Kam gati tre vjet me partnerin tim, një lidhje në distancë, në të cilën fillimisht gjithmonë kemi deklaruar se ishim të gatshëm të lëviznim për njëri-tjetrin. Në janar, partneri im tha se e kishte menduar dhe nuk do të ishte i lumtur të vinte tek unë, sepse në çdo rast bëj një punë komplekse që nuk do të na lejonte të shiheshim më shumë.
Për të cilën, duke peshuar situatën tonë dhe duke u menduar për një kohë të gjatë vetë, rreth muajit mars vendosa që është mirë, do të lë punën time dhe do të shkoj të jetoj me të, por jo para se të kem një fole mënjanë sepse dua ende të jem e pavarur, dhe para se të gjej një punë do të më duhet pak kohë. Menjëherë heshti, tha se nuk e priste këtë vendim timin.
Më pas, me kalimin e kohës, filloi të më përfshijë edhe në zgjedhjet për shtëpinë, si dyshemeja, zgjedhja e mobilieve, etj. (Ai zotëron një shtëpi të cilën po e rinovon). Kur shihemi, siç thotë edhe ai, jemi mirë, jemi të lumtur dhe mbështesim njëri-tjetrin. Ne kemi hobi të përbashkët, të njëjtat qëllime jetësore dhe, edhe sot e kësaj dite ai përsëri përsërit se më do çdo ditë.
Mirëpo, kishte disa ditë që ndihesha e mërzitur dhe nuk doja të më tregonte për këtë. Mendova se ishte për shkak të disa gjërave të këqija që i kishin ndodhur, por ai nuk donte të më tregonte. Edhe kohët e fundit u përballa me të pak më kokë për të kuptuar se çfarë nuk shkonte.
Ai thotë se më do se nuk dëshiron që ne të ndahemi, i mungoj, por ai e ka të vështirë këtë gjë që unë të bëj hapat e mi. Se ai nuk mund të më mbështesë në këtë vendim, kjo e tremb dhe nuk e di pse.
Këto janë disa nga frazat që ai më tha:
“Të dua por nuk mund të të mbështes në këtë gjë”
“Mund të jetë çdo gjë, nuk e kuptoj. Nëse do ta kuptoja do të thoja”
“Çfarë është ajo që unë nuk mund të të mbështes në këtë zbritje tënde, pavarësisht se në mënyrë racionale mendoj se do të më bënte të lumtur”
“Më fal që të bëj të ndihesh keq, më fal sepse nuk e meriton”
Me të drejtë kam shumë frikë. Unë e dua atë, do të doja të ndërtoja të ardhmen time me të, por kjo mungesë mbështetjeje më tremb. Dhe ai thotë se i mungoj, se dëshiron të më shohë, sillet në një mënyrë, por më pas për këtë gjë, për të lëvizur bashkë ai ngrin plotësisht.
U përpoqa të kuptoja nëse mund të ishte ndonjë traumë e tij e kaluar (ai kishte një lidhje të gjatë para meje), por ai thotë se nuk e di.
Dhe nuk di çfarë të bëj, çfarë të them, sepse thellë brenda vetes mendoj se mund të jemi mirë të jetojmë së bashku. Por nëse ai është kaq i frikësuar, si mund ta tërheq këtë karrocë përpara?
Përgjigje: Përshëndetje! E kuptoj që situata që po përjetoni është shumë e vështirë. Është e qartë se ju dhe partneri juaj po kaloni një periudhë pasigurie dhe ankthi për të ardhmen e marrëdhënies suaj. Kjo është normale kur përballeni me ndryshime të mëdha si p.sh. zhvendosja në një qytet tjetër për të jetuar së bashku.
Partneri juaj mund të ketë disa frikë ose shqetësime që nuk ka mundur t’i shprehë ende plotësisht. Ai mund të jetë i shqetësuar për përgjegjësitë e të jetuarit së bashku, ose mund të ketë frikë se si ky ndryshim mund të ndikojë në marrëdhënien tuaj. Ai gjithashtu mund të ketë shqetësime për aftësinë e tij për të mbështetur financiarisht të dy, ose thjesht mund të ketë frikë nga vetë ndryshimi.
Është e rëndësishme që ju dhe partneri juaj të flisni hapur për këto shqetësime. Komunikimi është thelbësor në një marrëdhënie, veçanërisht kur merreni me vendime të mëdha si kjo. Mund të jetë e dobishme të kërkoni ndihmën e një këshilltari ose terapisti çiftesh për të lehtësuar këto diskutime.
Gjithashtu, është e rëndësishme të mbani mend se është normale të keni dyshime dhe shqetësime kur përballeni me ndryshime të mëdha. Kjo nuk do të thotë domosdoshmërisht se marrëdhënia juaj është në rrezik. Mund të nënkuptojë thjesht se ju të dyve ju duhet më shumë kohë për të reflektuar dhe kuptuar se si ndiheni vërtet për këtë vendim.
Së fundi, është e rëndësishme që ju të kujdeseni për veten gjatë kësaj kohe. Siguria e mbështetjes nga miqtë dhe familja dhe që të gjeni kohë për veten mund të ndihmojë në menaxhimin e çdo stresi dhe ankthi që ajo mund të ndjeni.
*Dr. Piccioni Matteo, psikolog
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
