Përshëndetje, po ju shkruaj sepse dua t’ju rrëfehem për një problem që më shqetëson prej disa vitesh. Vera mua më pëlqen, gjithmonë kështu duhet të jetë, por kam pak frikë, sepse verat e fundit nga 2018 deri sot nuk më kanë ecur mirë dhe ndjesitë pozitive që normalisht duhet të më vijnë kur është verë dhe jam në plazh, jo vetëm që nuk kanë ardhur por edhe u zëvendësuan nga ndjenja negative.
Po e shpjegoj më mirë. Kam një shtëpi buzë detit, të cilën e kam pasur gjithmonë dhe shkoj vetëm me familjen (sidomos me tezen), asnjëherë me shokë (si për arsye zakoni ashtu edhe për arsye mungese miqsh, por kjo është tjetër histori) dhe deri tani çdo gjë në rregull. Por jo, kishte disa probleme. Probleme mes tezes dhe dajës, me të cilën e ndaj shtëpinë në periudha të ndryshme, bezdisje që më shkaktohen herë pas here mes tyre.
Problemi tjetër është portieri, që familjes sime nuk i pëlqen. Më pas erdhi një tjetër dhe tezes nuk i pëlqen as ky, dhe kur mora vesh bota ime u shemb mbi mua. Shtëpia e plazhit ku kam qenë gjithmonë më është bërë ferr.
Një problem tjetër është plazhi: lagjen nuk e duan as mamaja dhe tezja si për shijet personale, ashtu edhe për dëshirën për thashetheme. Kur i dëgjoj duke folur keq dhe “i urrej”, më futet shumë pesimizëm dhe përfundoj duke u frikësuar nga të gjithë këta njerëz, duke i konsideruar ata përgjegjës për prishjen e lumturisë sime në një vend që më intereson, edhe pse nuk është më i miri. Të gjithë njerëzit që deri para disa vitesh ishin si gjysmë shtesa dhe ishin në sytë e mi sikur të mos ishin aty.
Verën e ardhshme, në 2017, gjërat shkuan më mirë edhe nëse kur një fqinj në plazh bërtiste unë u frikësova dhe acarohesha. Mendërisht dua të them sepse mendova “nëse ata atje sillen keq pas timit, do të kenë shumë justifikime për t’u larguar nga këtu”. Këto ishin përplasjet e para.
Në vitin 2018, viti kur nisi gjithçka, u tregova i padurueshëm me gjithçka, nga lagjja, kritikat nga familja ime, madje edhe gjërat më të kota. Ndoshta edhe për faktin se isha e papunë, e trishtuar, pa miq, pa pikë referimi dhe pa bërë asgjë para pushimeve verore. Pas vitit 2018, çdo vit që vinte ajo verë, thosha gjithmonë me vete “kjo kohë do të jetë ndryshe” dhe në vend të kësaj pak ose asgjë nuk ndryshoi. Për të përfunduar, mua më pëlqen vera dhe më pëlqen të shkoj në shtëpinë e plazhit, dua vetëm që marrëdhënia me atë vend të rregullohet. Kur tezja vëren se jam në këtë gjendje dhe më thotë se e kam shumë për atë vend, më duket se po prish gjithçka vetë.
Të premten e ardhshme do të nisem për në det dhe nga njëra anë ndjej se mund ta bëja, sepse kam arritur të distancohem deri diku nga opinionet e familjes sime (dhe për faktin se tani punoj dhe kam takuar njerëz të rinj), por nga ana tjetër ka pak frikë se mund të mos më shkojë mirë dhe të ndodhin gjëra që më bëjnë të ndihem sikur po kthehem. Dua ta kapërcej këtë krizë, le ta quajmë kështu, dhe të hedh hapa përpara, qoftë edhe të vegjël.
Përgjigje: Faleminderit për ndarjen e shqetësimeve tuaja. E kuptoj sa e vështirë mund të jetë të jetosh në një gjendje shqetësimi dhe ankthi të vazhdueshëm, veçanërisht kur bëhet fjalë për një vend dhe kohë të vitit që supozohet të jetë një vend relaksi dhe gëzimi. Duket se po përjetoni një formë ankthi parashikues, një lloj ankthi që mund të shfaqet kur jemi vazhdimisht të shqetësuar për ngjarjet e ardhshme. Kjo mund të përkeqësohet nga konflikti familjar ose probleme të tjera sociale.
Shqetësimi juaj për mendimin e të tjerëve dhe frika për t’u zhgënjyer mund të jenë shumë dobësuese. Është e rëndësishme të mbani mend se nuk keni kontroll mbi të tjerët dhe ndjenjat e tyre. Në vend që të shqetësoheni për atë që mund të ndodhë, përqendrohuni në atë që mund të kontrolloni: mendimet dhe reagimet tuaja.
Një rrugë terapeutike mund të jetë jashtëzakonisht e dobishme në këtë pikë. Nëpërmjet terapisë, ju mund të mësoni menaxhimin e stresit dhe teknikat e relaksimit, të tilla si frymëmarrja e thellë ose ndërgjegjja. Gjatë seancave të terapisë, mund të punojmë gjithashtu në marrëdhëniet tuaja familjare dhe modelet e mendimit që mund të ushqejnë ankthin tuaj. Kjo mund t’ju ndihmojë të zhvilloni strategji më efektive të menaxhimit të konfliktit dhe të përmirësoni komunikimin tuaj me anëtarët e familjes tuaj.
Mbani mend, ju jeni një individ unik dhe meritoni të keni një verë të lumtur dhe shpërblyese. Mos lejoni që opinionet ose sjelljet e të tjerëve të turbullojnë aftësinë tuaj për të shijuar këtë periudhë të vitit. Lumturia dhe mirëqenia juaj janë prioriteti. Ju uroj një sezon veror të qetë dhe të gëzuar, pa shqetësimet e së shkuarës.
Dr. Nicoleta Senni Pop-Span, psikologe
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
