Lumturia është një nga qëllimet më të rëndësishme në jetë. Gjatë pandemisë, ajo u shfaq si fjala më e kërkuar në Google. Por ja pse kërkimi i lumturisë mund të jetë i keq për ju.
Mund të na bëjë më të përqendruar te vetja. Kërkimi aktiv i lumturisë mund të përkeqësojë prirjet individualiste për të kërkuar kënaqësi në kurriz të të tjerëve (ndërprerja e një miqësie sepse nuk është argëtuese), shoqëria (ngasja me shpejtësi mund t’ju bëjë të lumtur, por rrezikon jetën e njerëzve) ose mjedisin (mbajtja e ajrit të kondicionuar gjatë natës). Për ironi, ai egocentrizëm, përveçse nuk u shërben mirë të tjerëve, i bën edhe më të vetmuar njerëzit që ndjekin lumturinë. Të përqendruar për të bërë veten të lumtur, ne harrojmë parimin bazë të lumturisë, që është të shikojmë jashtë vetes për lumturinë e vërtetë.
Ata që shënojnë arritjet më të larta në çdo renditje të lumturisë raportojnë mbështetje të mirë sociale (për shembull, duke mbështetur të tjerët kur kanë nevojë dhe në këmbim u ofrohet mbështetje), jetojnë jetë kuptimplote që i lejon ata të kontribuojnë në shoqëri (bëjnë përpjekje për të zhvilluar aftësi që u shërbejnë mirë të tjerëve), përjetojnë një bollëk emocionesh pozitive të cilat shpesh krijohen në shoqërinë e të tjerëve (ne buzëqeshim 30 herë më shpesh në grup sesa në vetmi). Kjo është ironia e kërkimit të vetëm të lumturisë. Përqendrimi te vetja dhe dëshira për të qenë më të lumtur zvogëlon shanset tona për të përjetuar lumturi.
Mund të na bëjë të kuptojmë se jemi të pakënaqur. Ideja se duhet ta kërkojmë mund të nxjerrë në pah mungesën e lumturisë në jetën tonë. Sa më shumë ta vlerësojmë lumturinë, aq më shumë ka të ngjarë që të zhgënjehemi nga situatat tona aktuale. Akoma më keq, sa më të dëshpëruar të bëhemi për të gjetur lumturinë, aq më shumë ka të ngjarë të përjetojmë simptoma të depresionit.
Mund të na bëjë të fajësojmë veten se jemi të pakënaqur. Implikimi se të gjithë ne duhet të jemi të lumtur dhe se është e lehtë për t’u arritur, mund të na bëjë të ndihemi sikur ka diçka që nuk shkon me ata që nuk janë të lumtur, duke shkaktuar shqetësime të mëtejshme. Obsesioni ynë me lumturinë ka krijuar një industri njerëzish dhe organizatash që premtojnë mënyra të shpejta për të na bërë të lumtur. Kjo është vetëm një nga arsyet pse fokusi i ngushtë te “lumturia” mund të jetë i dëmshëm.
Përveçse lumturia nuk është e mirë për ndjekësit, shpesh është e papërshtatshme të flitet për lumturinë kur ndërveprohet me njerëz që vuajnë nga varfëria ekstreme, që përjetojnë padrejtësi politike, jetojnë përmes konflikteve shkatërruese ose përballen me fatkeqësi natyrore. E thënë thjesht, të qenit i lumtur nuk është prioritet në këto situata. Mbështetja e iniciativave për të rritur lumturinë mund t’i bëjë njerëzit të ndihen të tjetërsuar dhe të keqkuptuar. Në kohë traumatike, nxitja e njerëzve që të “jenë të lumtur” mund të duket si mungesë dhembshurie.
Përkundrazi, rritni mirëqenien tuaj
Nëse fokusohemi shumë ngushtë në kërkimin e lumturisë, rrezikojmë të harrojmë mirëqenien, e cila shkon më thellë se hedonizmi i thjeshtë dhe përfshin lidhjet me njerëzit, qëllimin e jetës, ndjenjën e arritjes dhe vetëvlerësimit.
Këtu janë pesë mënyra për të përmirësuar mirëqenien tuaj:
- Sigurohuni që të mund të plotësoni nevojat themelore të vetes dhe atyre për të cilët kujdeseni.
- Ndani kohë të rregullt për aktivitete të këndshme, të tilla si një shëtitje, duke luajtur një lojë ose duke parë ose dëgjuar diçka që ju pëlqen.
- Investoni në ndërtimin dhe ruajtjen e marrëdhënieve pozitive. Takohuni me miqtë, mbani kontakte me anëtarët e familjes, ushqeni marrëdhëniet tuaja të punës.
- Qëndroni të lidhur me atë që e bën jetën tuaj kuptimplotë. Për shembull, duke mbështetur një lëvizje, duke ndjekur një besim ose duke iu përkushtuar plotësisht rolit tuaj personal ose profesional.
- Bëjini gjërat më mirë për komunitetin tuaj, të themi, duke avokuar për shërbime më të mira, duke u bërë vullnetarë në komunitetin tuaj ose duke sfiduar praktikat e padrejta.
Burimi / https://theconversation.com/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
