Është ushqimi i parë. Pa asnjë dyshim, për ata që kanë lindur, qumështi i gjirit është ushqimi optimal dhe dhënia e gjirit është një strategji e vlefshme për muajt e parë dhe për të hedhur bazat për mirëqenien në të ardhmen. Në veçanti, duket se të ushqyerit me gji mund të kufizojë rreziqet e zhvillimit të mbipeshës.
Për t’i shtuar një pjesë mozaikut të njohurive mbi këtë temë, tani vjen një hulumtim ndërkombëtar që lidh “pasurinë” e qumështit me një substancë të caktuar, betain, me prirjen që fëmija të mbajë nën kontroll peshën. Kjo është ende një shifër fillestare, por sigurisht interesante, edhe për shkak se shkencëtarët ndërkombëtarë evropianë dhe amerikanë që zhvilluan studimin publikuan raportin në një revistë të rëndësishme siç është Science Translational Medicine.
“Misteri” i betainës
Normalisht betaina përmbahet në ushqime të tilla si quinoa, brokoli, spinaqi dhe më përgjithësisht në ushqimet e plota. Hipoteza është se duke ndikuar në mikrobiotë, mund të ndihmojë në kontrollin e peshës, jo vetëm tek gratë, por edhe tek i porsalinduri që e ka në dispozicion falë qumështit të gjirit.
Në fakt, studimi tregon se ekziston një lidhje midis sasisë së betainit të pranishëm në qumështin e gjirit dhe mundësisë së zhvillimit të mbipeshës tek bebet. Qumështi i një popullate grash u studiua dhe u zbulua se kur ato hanin ushqime më të pasura me betain ato kishin tendencë të kishin sasi më të mëdha të kësaj substance në qumështin e tyre dhe se fëmijët që konsumuan më shumë prej tij kishin mundësi më të pakta për t’u bërë “topolak”.
Nga ky vëzhgim, filloi një hetim eksperimental mbi kafshët të cilave u ofrohej dieta me një tepricë betaini përpara se të lindnin dhe si rezultat rritja e betainës në qumësht. U zbulua se ndërsa këlyshët rriteshin, ata që ushqeheshin me gji me nivele më të larta betaini kishin më pak të ngjarë të bëhen obezë edhe nëse ushqeheshin me një dietë me shumë yndyrë. Jo vetëm kaq: edhe si të rritur, kafshët që kishin parë nënat e tyre të plotësonin dietën me betain kishin një peshë mesatare pak më të ulët se bashkëmoshatarët e tyre.
Si ta shpjegojmë këtë fenomen? Për momentin ne po flasim vetëm për hipoteza. Por duket se ka një rol të luajtur nga bakteret e pranishme në zorrë, përkatësisht mikrobiota, e cila në një farë mënyre ndikohet nga betaina. Në fakt, u pa që minjtë që konsumuan qumështin e nënës me nivele të larta të betainës kishin nivele më të larta të baktereve të zorrëve të gjinisë Akkerrmansia: këto shtame bakteriale kanë qenë prej kohësh në lidhje me një kontroll më të mirë të peshës, jo vetëm te kafshët por edhe te njerëzit.
Përparësitë e ushqyerjes me gji
Me pak fjalë, qumështi i gjirit mund të ofrojë një sërë përbërësish që janë vërtet të dobishëm për të porsalindurin, për sa i përket kontrollit të peshës. Ai ofron lëndë ushqyese dhe substanca të afta që ushtrojnë efekte edhe në mikrobiotën e zorrëve. Përveç favorizimit të zhvillimit të një sistemi imunitar efikas, duket se mikroorganizmat e pranishëm në qumësht mund të ndërlidhen me përbërjen e mikrobiotës amtare. Natyrisht, përbërje të tjera ofrohen me qumështin e nënës që veprojnë në bakteret e zorrës së hollë. Thjesht mendoni për oligosakaridet, përbërësi i tretë më i bollshëm në qumështin e gjirit pas laktozës dhe lipideve dhe mund të ndikojë në mënyrë selektive në rritjen dhe funksionimin e mikrobiotës.
Burimi / https://dilei.it/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
