Përshëndetje! Ndihem gjithmonë në faj, gjithmonë dhe me të gjithë. Nuk mund t’i besoj më askujt që thotë diçka të mirë për mua, më së shumti e besoj për 5 minuta dhe pastaj i kthehem mundimit të vetes. Shpesh kam përjetuar situata kritikash të rënda nga mamaja ime, por edhe kur fola me të për këtë, kuptova që ajo nuk është kritikë, por tentativë për të më nxitur. Megjithatë, më shënjon thellë sa herë që flas me të.
Tashmë nuk shoh gjë tjetër veçse të kalbur në jetën time, ndihem e vetmuar edhe kur dal me miqtë/familjen/këdo, sikur jam e treta, më rehat gjatë gjithë kohës. Shumë më thonë se pres shumë nga vetja dhe ndoshta kanë të drejtë, por nuk di të bëj ndryshe. Nëse nuk do t’i jepja gjithmonë gjithçka dhe të gjithëve më të mirën time, do të ndihesha si e dështuar, gjë që ndodh shpesh në realitet…
Shpesh fajësoj edhe “traumat” e mia, edhe nëse thellë brenda vetes besoj se kjo është prerogativa ime. Megjithatë, “traumat” janë sulmi seksual në moshën 17-vjeçare dhe transplanti i zemrës së nënës sime në moshën 9-vjeçare.
Nuk dua vëmendje, vetëm një shpjegim se pse ndihem gjithmonë kaq gabim.
Përgjigje: Përshëndetje!
Kur jemi të ekspozuar ndaj marrëdhënieve zhvlerësuese, ndaj hiperkritikës nga figura të rëndësishme, mësojmë të mendojmë se për t’u vlerësuar duhet të jemi të përsosur. Prandaj, jeni kaq e rreptë me veten tuaj, frika juaj për të qenë gjithmonë në faj.
Këto përvoja nuk e ushqejnë vetëvlerësimin tonë, përkundrazi e minojnë thellësisht atë. Për të rifituar një pamje realiste për veten – e cila njeh të metat por edhe meritat! – duhet të filloni nga burimet tuaja, të cilat sigurisht i keni! Burimet tuaja duhet të shihen, njihen dhe përdoren.
Përvoja juaj traumatike shtoi gjithashtu të sajën. Shumë njerëz të dhunuar, në fakt, mendojnë se nuk janë më të denjë për vlerësim, pavarësisht se nuk kanë absolutisht asnjë faj për dhunën e pësuar.
Do t’ju bënte mirë një udhëtim psikologjik, falë të cilit mund të rizbuloni veten në aspektet tuaja më të mira, duke gjetur një vend të sigurt ku mund të shpreheni pa u gjykuar.
Dr.Fabiana Navarro, Psikologe
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
