Përshëndetje. Jam një aktore e re. Kohët e fundit kam pasur një periudhë shumë të vështirë me disa çështje personale. Para një shfaqjeje publike, pata sulme paniku nga frika e skenës. U ngjita dhe dola shumë mirë, por padyshim shumë më poshtë se çfarë doja nga kjo shfaqje. Bëra disa gabime (disa serioze dhe krejtësisht joprofesionale) në një shfaqje publike, por u rikuperova dhe vazhdova deri në fund ende bindshëm.
Në audiencë ishin familja ime, i dashuri im, miqtë e mi… dhe të gjithë e panë gabimin tim të turpshëm dhe më pas bënë shaka me të.
Kanë kaluar tre javë që nuk mund të mendoj asgjë tjetër përveç budallallëkut që kam bërë. Nuk di si të dal prej saj. E di që nuk duhet të jetë një shfaqje e vetme që përcakton vlerën time si aktore, por luftoj të vazhdoj, sepse shumë njerëz më panë të performoja në atë rast dhe morën idenë e gabuar për mua.
Kam humbur entuziazmin për angazhimet e mia të radhës dhe ndihem mjaft e dëshpëruar. Çfarë duhet të bëj?
Përgjigje: Përshëndetje!
Sa bukur të lexosh për një aktore të re! Është gjithmonë mirë të dëgjosh për njerëz të freskët që i qasen aspekteve të ndryshme të artit. Më vjen keq që dëgjoj për performancën tuaj nën pritshmëritë tuaja, por le të bëjmë disa reflektime së bashku.
Le të nisemi nga supozimi se kushdo që erdhi për t’ju parë në atë shfaqje, mendoj se ju do dhe ju do shumë. A ka mundësi që batutat që ju janë bërë kanë qenë një mënyrë për të lehtësuar gjithçka? Unë nuk mendoj se ata do t’ju thoshin ndonjëherë ndonjë gjë që mund t’ju lëndonte, ndoshta ata mendonin se performanca juaj ishte aq e mirë sa e vetmja gjë për të bërë shaka së bashku mund të ishte ajo mospërfillje e vogël. Tani jeni të kushtëzuar nga mendimi juaj negativ dhe jeni i bindur se të gjithë kanë idenë e gabuar për aftësitë tuaja, por jam shumë i sigurt se është me të vërtetë vetëm mendimi juaj! Keni provuar të flisni me ndonjë prej tyre për këtë? Mund të jetë një hap i parë i mirë.
Një gjë tjetër që më pëlqen të lexoj është se, pavarësisht këtij gabimi për të cilin ju flisni, ju jeni e para që e kuptoni faktin se keni vepruar mirë gjithsesi: dhe kush më mirë se ju, që jeni eksperte në këtë fushë, mund të vlerësojë gabimin tuaj. Performanca?
Në fund të fundit, njerëzit me të cilët keni frikë se keni lënë përshtypje të keqe, nuk mendoj se janë aktorë (por sigurisht që mund vetëm të spekuloj), kështu që mbase as që i japin shumë vlerë kësaj mbikëqyrjeje të vogël.
Jeni e vetëdijshme për gjithçka: e dini që nuk ju përcakton, e dini që mund të ndodhë, e dini që keni bërë mirë gjithsesi.. Ndoshta jeni shumë strikte me veten dhe e projektoni këtë gjë edhe në pritshmëritë e njerëzve të tjerë?
Frika nga skena është normale, ndoshta keni qenë edhe pak të stresuar për diçka tjetër, ndoshta keni pasur mendime dhe të gjitha janë shtuar. Është e rëndësishme që ju të jeni në gjendje ta konsideroni këtë si një ngjarje të izoluar dhe që NUK do të komprometojë pjesën tjetër të karrierës suaj.
Mundohuni të mos futeni në ciklin e performancës negative: një herë e kam gabim -> kam frikë se jam gjithmonë gabim -> ky mendim më shpërqendron në shfaqjet e tjera -> e kam përsëri gabim -> gjithmonë do të gaboj.
Ky rreth vicioz nuk guxon të futet, je i ri dhe jam i sigurt që je edhe i talentuar! Por lejoni vetes të bëni gabime, të relaksoni pritshmëritë tuaja, të nxirrni përvoja konstruktive për të bërë gjithnjë e më mirë!
Edhe Ajnshtajni dështoi në disa provime, megjithatë kjo nuk ndikoi aspak në bërjen e tij një nga gjenitë e fizikës!
Nëse mendoni se një ndihmë e vogël tani mund t’ju ndihmojë të kapërceni këtë hap, mund të mendoni për disa takime këshillimi. Do të shihni që do të kaloni përtej këtij momenti negativ dhe do të pushtoni sërish skenën!
Dëshiroj t’ju uroj fat të mirë për aktorët, por nuk dua të tingëllojë skandaloze! Imagjino se ju kuptoi :) “M.., M.., M..!”
Dr. Valeria Carbone, Psikologe, Konsulente Seksuale, Konsulente Profesioniste
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
