Përshëndetje. Kohët e fundit jam përpjekur të bëj një pasqyrë të situatës në jetën time. Punoj dhe jam i kënaqur. Edhe marrëdhëniet e mia, i trajtoj me kujdes dhe kur ka ndonjë problem, bëj ç’është e mundur për ta mbajtur grupin tim të bashkuar. Po kultivoj pasionin tim për pianon. Megjithatë, ende e urrej veten, vazhdoj të dëgjoj zhurmën e dështimit.
Nga pamja e jashtme, njerëzit më përshkruajnë si një njeri që merr pjesë, por unë ndihem gjithmonë në faj. Ndonjëherë futem në debate, jo sepse jam i inatosur apo sepse dikush po më bën keq, por sepse ndihem sikur jam në një luftë të vazhdueshme kundër botës, kundër njerëzve. Kam pasur edhe marrëdhënie që më kanë bërë të mos hapem më sentimentalisht, në thelb kur një vajzë më flet ose e shoh, më vjen të iki me vrap sepse kam frikë nga disa plagë dhe kam frikë të jetoj për dikë.
Shpesh e kam lënë veten plotësisht mënjanë për të bërë dikë të lumtur, por nuk ka bërë asgjë tjetër veçse më ka sjellë dhimbje.
Çfarë mund të bëj për të përmirësuar? Për ta parë botën në një çelës pozitiv? Edhe për marrëdhëniet romantike?
Përgjigje: Përshëndetje! Më duket se po përballeni me shumë vështirësi të brendshme, pavarësisht suksesit tuaj të jashtëm. Ajo që përshkruani tingëllon si një lloj “sindromi mashtrues” ose një luftë me vetëvlerësimin. Ndonjëherë, pavarësisht sukseseve dhe vlerësimit të jashtëm, vetë-perceptimi ynë mund të jetë shumë i ashpër dhe kritik. Frika nga hapja duket se është një reagim ndaj lëndimit emocional nga marrëdhëniet e kaluara. Është e rëndësishme të kuptoni se është normale dhe njerëzore të ndjeni dhimbje dhe frikë pas përvojave negative, por kjo nuk duhet t’ju ndalojë të jetoni jetën tuaj në maksimum.
Një hap drejt zgjidhjes mund të jetë të pranoni ndjenjat tuaja, t’i pranoni ato si pjesë e asaj që jeni, por gjithashtu të kuptoni se ato nuk përcaktojnë kush jeni apo vlerën tuaj. Ju nuk jeni vetëm dështimet apo frika juaj. Ju jeni edhe fitoret, sukseset, marrëdhëniet tuaja, pasioni juaj për pianon.
Kur bëhet fjalë për marrëdhëniet romantike, gjëja kryesore është të mbani mend se nuk keni nevojë ta largoni veten plotësisht për të bërë dikë tjetër të lumtur. Një marrëdhënie e shëndetshme përfshin reciprocitet dhe respekt për nevojat dhe dëshirat e të dy partnerëve. Së fundi, terapia individuale mund të jetë shumë e dobishme në adresimin e këtyre çështjeve. Një psikolog mund t’ju ndihmojë të eksploroni më thellë ndjenjat tuaja, të kuptoni se nga vijnë këto ndjenja negative për veten tuaj dhe të zhvilloni strategji për të përballuar frikën tuaj dhe për të përmirësuar vetëvlerësimin tuaj.
Mos harroni, nuk ka asgjë të keqe të kërkoni ndihmë. Është një akt guximi dhe një hap i rëndësishëm drejt mirëqenies. Çelësi është të mbani mend se nuk keni nevojë ta largoni veten plotësisht për të bërë dikë tjetër të lumtur. Një marrëdhënie e shëndetshme përfshin reciprocitet dhe respekt për nevojat dhe dëshirat e të dy partnerëve.
Së fundi, terapia individuale mund të jetë shumë e dobishme në adresimin e këtyre çështjeve. Një psikolog mund t’ju ndihmojë të eksploroni më thellë ndjenjat tuaja, të kuptoni se nga vijnë këto ndjenja negative për veten tuaj dhe të zhvilloni strategji për të përballuar frikën tuaj dhe për të përmirësuar vetëvlerësimin tuaj.
* Dr Nicoleta Senni Pop-Span, psikologe
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
