Imagjinoni se jeni vërtet entuziast për një projekt të caktuar, por përfundoni duke bërë diçka që e shkatërron atë. Ka disa gabime mendore që të çojnë në vetë-sabotim dhe kur ta kuptosh, është tepër vonë. Këto gabime veprojnë si një zjarr që shkatërron gjithçka dhe ju lë të ndiheni të hutuar, të rraskapitur dhe shpesh të trishtuar.
Koncepti i vetë-sabotimit e ka origjinën në psikologjinë humaniste. Kjo nënkupton të shkosh kundër diçkaje që dëshiron. Edhe pse shpesh nuk jeni të vetëdijshëm për këtë, rezultatet kanë tendencë të prodhojnë pasoja të padëshirueshme.
Vetësabotim
Vetë-sabotimi përfshin një seri të tërë sjelljesh, objektivi i të cilave është lëndimi, dështimi dhe këputja e ëndrrave. Rezulton në humbjen e asaj që dëshironi. Ju e përjetoni atë përmes emocioneve intensive negative të valencës si ankthi, zhgënjimi ose trishtimi.
- Mos më ndihmo
Shmangia e ndihmës kur ju nevojitet më shumë mund t’ju sjellë siklet. Ky qëndrim zakonisht mbështetet nga emocione të tilla si krenaria ose turpi. Megjithatë, është thelbësore të kërkoni ndihmë sepse aftësia juaj përballuese në raste të caktuara mund të jetë e pamjaftueshme.
- Shmangia e emocioneve
Represioni ndodh kur shmangni ndjesinë e një emocioni të veçantë. Është një gabim mendor që ju bën të distancoheni nga një pjesë e rëndësishme e vetes, nga vetja juaj emocionale. Shtypja e një emocioni nënkupton që, larg nga zhdukja, ka të ngjarë të rishfaqet në të ardhmen me më shumë intensitet.
- Të kesh frikë nga vendosja e kufijve
Vendosja e kufijve me njerëzit e tjerë do të thotë t’u thuash atyre se çfarë dëshiron, por edhe atë që po të lëndon. Kur marrëdhëniet tuaja nuk kanë kufij, mund të ndodhin situata të pakëndshme.
Kjo ndodh sepse personit tjetër i mungon informacioni për t’i lejuar ata të përshtatin sjelljen e tyre me ju. Dhe anasjelltas. Një mënyrë e përshtatshme për të vendosur kufij është përmes komunikimit të sigurt. Është një formë e qetë, reflektuese dhe larg nga armiqësia e dialogut.
- Duke folur negativisht me veten
Vetë-pohimet me valencë negative mund të shkojnë shumë thellë. Për shembull, mund t’i thoni vetes “Unë nuk jam mjaft i mirë për të tjerët”, “Unë kam bërë më të mirën time, por duhet të kisha bërë më shumë” ose “Unë jam një fatkeqësi e plotë”. Ju duhet të mbani mend se mënyra se si i flisni vetes ka një ndikim të fuqishëm në konceptin që keni për veten tuaj. Në fakt, ajo mund të gërryejë si vetë-konceptin, ashtu edhe vetëvlerësimin tuaj.
- Rezistenca ndaj ndryshimit
Ndryshimi është pjesë e jetës. Mohimi i ndryshimit nënkupton vendosjen e pengesave në rrugën tuaj dhe vetë-sabotimin e vetes. Ajo shkon paralelisht me përshtatjen. Ndonjëherë, përshtatja është e vështirë sepse konsumon energjinë tuaj dhe mund t’ju shkaktojë frikë dhe alarm. Megjithatë, gjithçka me të cilën shmangni përballjen e ka zakon të bëhet gjithnjë e më e madhe.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.