin para në mënyrë që të mos mund të bësh asgjë, edhe nëse kur bie alarmi në mëngjes e vetmja gjë që dëshironi është ta fikni dhe ta ktheni për të fjetur përsëri, në vend që të jeni të lumtur dhe të ngriheni për të shijuar një ditë të re plot dritë dhe mundësi.
Ndoshta je i bindur se do të jeni në gjendje të ndryshoni dhe përmirësoni jetën tuaj vetëm me kusht që të plotësohen disa kushte. Por më vjen keq që ju zhgënjej, nëse mendoni kështu, potencialisht nuk mund ta ndryshoni kurrë, sepse absolutisht nuk është e thënë që ato “kushte të caktuara” të ndodhin një ditë. Kjo është arsyeja pse është kaq e rëndësishme të ndaloni, të mbani mend se kush keni qenë, të keni guximin të gjeni veten, të zgjidhni veten dhe të krijoni rrugën tuaj personale drejt lumturisë, edhe me ato pak burime fillestare që keni në dispozicion. Dhe mos u shqetësoni, ato do të rriten së bashku me ju.
Jeta është vetëm një
Kujtojini vetes se mund ta ndryshoni jetën tuaj sa herë të keni dëshirë ta bëni. Nuk ka kurrë vetëm një rrugë, nuk jeni të detyruar të ndiqni një dhe vetëm një për pjesën tjetër të ditëve tuaja. Në vend të kësaj, është jeta që është vetëm një dhe ju keni çdo të drejtë të jeni të lumtur për të gjithë kohëzgjatjen e saj. Keni një ëndërr që, vetëm duke e menduar, e bën zemrën të rrahë më shpejt? Sa ide keni në mendje që dëshironi t’i zbatoni?
Dhe qëllimi është gjithmonë ky: të ndjeni gëzim duke u ngritur në mëngjes dhe duke krijuar rrugën tuaj ditë pas dite ashtu siç dëshironi dhe jo siç ju imponojnë të tjerët. Sepse vetëm në këtë mënyrë mund ta ndjeni zemrën tuaj aktive, vullnetin për ta bërë, dëshirën për të vepruar, për të jetuar. Sepse vetëm kështu mund t dëgjosh zërin tënd të thotë “Mund ta bëj” dhe jo të dëgjosh të gjitha ata njerëz që dinë vetëm si të të ndalojnë, të gjykojnë dhe të demoralizojnë vetëm sepse nuk kanë të njëjtin guxim si ti. E di, do të fitoni shumë më tepër duke i larguar.
Deri më tani mund të keni humbur, të keni rënë, të keni arritur fundin, por tani është koha për t’u përqendruar në pikat tuaja të forta, aftësitë, ëndrrat, qëllimet tuaja. A e ndjeni nevojën për të ndryshuar jetën tuaj? Çfarë dëshironi të bëni vërtet? Jeta atëherë, përveçse është vetëm një, është kaq e shkurtër, ndaj, bëjini vetes një nder: mos e dorëzoni vullnetarisht veten në pakënaqësi. Nëse nuk ndiheni më mirë në një situatë, mbani mend se gjithmonë mund të veproni për ta ndryshuar atë. Ëndrrat mbeten ëndrra derisa të vendosni t’i ktheni ato në qëllime konkrete falë një plani të mirë veprimi, po, edhe nëse nuk jeni më njëzet dhe kjo është pikërisht çështja: shumica e njerëzve e lënë veten të burgosur nga një numër, por, në realitet, nuk jeni kurrë shumë të vjetër nëse keni një ëndërr të aftë për të riaktivizuar zemrën tuaj!
Dhe nuk është kurrë vonë për të zgjedhur atë që ju bën vërtet të lumtur dhe të përmbushur, ndaj harrojeni fjalën “tani” dhe në vend të saj thoni me guxim fjalën “Unë mundem”.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
