Përshëndetje, doja t’ju bëja një pyetje, ndoshta mund ta elaboroni këtë temë. Tashmë bota na bombardon me mendje të shëndoshë dhe unë gjithashtu pajtohem, mendoj se është e drejtë të investohet në shëndet. Doja t’ju pyesja pse psikologjia dhe gjithashtu bota shpesh na mëson ta lëmë të shkojë dhe ta hedhim gjithçka tutje (njerëzit, marrëdhëniet) në vend që të na mësojnë të komunikojmë mirë me njëri-tjetrin, të rikuperojmë, të riparojmë?
Përgjigje: Pyetje e mirë, megjithatë ka shumë aspekte prapa saj. Siç e keni vërejtur mirë, bota moderne është e ndërlikuar, ne jemi plot me stimuj dhe mësime kulturore që ndonjëherë janë të ngurta dhe të padurueshme, dhe nuk lejojnë lirinë personale ose në asnjë rast e pengojnë atë. Ajo që mbetet themelore gjatë gjithë rrjedhës së jetës njerëzore është të kujdesesh për veten, sa të mundesh. Themelore për ta bërë këtë është të kuptosh prioritetet e tua, çfarë dhe kë dëshiron të mbash në jetën tënde dhe çfarë je i gatshëm të bësh për ta realizuar.
Megjithatë, ka gjëra që sado që dëshironi t’i mbani vetëm dëmtojnë personin, dhe më pas kujdesi për veten dhe kënaqësia si dhe lumturia bëhen latente.
Megjithatë, jam dakord me ju, do të ishte e rëndësishme të mësoni se si të komunikoni dhe mbi të gjitha si të menaxhoni emocionet brenda shoqërisë sonë, mendoj se është një aspekt vërtet i mënjanuar në një cep. Por ndonjëherë edhe duke komunikuar në mënyrën më të mirë, gjërat nuk shkojnë siç i prisni ose nuk i përmbushin pritshmëritë tuaja. Në këtë pikë është e nevojshme të pyesni veten, a ia vlen? A më bën më shumë mirë se dëm? Dhe, veproni në përputhje me rrethanat.
Në këto terma psikologjia sheh t’i lësh gjërat të shkojnë, të dish t’i pranosh ashtu siç janë dhe të kujdesesh për veten, kështu që personalisht nuk do ta shihja si të heqësh dorë.
Burimi guidapsicologi.it
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
