Le ta pranojmë, mes shumë “mishngrënësve”, janë edhe ata që e refuzojnë mishin. Disa njerëz i konsiderojnë ata të padurueshëm. Ekzistojnë hulumtime që vegjetarianët frymëzojnë të njëjtën shmangie dhe përçmim si të varurit nga droga. Psikologët gjithmonë kanë pyetur veten se çfarë fshihej pas kësaj armiqësie dhe tani duket se ata kanë filluar të gjejnë përgjigje. Gjëja e qartë se motivet e aq shumë armiqësie nuk duken plotësisht racionale.
Pse njerëzit i urrejnë vegjetarianët?
Hani mish po apo jo? Rreth kësaj pyetje, të paktën në Perëndim, është sikur të hapësh një fushë beteje, me dy fraksionet garuese për vëmendjen e opinionit publik. Tashmë, të gjithë e dimë se atje ku ka dy njerëz, ka të paktën tre mendime kontradiktore, por përplasja mishngrënës-vegjetarian duket një sfidë e vërtetë. Disa studime tregojnë se vetëm të varurit nga droga tërheqin të njëjtën armiqësi dhe se në mesin e atyre që janë kundër mishit ata më të fyer dhe të shfuqizuar janë ata që justifikojnë zgjedhjen e tyre për shkak të egërsisë ndaj kafshëve.
Tani kushdo që pyetet nëse është e nevojshme të zvogëlohet vuajtja e krijesave në këtë botë, mund të përgjigjet vetëm në pohim: pra, pse kaq shumë urrejtje ndaj veganëve? Një nga argumentet më të njohura kundër veganëve është hipokrizia: nëse kafshët vuajnë, po bimët? Ekziston edhe argumenti mjedisor: kostoja që mjedisi të sjellë fruta dhe perime në tryezat tona.
Një aspekt tjetër që i bën vegjetarianët të mos jenë vërtet të këndshëm është tendenca e tyre për të imponuar këndvështrimin e tyre te të tjerët. Një qëndrim disi taliban sigurisht nuk ndihmon në promovimin e kauzave të mira. Por, a janë të gjitha këto arsye të mjaftueshme për të neveritur vegjetarianët? Sipas disa psikologëve, nuk do të kishte diçka tjetër, domethënë nuk do të kishte vetëdije dhe për këtë arsye nuk do kishte motivime plotësisht racionale.
Çështja do të ishte kjo: të gjithë duam ta ndiejmë dhe konsiderojmë veten “të mirë” në sytë tanë d.m.th. të gjithë ata që janë më të informuar dhe racionalë, e dinë që vazhdimi i ngrënies së mishit nuk është i shëndetshëm për ne ose për mjedisin. Ne thjesht nuk duam të heqim dorë nga zakonet tona, përfshirë ngrënien e mishit. Pra, nëse ne e dimë në mënyrë racionale që kjo është e gabuar, në nivelin irracional ne adoptojmë mekanizma për të vazhduar të gëzojmë sigurimin psikologjik të zakoneve tona të vjetra pa u ndjerë fajtor.
Burimi / https://www.pianetadonne.blog/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
