Ballafaqimi me menaxherët “toksikë” mund të çojë në vuajtje nga nivele të larta të stresit dhe të ketë një ndikim të qëndrueshëm dhe negativ në performancën e dikujt, thekson menaxherja e komunikimit Giuliana Caroli në një postim në LinkedIn. Si të lidheni me ta?
Për Caroli-n, gjëja e parë që duhet të bëni është “të mos izoloheni, por të ndërtoni rrjetin tuaj të marrëdhënieve me kolegët të cilët mund të ofrojnë mbështetje dhe t’ju ndihmojnë të mendoni logjikisht edhe kur emocionet rrezikojnë të marrin kontrollin”, në mënyrë që të “demaskoni të gjithë kufijtë e tyre” dhe për të ekspozuar negativitetin e tyre dhe të jeni në gjendje të kufizoni ndikimet në jetën dhe karrierën tonë.
Kush janë punëtorët toksikë dhe si t’i frenoni ata në mënyrë që të mos i shkaktojnë shumë dëm kompanisë? A keni takuar ndonjëherë një udhëheqës apo koleg toksik në jetën tuaj profesionale? Si silleshit me ta?
Udhëheqësit toksikë kanë një numër tiparesh psikologjike që i përcaktojnë ata: autokratikë, frikësues, irracionalë, jokonsistentë në sjellje, të paaftë për të dëgjuar, zemërbutë. Ata priren të kenë sjellje agresive, si përmes gjuhës verbale ashtu edhe trupore, për të nënçmuar dhe tallur kolegët edhe në prani të njerëzve të tjerë, për të kritikuar punën e të tjerëve duke vënë në dyshim njohuritë dhe angazhimin e tyre.
Drejtuesit toksikë mund të kenë një ndikim të qëndrueshëm dhe negativ në performancën e punonjësve. Puna mund të kthehet në një sfidë të vazhdueshme me vështirësi në përqendrim, qëndrim të motivuar dhe dhënien e më të mirës. Punonjësit e detyruar të punojnë me udhëheqës të tillë kanë tendencë të vuajnë nga nivele të larta të stresit dhe vetëvlerësim të ulët dhe shpesh jetojnë me frikën e vazhdueshme për t’u fyer ose tallur, me pasoja negative jo vetëm në nivelin e produktivitetit të individit, por edhe mbi kulturën e ekipit dhe efektivitetin e të gjithë organizatës.
Nëse efektet janë aq të dëmshme, pse kompanitë tolerojnë drejtuesit toksikë?
Përgjigja e parë është se…ndoshta… kompania nuk e di që i ka. Në fakt, nëse organizata nuk është pajisur me një sistem kontrolli dhe nuk u ka ofruar vartësve mundësinë për të dhënë reagime nga poshtë lart, mund të ndodhë që këta udhëheqës toksikë t’i shpëtojnë vëmendjes së atyre që duhet të kryesojnë dhe qeverisin këtë fushë vendimtare për mirëqenien e korporatës.
Pra, çfarë duhet bërë për të mbijetuar udhëheqësit toksikë? Çfarë këshille mund t’u jepni atyre që e gjejnë veten duke jetuar një përvojë si kjo?
Për mua këshilla më e rëndësishme është “Mos u izoloni”. Ndërtoni rrjetin tuaj të marrëdhënieve me kolegët të cilët mund t’ju ofrojnë mbështetje dhe t’ju ndihmojnë të mendoni logjikisht edhe kur emocionet ka të ngjarë të marrin përsipër. Gjithmonë përpiquni të shihni tablonë e madhe dhe qëndroni të fokusuar në atë që ju ofron kompania për jetën tuaj profesionale.
Fatkeqësisht, udhëheqësit toksikë janë më të përhapur nga sa mund ta imagjinojmë. Ballafaqimi me ta mund të duket si një mision i pamundur, por së bashku është më e lehtë të demaskoni të gjitha kufizimet, të ekspozoni negativitetin e tyre dhe të jeni në gjendje të kufizoni ndikimet në jetën dhe karrierën tonë.
Burimi / https://www.linkedin.com/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
