Përshëndetje! Është hera e parë që flas për këtë çështje, nuk ia kam rrëfyer askujt, madje as prindërve të mi. Si fëmijë në shkollën fillore, edhe pse nuk e mbaj mend kur filloi, aq më pak sa zgjati, kam qenë viktimë e abuzimit/ngacmimit seksual. Nuk jam i sigurt se si t’i përcaktoj sepse nuk ka pasur kurrë një marrëdhënie fizike, të paktën me sa mbaj mend.
Janë 2 ngjarje që më kujtohen qartë. E para është ai që më prek gjoksin dhe e dyta më merr dorën dhe shkon më tutje…. Më kujtohet shumë mirë shqetësimi që ndjeva dhe se si u përpoqa të mos e lija të më prekte dhe ta bëja t’i hiqte dorën. Unë mund ta ndjej atë shqetësim, atë bezdi edhe tani vetëm duke e menduar dhe prandaj nuk e kuptoj pse nuk i thashë asgjë askujt sepse nuk lejova askënd të më ndihmonte.
Përgjigje: Përshëndetje e dashur, dhe faleminderit që ndatë me ne një ngjarje kaq delikate në këtë hapësirë. Ju që bëni një hap të madh drejt vetes duke vendosur t’u besoni profesionistëve.
Shpesh ndodh, që në situatën që ju përshkruani, të mos jeni në gjendje të përpunoni ose të flisni për ngjarjet që ju kanë ndodhur. Pas një situate traumatike të këtij lloji, mund të ndodhin reagime të shumta psikike të cilat shpesh nënkuptojnë një ndjenjë faji ose turpi për atë që ka ndodhur (e kuptueshme në terma psikologjikë dinamikë) dhe pengojnë hapjen për atë që ka ndodhur.
Unë nuk mendoj se ka një “pse” të vetme ose një përgjigje specifike për pyetjet tuaja, disa aspekte të historisë suaj personale duhet të studiohen në thellësi për të gjetur një kuptim autentik. Në këtë hapësirë mund t’ju them se është absolutisht e kuptueshme që nuk keni dëshirë të ekspozoheni, ndoshta sepse nuk ishte ende koha.
Ndonjëherë mendja jonë, për të mbrojtur veten, nuk na bën të kujtojmë vetë ngjarjen, por më tepër ndjesitë që na bëri të provojmë. Ju duhet të kërkoni ndihmë nga një profesionist të shëndetit mendor ose një organizatë e specializuar në trajtimin e abuzimit seksual në fëmijëri.
Këtu janë disa hapa të rëndësishëm që mund të ndihmojnë:
1.Kontaktoni një këshilltar ose terapist të licencuar: Këto persona janë trajnuar për të ndihmuar viktimat e abuzimit seksual. Ata mund t’ju ndihmojnë të shqyrtoni ndjenjat dhe përvojat tuaja, dhe të zhvilloni mënyra të reja për të menaxhuar ndjeshmërinë dhe vuajtjet që keni përjetuar.
2.Informohuni mbi të drejtat tuaja: Është e rëndësishme të kuptoni të drejtat tuaja si viktimë e abuzimit seksual dhe të kërkoni mbështetje ligjore nëse është e nevojshme.
3.Kërkoni mbështetje nga familja dhe miqtë: Të ndani përvojën tuaj me njerëz të afërt të besueshëm mund të jetë një hap i rëndësishëm drejt shërimit. Ata mund të ofrojnë mbështetje emocionale dhe ndihmë në kujdesjen për nevojat tuaja.
4.Kujdesuni për veten tuaj: Mënyra se si kujdeseni për veten tuaj fizikisht dhe emocionalisht është e rëndësishme. Hani e pini mirë, ushtrohuni dhe ndiqni aktivitete që ju bëjnë të ndiheni mirë.
5.Studioni burime të tjera: Ka organizata dhe grupe të ndryshme të cilat ofrojnë mbështetje për viktimat e abuzimit seksual. Mund të hulumtoni në internet ose të kontaktoni organizatat lokale për të gjetur burime të tjera të ndihmës.
Mos harroni se nuk është faj juaj për abuzimin seksual dhe ju keni të drejtën të kërkoni ndihmë dhe mbështetje për të përballuar këtë situatë traumatike. Gjithmonë është e rëndësishme të kërkoni ndihmë dhe të flisni me një profesionist të kujdesshëm dhe të kujdeseni për veten tuaj.
Revista Psikologjia
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
