Gjithnjë e më shumë të rinj po zgjedhin t’i mbajnë marrëdhëniet e tyre private: një mënyrë për t’i shpëtuar ankthit social dhe për të qenë më të pranishëm në moment. Po sikur trendi i ri të ishte të mos ndiqeshin më trendet?
Batica po ndryshon në mediat sociale dhe revolucioni duket se po fillon në Shtetet e Bashkuara. Në vitin 2023, Nju Jorku pa lindjen e Klubit Luddite (një homazh për filozofinë e lëvizjes punëtore britanike që hodhi poshtë tezgjahun mekanik dhe që sot, si zgjerim, i referohet rezistencës ndaj ndryshimeve teknologjike), një klub adoleshentësh të Gjeneratës Z që zgjodhën të hiqnin dorë nga telefonat inteligjentë dhe të ktheheshin te telefonat që nuk mund të bënin asgjë tjetër përveç telefonatave dhe mesazheve (grupi tani po rritet dhe faqja e tyre e internetit përmban fjalët UNPLUG me shkronja të mëdha). Sot, shumë anëtarë të të njëjtit brez po zgjedhin të jenë më privatë në lidhje me marrëdhëniet e tyre romantike, duke kaluar nga hashtagët #couplegoals dhe #relationshipgoals në foto ku fytyrat janë të fshehura, romanca është e nënvlerësuar dhe propozimet për fejesë janë diskrete dhe nuk janë më të arritshme përmes një iPhone.
Por pse Gjenerata Z është më private në lidhje me marrëdhëniet romantike?
A po ndodh vërtet kjo? A po i heqim qafe vërtet fotot e çifteve me veshje të njëjta, propozimet e martesës rastësore të bëra ndërsa kamera është duke xhiruar, TikToket ku çiftet bëjnë kuize për të përcaktuar se sa mirë e njohin partnerin e tyre? Sipas një artikulli të CNN, gjërat po ndryshojnë. Trendi i ri është marrëdhënia e qetë , një marrëdhënie e qetë dhe e qetë që jetohet jashtë mediave sociale. Ka disa arsye për këtë ndryshim paradigme: ankthi tani është pjesë e fjalorit të përditshëm, madje edhe tek shumë të rinjtë, dhe fakti është se “postimi” tani është një burim stresi në vend të kënaqësisë së sinqertë, prandaj shumë po vendosin të shmangin mburrjen. Të shpëtosh nga presioni që vjen nga shfletimi i burimit tënd, ndërsa foto të rreme dhe të vjedhura të çifteve që puthen në vende ultra-luksoze shfaqen, njëra pas tjetrës, sikur të mos e dinin se dikush ishte aty duke i filmuar. Ndarja e momenteve të marrëdhënies tënde do të thotë t’i bësh ato publike dhe t’u japësh njerëzve që të ndjekin ose që thjesht hasin atë përmbajtje përmes algoritmit mundësinë për të hyrë në jetën tënde, për ta analizuar atë dhe për ta imagjinuar atë. Kjo vlen për ata me një numër të vogël ndjekësish, jo vetëm për ndikuesit profesionistë.
Të dua edhe nëse nuk të ndaj në internet
Ata që kanë lindur në epokën pas iPhone janë mësuar të mendojnë se jeta ndodh tërësisht nëpërmjet saj. Se çdo moment duhet të përjetësohet, të ndahet, të dërgohet, të postohet. Dhe kjo është arsyeja pse është lajm kur dikush zgjedh të mos jetë në mediat sociale ose të jetë aty, por vetëm diskret, veçanërisht nëse është shumë i ri, dhe akoma më shumë nëse është pjesë e Gjeneratës Z, gjeneratës së TikTok dhe Chat GPT. Siç tha një nga vajzat e intervistuara nga CNN për të dashurin e saj: “Ai nuk ka nevojë të më shohë duke postuar diçka për të që të dijë se e dua.” Dhe në fakt, një studim i vitit 2023 tregon të kundërtën: postimi i tepërt, nevoja për të ndarë vazhdimisht përmbajtje rreth marrëdhënies së dikujt në mediat sociale, është e lidhur me nivele më të ulëta të kënaqësisë në marrëdhënie dhe një stil lidhjeje ankthplotë midis partnerëve.
Nëse nuk e poston… ekziston akoma…
Të mos jesh i pranishëm në mediat sociale nuk do të thotë ta fshehësh marrëdhënien tënde, por thjesht ta mbrosh atë, ta pengosh të jetë në mëshirën e pjesës tjetër të botës. Do të thotë të zgjedhësh të mos ndiesh barrën e ndjekjes së postimeve të të tjerëve, duke i shpëtuar disi konformitetit dhe krahasimit të vazhdueshëm që, të qenit i pjesshëm – në mënyrë të pashmangshme të ndash vetëm një pjesë të jetës sate – nuk mund të jetë kurrë i shëndetshëm, pozitiv ose i favorshëm për rritje.
Të mos ndash do të thotë gjithashtu të jesh më i përqendruar në momentin që po jeton, duke e çliruar veten nga nevoja për të bërë foto për të kujtuar dhe për të qëndruar më shumë në të tashmen. Siç thuhet në artikullin e CNN, “Ankthi social nuk është asgjë e re, por për një brez të rritur në internet, një formë e re ankthi është bërë endemike në mënyrën se si lidhemi me njëri-tjetrin “, tha Brooke Duffy, profesoreshë e asociuar e komunikimit në Universitetin Cornell në Ithaca, New York. “Mbikëqyrja e imagjinuar”, siç e quan ajo, është ndjesia se çdo lëvizje juaj po vëzhgohet dhe shqyrtohet nga një audiencë e paqartë, dhe ajo tha se është një produkt i mënyrës se si mediat sociale e kanë normalizuar voajerizmin.” Ky detoksifikim dixhital, i cili filloi me Luditët dhe po vazhdon edhe midis atyre më pak radikalë në zgjedhjen e tyre për t’u çliruar nga pajisjet teknologjike, është prandaj i mirëpritur. Siç tha ekspertja Pamela Rutledge, drejtoreshë e Qendrës së Kërkimeve të Psikologjisë së Medias dhe profesoreshë emerita e psikologjisë së medias në Universitetin Fielding Graduate në Santa Barbara, Kaliforni, në një intervistë me CNN, “Çdo gjë që i inkurajon njerëzit të jenë më të qëllimshëm në përdorimin e mediave sociale, në vend që të jenë pasivë, është një shenjë e mirë.”
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
