Ndonjëherë, duke i marrë gjërat në duart tuaja, fjalë për fjalë mund të bëjë mrekulli. Përdoruesi i Reddit u/civiljourney e kuptoi këtë kur qasja e tij e drejtpërdrejtë e ndihmoi atë në përballjen me një dorë të vështirë që i ishte dhënë nga Burimet Njerwzore. Natyra e punës së tij ishte e tillë që e kishte të pamundur të përmbushte kërkesat e parashtruara nga kompania e tij. Eprori i tij gjithashtu nuk po ia lehtësonte situatën. Prandaj, ai vendosi të marrë rrugën e përballjes, e cila në shumicën e rasteve nuk përfundon kurrë pozitivisht në korporata. Megjithatë, në një kthesë gazmore, ai arriti të hiqte vëmendjen nga vetja, thjesht duke u treguar “i sinqertë”.
Ai filloi duke përshkruar kushtet e vendit të tij të punës. Deklaroi se në të kaluarën ka punuar me orar edhe pse tiparet që i bashkëngjiten punës duhet t’i kenë dhënë një pozicion me rrogë. Kërkesat e punës ishin të tilla që ai duhej të ishte i disponueshëm në orët teke. Pavarësisht orëve jashtë orarit dhe orëve tek, ai u udhëzua që të hynte dhe të dilte në një orë të caktuar, dhe gjithashtu të punonte më pak orë jashtë orarit, pasi ata nuk donin të paguanin shtesë. Një kërkesë tjetër e veçantë e parashtruar prej tyre ishte marrja e drekës në një kohë të caktuar.
Ishte e pamundur për të që t’i plotësonte këto kërkesa dhe ai filloi të raportohej nga BNJ sa herë që nuk ndiqte ndonjë nga protokollet. Ata shkuan direkt te mbikëqyrësi i tij. Pas disa raportimeve të tilla, ai u thirr nga mbikëqyrësi. Ai bëri një rast bindës për veten e tij, por mbikëqyrësi i tha atij të tregonte bosh, “Unë nuk dua t’i shoh më këto”. Ai u përgjigj: “OK, do të sigurohem që të mos kesh nevojë t’i shohësh më”. Duke qenë një punonjës i zellshëm, ai siguroi që mesazhi i mbikëqyrësit të arrinte tek njerëzit e duhur.
Punonjësi shkoi direkt te BNJ dhe i kaloi mesazhin e mbikëqyrësit të tij, se mbikëqyrësi i tij nuk donte t’i shihte më këto raporte. Çuditërisht, BNJ u pajtua dhe raportet pushuan së ardhuri. Sipas tij, ata nuk kanë kontrolluar asnjëherë me mbikëqyrësin, sepse kanë qenë në dijeni të faktit se ishte e pamundur t’u përmbaheshin këtyre kërkesave me natyrën e punës. Nuk kishte më raportime dhe punonjësi vazhdoi të lulëzonte me mbikëqyrësin që ishte jashtëzakonisht i kënaqur me punën e tij.
Ai më vonë ndau këtë incident me kolegen e tij. Pasi dëgjoi gjithçka, bashkëpunëtori tha: “Unë nuk mendoj se kjo ishte ajo që ata donin të thoshin kur e thanë atë.” Punonjësi nuk ka njohuri të plotë për qëllimin që qëndron pas mesazhit. Gjithçka që ai di është se eprori i tij i dha një detyrë dhe ai e përmbushi atë në mënyrën më të mirë të aftësive të tij. Për të, i rëndësishëm është fakti që të gjitha palët ishin të lumtura në fund.
Revista Psikologjia
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
