Përshëndetje të gjithëve! Jam një vajzë 26 vjeçe dhe kam probleme të mëdha me sferën sentimentale. Kam vënë re se sa herë që lidhem me një djalë, bie në depresion. Bëhem befas e zymtë, serioze, nuk mund të jem më vetvetja me miqtë e mi, kam mendime negative dhe shkatërruese, ndihem pa të ardhme, hyj në një gjendje ankthi të përhershme. Mendoj se kjo lidhet me vetëvlerësimin tim.
Kur kam një të dashur, ndihem vazhdimisht “nën vëzhgim” dhe ndjej se duhet të ruaj një standard të caktuar dhe të përmbush pritshmëritë e tij për të mos prishur gjithçka. Dhe duke qenë se nuk e ndjej kurrë se i përmbush mjaftueshëm këto pritshmëri, bie në depresion. Por është diçka që nis nga vetja ime, dhe praktikisht nuk varet nga personi tjetër. Ndihem gjithmonë inferior ndaj tjetrit dhe kjo më bën të ndihem tmerrësisht keq.
Përgjigje: Përshëndetje, e kuptoj që vështirësitë dhe perceptimi juaj për veten reflektohen negativisht në marrëdhëniet në çift, duke minuar më tej vetëvlerësimin tuaj dhe duke rritur ndjenjën e tij të “inferioritetit”. Kjo në njëfarë mënyre ushqen një rreth vicioz që jua ul gradualisht disponimin.
Të qenit i vetëdijshëm për vështirësitë dhe të pyesësh veten janë hapa të rëndësishëm dhe themelorë për t’u rritur si person dhe që nesër të ndihemi mirë dhe të qetë me njëri-tjetrin.
Nuk do të ishte e drejtë të hidheshim në analiza dhe hipoteza imagjinative, duke u përpjekur të hamendësosh origjinën dhe detajet e mekanizmit që ruan dhe ushqen vuajtjet tuaja.
Unë vihem në dispozicion për të konceptuar së bashku funksionimin tuaj dhe ndoshta për të vlerësuar strategjitë e ndërhyrjes.
Dr. Valeria Papa, psikologe
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
