Nëse punoni në një mjedis tipik të korporatës, me siguri do të keni hasur në diçka të tillë: “Ne duam të jemi një biznes me performancë të lartë. Do ta arrijmë këtë duke nxitur performancën në të gjithë organizatën për të fituar një avantazh konkurrues. Ne duhet të fokusohemi në angazhimin e punonjësve dhe të kërkojmë liderë të shkathët që mund të sjellin rezultate. Gjithashtu kemi nevojë për një program trajnimi për elasticitetin, në mënyrë që të mund të qëndrojmë efektivë ndërsa presioni rritet.”
Ndeshem me këtë lloj gjuhe çdo ditë në punën time këshilluese dhe kam pyetur veten nëse ka një mënyrë tjetër që një biznes të performojë në nivelet më të larta.
Për dyqind vitet e fundit ne jemi të kushtëzuar nga pamja….
Për dyqind vitet e fundit ne jemi kushtëzuar me pikëpamjen se e vetmja mënyrë për të përmirësuar performancën është të punosh më shumë. Bizneset e kuptuan se nëse do të ishin më të shpejtë dhe më efikas se konkurrentët e tyre, atëherë mund të korrnin shpërblimet. Edhe pse kjo përpjekje e pamëshirshme na ka sjellë prosperitet të pashoq, ajo ka krijuar gjithashtu shumë probleme. Njëra prej tyre është se në një moment rrota e konkurrencës rrotullohet shumë shpejt që njerëzit të mos e mbajnë hapin. Kur kjo ndodh ose njerëzit zëvendësohen me makina (që mund të vazhdojnë) ose trajtohen si makina (me shpresën se do të vazhdojnë).
Unë jam i gjithi për teknologjinë, por mendoj se ka mënyra më të mira që njerëzit të punojnë.
Për ta ilustruar atë që dua të them, dua të shikoj se si një kompani holandeze, Buurtzorg, ofron shërbime të infermierisë në komunitet në Holandë. Në vitet 1980, ekipet e infermierisë në komunitet kishin autonomi të konsiderueshme për të ofruar kujdes për pacientët dhe familjet në zonën e tyre. Me kalimin e kohës, qeveria prezantoi rregullore dhe stimuj (të lidhur me procedura specifike) për të provuar dhe menaxhuar dhe reduktuar kostot. Rezultati ishte më shumë shkresa dhe më pak kohë e kaluar me pacientët. ‘Administrata’ ishte e lumtur, por infermierët dhe pacientët jo.
Kjo situatë u kthye nga vizioni i Jos deBlok dhe një ekipi kolegësh që krijuan një model të ri të quajtur Buurtzorg (holandisht për kujdesin e lagjes) në 2006. Ata besonin se ‘Infermierët nuk kanë nevojë për menaxhim, ata thjesht kanë nevojë për njëri-tjetrin’. Ose me fjalë të tjera, infermierët janë profesionistë të trajnuar dhe mund t’u besohet të organizojnë punën e tyre, të ofrojnë kujdes të cilësisë së lartë dhe të marrin vendime të shëndosha financiare. Kjo është pikërisht ajo që ndodhi. Ekipet e infermierisë prej 10-12 personash u mblodhën dhe krijuan shërbimin e tyre. Ata funksionojnë të pavarur nga njëri-tjetri, por ndajnë informacione dhe praktika të mira. Ato mbështeten nga kompania por nuk menaxhohen prej tyre. Buurtzorg tani punëson afërsisht 70% të të gjithë infermierëve të komunitetit në Holandë dhe ofron kujdes shëndetësor shumë efektiv për rreth 40% më pak se modeli i mëparshëm.
Ndryshimi kryesor në të menduar ishte realizimi se pacientët janë njerëz dhe jo procedura
Infermierët e Buurtzorg shpenzojnë më shumë kohë me pacientët e tyre sesa sipas modelit të mëparshëm, por për shkak se përmirësohen më shpejt (si rezultat) ata kanë nevojë për më pak kujdes. “Administrata” thjesht nuk e kishte marrë parasysh këtë qasje, sepse ishte e mbyllur në përpjekje për të përmirësuar performancën duke kontrolluar dhe menaxhuar aktivitetet. E bukura e Buurtzorg është se infermierët janë më të lumtur dhe më produktivë, pacientët ndihen vërtet të kujdesur dhe përmirësohen shpejt dhe sigurisht që qeveria shpenzon më pak para.
Ajo që e bën të funksionojë qasjen e Buurtzorg janë tre parime themelore.
Një qëllim i fortë kuptimplotë që drejton dhe motivon organizatën dhe të gjithë ata që punojnë atje. Kur njerëzit besojnë (në një nivel zemre) në atë që po bën organizata, ata nuk kanë nevojë të motivohen nga udhëheqësit e tyre
Vetë-menaxhimi i vërtetë. Ekipet kanë besim që të marrin vendimet e tyre në interesin më të mirë të pacientëve dhe kompanisë. Vetë-menaxhimi nuk funksionon nëse kompetencat e deleguara hiqen sapo menaxhmenti të ndjehet i shqetësuar. Me fjalë të tjera, ju ose më besoni mua ose jo.
Njerëzit vlerësohen dhe respektohen për atë që janë. Infermieret dëgjojnë njëri-tjetrin dhe të dyja palët japin dhe marrin këshilla në frymën në të cilën është menduar. Gara mes skuadrave është e shëndetshme dhe jo për të fituar dhe humbur.
Pengesa më e madhe për të ndryshuar organizatën tuaj është mendësia juaj.
Pengesa më e madhe për organizimin dhe drejtimin e organizatës suaj në këtë mënyrë është mendësia juaj. Nëse besoni se e vetmja mënyrë për t’u bërë një biznes me performancë të lartë është të punoni më shumë dhe më inteligjente, atëherë dyshoj se në një moment ju dhe njerëzit tuaj do t’ju mbarojnë avulli. Nëse jeni të gatshëm të tërhiqeni dhe të shikoni se çfarë po përpiqeni të bëni me sy të freskët, atëherë ka mënyra të ndryshme për të vepruar dhe ato vijnë me shumë përfitime. Deklarata tipike e kompanisë mund të bëhet më pas:
“Ne duam të jemi një biznes me performancë të lartë. Mund të arrijmë atje duke qenë të qartë për qëllimin tonë dhe duke ditur se çfarë vlere i shtojmë botës. Kur njerëzit kuptojnë se çfarë bëjmë ne, ata do të motivohen pa drejtimin e menaxhimit. Njerëzit tanë kanë energji dhe aftësi me bollëk, të cilat mund të çlirohen nëse ne tërhiqemi dhe u besojmë atyre që të marrin përgjegjësinë për punën e tyre. Në vend që të menaxhojmë kohën e tyre, ne mund të fokusohemi në ofrimin e mbështetjes dhe trajnimit që ata kanë nevojë për të punuar mirë së bashku.”
*Charlie Efford, drejtori i Conscious Leaders, i cili ofron përvojën e tij për të zhvilluar liderë që përmirësojnë jetën e punës së të tjerëve.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
