Ndonjëherë ne ndjejmë se po japim dhe japim, por, në të njëjtën kohë, ne nuk po marrim asgjë. Kjo zakonisht ndodh kur jemi të trishtuar, sepse nuk shpërblehemi në asnjë mënyrë dhe thjesht përfundojmë duke menduar se bota nuk është e denjë për përkushtimin tonë.
Kur lodheni duke dhënë dhe dhënë pa marrë, madje mund të përfundoni duke penguar dikë që t’ju ofrojë ndihmë. Kështu, mungesa e reciprocitetit vetëm ushqen një spirale zhgënjimi dhe dhimbjeje. Nëse kjo ndodh me ju, është mirë t’i lini mënjanë këto detyrime që i keni vendosur vetes, sepse është një shkëmbim që përfundon toksik për ju dhe si pasojë shkatërron shëndetin tuaj.
Si do ta kuptoj nëse po jap shumë nga vetja?
Diçka nuk shkon nëse jeni të lodhur, nëse jeni të pushtuar nga trishtimi , zhgënjimi ose zhgënjimi dhe nëse mendoni se ajo që bëni për personin tjetër është një barrë kur nuk duhet të jetë. Disa njerëz fjalë për fjalë mund të thithin energji nga ne. Shanset janë që ata nuk do ta vënë re, ndaj është gjithmonë e këshillueshme dhe e nevojshme të mblidheni dhe t’i sqaroni këto çështje. Edhe nëse janë të vetëdijshëm për këtë çështje, është e mundur që ata të jenë rehatuar me marrëdhënien e pabarabartë dhe të duan ta mbajnë situatën ashtu siç është.
Pra, është më mirë ta testojmë këtë interes duke e ndaluar veten të përpiqemi të plotësojmë nevojat e tyre dhe të shohim se çfarë do të ndodhë më pas. Një qëndrim egoist mund të shihet nga kilometra larg, ne vetëm duhet të shikojmë në drejtimin e duhur.
A e doni veten mjaftueshëm për të dhënë me drejtësi kur merrni më pak?
Nuk ka kuptim të luftosh kundër të gjitha gjasave për një person që nuk lëviz asnjë gisht. Nuk ka kuptim të ndihmosh vazhdimisht dikë për një punë që ai ose ajo nuk është i interesuar të mësojë ta bëjë. Nuk na bën mirë të japim pa marrë. Ne nuk mund t’i përkushtohemi të tjerëve dhe të harrojmë veten . E vetmja mirënjohje pa të cilën nuk mund të jetojmë është mirënjohja është ndaj vetes, ajo është shtylla e dashurisë për veten dhe themeli i rritjes sonë personale.
Jepni për t’u ndjerë mirë
Jepni shumë. Jepni pak. Por gjithmonë jepni. Kur ndihmojmë dikë, ne po ofrojmë një pjesë shumë të rëndësishme të vetes. Kjo na mëson të vlerësojmë njëri-tjetrin, ndaj është thelbësore të kujdesemi për këtë pjesë të jetës sonë. Por është e rëndësishme të kesh kufij. Ne nuk mund të japim gjithçka ose të lejojmë dikë të përfitojë prej nesh. Kjo do të na bënte të ndiheshim budallenj, ndërkohë që do të ishte i rrezikshëm për vetëvlerësimin dhe mirëqenien tonë.
Ofrimi i fjalëve të mira, ndjenjave të mira, veprave të mira dhe mendimeve të mira atyre që na ndihmuan në një moment është shumë e rëndësishme sepse kjo do të na ndihmojë të kujtojmë vlerën e mirësisë dhe ofertës ndaj të tjerëve.
Fuqia e reciprocitetit dhe mirënjohjes
E vërteta është se ne mund të tregojmë vlerësim për atë që bëjnë të tjerët për ne në shumë mënyra. Ne mund ta bëjmë këtë me një buzëqeshje të thjeshtë, disa fjalë ose me veprimet tona. Ajo që është e qartë është se vlerësimi është gjithmonë një mënyrë për të dhënë ose për të përputhur diçka që kemi marrë.
Reciprociteti i shëndetshëm bazohet në një shkëmbim mirënjohjeje. Të thuash ” faleminderit” ose të tregosh ndonjë shenjë tjetër vlerësimi do të thotë të pranosh që personi që kemi përpara ka bërë diçka që na ka shkaktuar lumturi.
Mirënjohja është një shtyllë e rëndësishme për mirëqenien dhe shëndetin tonë. Mungesa e saj na lëndon dhe na frustron, duke krijuar një spirale dhimbjesh dhe ankesash që do të na bëjnë të ndihemi të trishtuar dhe të zhgënjyer.
Falënderimi dhe të qenit mirënjohës na bën të ndihemi të vlefshëm dhe si njerëz të denjë për dashuri, gjë që mban në gjendje të mirë vetëvlerësimin dhe mirëqenien tonë emocionale. Si në kohë të mira ashtu edhe në të këqija, na ngushëllon dhe na inkurajon të vazhdojmë të japim dhe, natyrisht, të vazhdojmë të dëshirojmë të marrim.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
