Emri i tij, overthinking, është i qartë: do të thotë “të mendosh shumë”. Në italisht, ky koncept shprehet shpesh me termin “përtypje” dhe konsiston në gërmimin pa pushim të të njëjtave mendime, ankesa dhe pakënaqësi, pa mundur t’i heqësh qafe ato. E gjithë kjo jo vetëm që rrit stresin dhe emocionet negative, por largon edhe mundësinë e gjetjes së një zgjidhjeje pozitive për situatat me vështirësi reale. Shkurt, është një prirje e keqe nga e cila duhet të çlirohemi sa më shpejt, për të mos u hidhëruar më shumë dhe për të përmirësuar cilësinë e jetës sonë.
Të menduarit shumë vs zgjidhja e problemit – Mendimi i tepërt është zakoni i të menduarit shumë dhe me obsesion, pa qenë në gjendje të kontrolloni rrjedhën e mendimeve dhe mbi të gjitha, pa marrë një vendim të aftë për të zgjidhur problemin që na përndjek. Në vetvete nuk është gjithmonë një fakt negativ: bëhet i tillë kur kthehet në një përtypje të shqetësuar dhe të pakënaqur mbi aspektet më negative të situatës sonë, ose kur krijon siklet në jetën e përditshme dhe kur rrjedha e mendimeve del jashtë kontrollit, duke na bërë të biem në pesimizëm total. Dy format më të zakonshme të të menduarit të tepërt janë mendimi për të kaluarën dhe shqetësimi për të ardhmen. Zgjidhja e problemit është krejt ndryshe: në këtë rast mund të shpenzojmë gjithashtu shumë kohë duke reflektuar mbi një problem, duke vlerësuar zgjidhje të ndryshme dhe duke marrë të gjithë intervalin që duket i nevojshëm përpara se të vendosim. Në këtë rast, të gjitha aftësitë tona mendore janë të angazhuara në zgjidhjen e një problemi dhe reflektimi nuk krijon asnjë shqetësim.
Kush është më i rrezikuar – Le ta pranojmë: kujt nuk i ka ndodhur, të paktën në një moment në jetën e tyre, të bjerë në grackën e ankimit dhe përgjumjes së brendshme? Ndërsa nga njëra anë është një shqetësim që na prek të gjithëve nga afër, të menduarit tepër ka tendencë të prekë veçanërisht njerëzit shumë të shqetësuar, të depresionuar dhe ata me vetëbesim të ulët. Por, në fakt, në momentet kritike të jetës, të gjithë e gjejmë veten në këto kushte. Ndaj është e rëndësishme që të jemi në gjendje ta njohim problemin sapo të lindë dhe ta përballojmë sa më mirë, ndoshta me ndihmën e një miku të ngushtë, të një personi që na do dhe më së shumti, të një specialisti.
Si të thyeni rrethin vicioz – Hapi i parë është të lidhim shqetësimin që ndjejmë me shqetësimin e vazhdueshëm për mendimet dhe gjendjet shpirtërore që janë vetëm negative. Nëse është e vërtetë që disa shqetësime janë pa emër, përdorimi që ne i bëjmë dhe hapësira që i lejojmë në mendjet tona varen nga ne. Ka shumë teknika të dobishme për të ndaluar rrjedhën e të menduarit të tepërt:
Mindfulness: është arritja e vetëdijes dhe realitetit në momentin e tanishëm dhe në mënyrë jogjykuese. Kërkon një rrugë të caktuar, por është i dobishëm për të larguar mendimet negative duke përqendruar vëmendjen në brendësinë tonë dhe duke nxitur relaksimin përmes frymëmarrjes.
Shqetësuesit: janë një mënyrë për të larguar vëmendjen dhe për të devijuar rrjedhën e mendimeve përpara se ankthi dhe negativiteti të na pushtojnë. Në thelb, kur bëhemi të vetëdijshëm për përtypjet tona, i përkushtohemi menjëherë diçkaje të këndshme dhe shpërblyese për disa minuta, derisa të kemi rifituar kontrollin: lexojmë një faqe të një libri qesharak, dëgjojmë një këngë gazmore, bëjmë një bisedë me një mik të këndshëm (pa folur me të për problemet tona!)
Rivendosni rrjedhën – Një ushtrim i dobishëm për të shpërqendruar mendjen është të përshkruani në mënyrë objektive mjedisin fizik në të cilin gjendeni për disa minuta. Për shembull: “muri para meje është i bardhë, tavolina ime është prej druri të errët, ekrani i kompjuterit tim është 18 inç. Me pak fjalë, do ta gjeni veten duke e përqendruar vëmendjen në aspekte fizike dhe të pakundërshtueshme, duke harruar pjesën tjetër.
Tingulli Ohm është pothuajse një klishe meditimi: nëse e marrim për atë që është, pra vetëm si tingull, pa i atribuar ndonjë kuptim ritual apo fetar, mund të përfitojmë prej tij. Një studim pilot ka treguar se intonimi i këtij tingulli ka fuqinë të çaktivizojë disa zona të trurit, duke përfshirë cingulatin e përparmë, talamusin, hipokampusin dhe një pjesë të amigdalës, duke reduktuar hiperaktivitetin e saj.
Lëvizja: sporti çliron endorfinë, hormonet e humorit të mirë dhe lodhja fizike ka fuqinë të largojnë shumë mendime negative.
Të heqim dorë nga kontrolli i tepruar: le të përpiqemi të mos parashikojmë në mënyrë obsesive se çfarë mund të ndodhë në të ardhmen, duke bërë përpjekje për të jetuar në të tashmen. Siç shkruante filozofi Michel de Montaigne “Jeta ime ka qenë plot me fatkeqësi të tmerrshme, shumë prej të cilave nuk kanë ndodhur kurrë”.
Burimi / https://www.tgcom24.mediaset.it/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
