Foshnja qan, kërkon nënën. Ai është i vogël, ka disa ditë ose javë që ka lindur dhe nevoja e tij për kontakt, afërsi, siguri është pothuajse e vazhdueshme. Nga ana tjetër, nëna është strehë e sigurt, pika themelore e referencës, është garancia e vazhdimësisë midis jetës së mëparshme, ose të lindjes dhe asaj të ardhshme, jetës së saj të re në këtë botë të çuditshme dhe të panjohur. Një botë shumë më pak e qetë se ajo më parë, ku nuk kishte ndjesi të pakëndshme si uria, etja, nxehtësia, të ftohtit, sikletet në stomak dhe mbi të gjitha… ku dikush nuk ishte kurrë vetëm. Për nëntë muaj fëmija ka qenë i mbështjellë dhe i mbrojtur. Zemra e nënës së tij, fryma dhe zëri i saj e shoqëruan atë në çdo moment, ditë e natë.
Dhe tani … Tani çdo gjë ka ndryshuar. Por fatmirësisht jo gjithçka. Sepse nëna është akoma. Zemra e saj, ngrohtësia dhe zëri i saj vazhdojnë ta shoqërojnë. I porsalinduri ka nevojë për të që të qëndrojë i shëndetshëm, të plotësojë nevojat e reja që jeta pas lindjes ka sjellë me vete, por mbi të gjitha të mos ketë frikë, të ndjehet i sigurt. Kjo e fundit është thelbësore, aq sa ushqimi.
Nënat e dinë. Ato janë gjenetikisht të predispozuar për t’iu përgjigjur nevojave të fëmijës së tyre, për t’u nxituar nga lotët e tyre. Është natyra që e ka dëshiruar kështu, në të kaluarën e largët nëna ishte e domosdoshme për shpëtimin e fëmijëve, sot është e domosdoshme për mirëqenien e tyre psiko-fizike.
Baballarët e dinë gjithashtu. Sidomos nëse janë të përfshirë dhe nëse e ndiejnë britmën e fëmijës, ata ndiejnë dëshirën për ta ndaluar atë, për të parë që i vogli qetësohet.
Por, është pjesa tjetër e botës, të gjithë ata të afërm, miq, të njohur dhe të panjohur që takojmë në rrugë që thjesht nuk dinë, apo nuk i kuptojnë. Paragjykimet e tyre janë të forta, ku e domosdoshme është të konsumosh, të lejosh konsiderata, këshilla të padëshiruara dhe shpesh edhe kritike. “Nëse e mbani gjithmonë në krah, atëherë e përkëdhelni!” “Ata janë dinak, qan sepse e di që ju do të shkoni”! “Shikoni sa vese! Tani ai gjithmonë do të dëshirojë ta bëjë këtë”. Këto janë vetëm disa nga frazat që nënat e reja dëgjojnë.
Në realitet, foshnjat e porsalindura nuk janë tekanjoze. Të porsalindurit kanë vetëm nevoja, një grup nevojash me të cilat janë pajisur që nga lindja dhe që bashkojnë fëmijët e çdo kohe dhe vendi. Një nga këto nevoja është kontakti. Ju duhet një prind i dashur, fytyra dhe zëri i tij, përqafimi i tij për t’u ndier mirë dhe kjo është normale të jetë kështu.
Pra, nënat që mirëpresin nevojat e fëmijëve të tyre bëjnë mirë. Për t’u dhënë atyre arsye, shkenca ka ndërhyrë gjithnjë e më shumë. Tani ka studime të shumta që demonstrojnë efektet e dobishme të një kujdestari të dashur për të zhvilluar vetëvlerësim, besim, vetëbesim.
Për sa i përket kohës, është një studim kanadez i botuar së fundmi në revistën Development and Pshychopathology i cili tregoi se kontakti fizik mund të ndryshojë modelin rregullues të gjeneve tek të porsalindurit me efekte afatgjata. Në praktikë përkëdheljet ndikojnë në statusin e aktivizimit të disa gjeneve.
Studimi britanik ka përfshirë rreth njëqind familje dhe ka monitoruar kujdesin e prindërve për të qarën, gjumin, ushqyerjen, etj. Katër vjet më vonë, studiuesit morën një mostër të ADN-së së fëmijëve duke përdorur pështymën dhe identifikuan dallimet që lidhen me pesë rajone të ADN-së. Pasojat e këtyre dallimeve nuk janë studiuar, por tashmë dihet me siguri se përgjigjja me dashuri ndaj nevojave të të porsalindurit lë një shenjë të qëndrueshme me kalimin e kohës dhe kjo është sigurisht e rëndësishme. Një hap i mëtejshëm për të çmontuar kulturën e veseve, për të larguar ato paragjykime që shpesh i bëjnë nënat dyshuese (të cilat nuk kanë pse të jenë) dhe/ose u shkaktojnë një gjendje të keqe.
Të dashura nëna që mirëprisni nevojat e fëmijës tuaj, shkenca gjithashtu pajtohet me ju dhe thekson se ju po bëni më të mirën për fëmijën tuaj. Por në thelb studimet janë më shumë për të tjerët, të afërmit, miqtë, kolegët. Nënat tashmë i dinë përgjigjet.
Vazhdoni të ndiqni zemrën tuaj!
Burimi / https://www.bambinonaturale.it
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
