Thelbi i lojës është të prioritizojë argëtimin dhe eksplorimin, pa rënë në kompromis me performancën afatgjatë. Në fakt, në shumë raste, e kundërta është e vërtetë.
Loja ka ekzistuar në të gjithë botën që nga koha e papërcaktuar. Karakterizohet nga të qenit një aktivitet i këndshëm që përfshin lëvizjen e lirë, përfaqësimin e personazheve, krijimin e botëve, të menduarit strategjik dhe zgjidhjen e problemeve në mënyra novatore. Në fund të fundit, të luash është të mësosh ndërsa argëtohesh.
Luaj në fëmijëri
Gjatë fëmijërisë, loja është një nga elementet kryesore dhe më domethënëse të zhvillimit fizik, kognitiv dhe social. Kjo nxit kureshtjen dhe imagjinatën, aftësitë shoqërore dhe ushtrimet e përqendrimit. Përveç kësaj, loja i lejon fëmijët të kuptojnë mjedisin e tyre dhe të zhvillojnë aftësi për t’u përshtatur me të. Ai gjithashtu bëhet një kanal përmes të cilit ata shprehin nevojat dhe emocionet e tyre, dhe që ka vlerë të madhe në terapi.
Me pak fjalë, nëpërmjet aktiviteteve të luajtshme, fëmijët njihen me botën e jashtme, por edhe veten, në mënyrë vullnetare dhe të këndshme, ndërsa demonstrojnë një sërë aftësish që do të jenë të dobishme për gjithë jetën.
Duhet theksuar se çdo aktivitet i luajtshëm kontribuon në zhvillimin e trurit, pasi stimulon krijimin e lidhjeve të reja nervore në korteksin paraballor të trurit. Për këtë arsye, nga pikëpamja pedagogjike, lojërat kanë potencial të rëndësishëm arsimor. Fëmijët parashkollorë dhe të moshës shkollore mësojnë përmes një aktiviteti që zhvillohet në një kontekst me presion të ulët dhe jo kërcënues: lojë spontane.
Rëndësia e vazhdimit të lojës
Edhe pse shumë e kuptojnë se kjo është një praktikë ekskluzivisht fëminore, aspekti i luajtshëm nuk zhduket me moshën, por përkundrazi transformohet. Forma të tjera të lojës shfaqen, që zakonisht kanë për qëllim vendosjen e lidhjeve midis bashkëmoshatarëve dhe negocimin e kërkesave të botës së të rriturve.
Sportet, disa videolojëra, shah dhe lojëra të tjera strategjie përbëjnë grupin e lojërave të pranuara nga shoqëria si një formë e argëtimit për të rritur. Megjithatë, nuk ka asgjë të keqe të luash lojëra më emocionuese. T’i shkulësh flokët dhe të qeshësh me zë të lartë nuk do të të bëjë më pak të rritur!
Natyrisht, forma që merr loja ka tendencë të ndryshojë në varësi të moshës kronologjike dhe interesave të veçanta të personit, por e vërteta është se nevoja për të luajtur mbetet edhe kur dikush është përgjegjës për një punë dhe një familje. Nëpërmjet lojës, ne fitojmë mirëqenie, mësim dhe rritje. Në këtë kuptim, ne e kuptojmë se të luash si të rritur nuk është vetëm e vlefshme, por edhe e rekomanduar.
Përfitimet e lojës
Stimulon imagjinatën dhe kreativitetin.
Nxit socializimin.
Zvogëlon stresin dhe ankthin.
Na ndihmon të lidhemi me veten.
Ndihmon në ushtrimin dhe ruajtjen e kujtesës.
Përmirëson rregullimin emocional.
Rrit tolerancën e frustrimit.
Nxit zgjidhjen e konflikteve në mënyra novatore.
Kur pushojmë së qeni fëmijë, loja nuk është një mënyrë për të njohur dhe përjetuar botën, pasi tashmë dimë shumë prej saj. Me fjalë të tjera, në njëfarë pike ngjyrat, teksturet, kafshët dhe çdo gjë që na rrethon çdo ditë, pushojnë së na mahnituri dhe ne kuptojmë se sa e egër është bota jashtë.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
