Një studim i ri i botuar në revistën Science sugjeron se efektet kundër ankthit të substancave psikodelike mund të riprodhohen duke stimuluar një grup specifik qelizash nervore në tru, pa shkaktuar sjellje të ngjashme me halucinacionet.
Në eksperimente me minj, studiuesit identifikuan një grup neuronësh në korteksin medial prefrontal që aktivizohen nga një përbërës psikodelik dhe janë të lidhur me uljen e ankthit. Kur këta neurone u riaktivizuan me ndihmën e dritës ditën tjetër, minjtë vazhdonin të shfaqnin më pak ankth — edhe pse substanca nuk ishte më e pranishme në trupin e tyre dhe reagimet e kokës që lidhen me përvojat psikodelike kishin pushuar.
Përbërësit psikodelikë kanë treguar potencial terapeutik për trajtimin e çrregullimeve të humorit dhe ankthit, veçanërisht tek personat që nuk reagojnë ndaj trajtimeve tradicionale. Megjithatë, efektet halucinogjene të këtyre substancave ngrenë shqetësime për sigurinë dhe kufizojnë përdorimin e tyre në klinika. Ndërsa disa përbërës të rinj përpiqen të eliminojnë efektet halucinogjene në mënyrë kimike, studiuesit në këtë studim ndoqën një strategji të ndryshme: identifikimin e qarqeve nervore në tru që janë përgjegjëse për përfitimet terapeutike dhe testimin nëse stimulimi vetëm i këtyre qarqeve mund të imitojë efektet e dëshiruara.
Për të eksploruar këtë ide, ekipi kërkimor në Universitetin e Kalifornisë, Davis i administroi minjve përbërësin psikodelik DOI (2,5-dimetoksi-4-jodoamfetaminë). DOI vepron mbi receptorët e serotoninës në tru dhe është treguar më parë se redukton sjelljet që lidhen me ankthin tek kafshët. Ekipi fillimisht gjurmoi praninë e substancës në tru duke përdorur një biosensor fluorescente që ndriçon kur aktivizohen receptorët e serotoninës. Ata zbuluan se substanca arrinte nivelin më të lartë në tru rreth 30 minuta pas injektimit dhe ishte kryesisht e pazbulueshme pas katër orësh.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
