Thashethemet, që shpesh shihen si një argëtim i thjeshtë, kanë një kompleksitet të konsiderueshëm psikologjik dhe i shërbejnë funksioneve të ndryshme brenda strukturave shoqërore. Nuk është thjesht një mënyrë për të transmetuar informacion, por një mjet i shumëanshëm që mund të ndikojë thellësisht në dinamikat sociale, shkruan scientificorigin.
Përforcimi i normave sociale
Thashethemet mund të shërbejnë si një rregullator social brenda komuniteteve duke përforcuar normat dhe vlerat. Kur njerëzit bëjnë thashetheme për sjelljen e dikujt që devijon nga normat e pranuara, ajo shërben si një mjet informal i kontrollit shoqëror. Ky diskutim jo vetëm që nxjerr në pah standardet e komunitetit, por gjithashtu dekurajon sjelljen devijuese duke ilustruar pasojat negative sociale të veprimeve të tilla. Për shembull, duke bërë thashetheme për dikë që ka vepruar në mënyrë të pandershme, komuniteti përforcon vlerën e ndershmërisë dhe vërteton se pandershmëria është e padëshirueshme dhe e dënueshme nga izolimi social.
Menaxhimi i stresit dhe ankthit
Thashethemet mund të jenë një mjet për të menaxhuar stresin dhe ankthin personal. Ndarja e shqetësimeve ose shqetësimeve për të tjerët mund të jetë një mënyrë për të shpërndarë ankthin personal, duke e shpërndarë atë midis një grupi në vend që ta përballojë atë vetëm. Kjo ndarje e përbashkët mund të veprojë si një formë mbështetjeje, edhe nëse qëllimi kryesor nuk është të kërkoni këshilla ose zgjidhje. Ai e kthen ankthin individual në një përvojë kolektive, e cila mund t’i bëjë ndjenjat dërrmuese më të menaxhueshme. Për më tepër, duke parë se të tjerët mund të kenë sfida të ngjashme ose më të mëdha, mund të ofrojë një ndjenjë lehtësimi ose këndvështrimi për problemet e dikujt.
Lehtësimi i Krahasimit Social
Thashethemet i lejojnë individët të krahasojnë veten me të tjerët, gjë që është një aspekt qendror i teorisë së krahasimit shoqëror. Duke diskutuar për fatet dhe fatkeqësitë e të tjerëve, individët vlerësojnë situatat e tyre të jetës në krahasim, gjë që mund të ndikojë në vetëvlerësimin dhe vetë-perceptimin. Krahasimet pozitive mund të rrisin vetëvlerësimin e dikujt (“Unë po bëj më mirë se ata”), ndërsa krahasimet negative mund të motivojnë vetë-përmirësimin ose ndryshimin. Ky mekanizëm i ndihmon individët të vlerësojnë progresin e tyre social dhe personal dhe të përshtatin sjelljet ose qëllimet e tyre në përputhje me rrethanat.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
