Komunikimi empatik me pacientët me kancer është thelbësor për t’u dhënë atyre të gjithë vëmendjen që meritojnë. Afërsia e stafit mjekësor, mirëkuptimi dhe një përqasje e përshtatshme socio-emocionale u mundësojnë pacientëve me kancer të përballojnë më mirë realitetin e situatës së tyre, si dhe trajtimet e ndryshme që duhet t’u nënshtrohen.
Të gjithë e dimë ose mund të imagjinojmë se çfarë do të thotë të diagnostikohesh me kancer. Kanceri është ende një sëmundje, por në vend që të shihet si fundi, është në të vërtetë një fillim. Një fillim mjaft vendimtar që kërkon që ne të japim më të mirën e vetes si pacientë, si familje ose miq.
Kur hasni kancerin, gjithçka duket një betejë mjaft e thjeshtë. David H. Koch
Ky fillim kërkon që ju t’i nënshtroheni një ose disa trajtimeve dhe të zbatoni strategjitë përkatëse psikologjike dhe emocionale për t’u përballur me jetën e vështirë të çdo dite. Për këtë arsye, marrëdhënia me stafin mjekësor është e rëndësishme, pothuajse një prioritet, sepse mjekët dhe infermierët duhet të jenë në gjendje të japin më të mirën.
Komunikimi empatik me pacientin me kancer është një arterie e shëndetit, një lidhje e përditshme, një lidhje e forcës në marrëdhënien mjek-pacient ose staf shëndetësor-pacient. Në mungesë të këtij faktori, pacientët trajtohen me mosinteresim, ose më keq, me ftohtësi. Ato janë qëndrime dhe sjellje që kanë një ndikim negativ mbi pacientin duke e lënë atë në një situatë prekëse.
Komunikimi empatik në onkologji: një faktor i rëndësishëm
Stafi i sistemit shëndetësor është i jashtëzakonshëm. Përkushtimi me të cilin mjekët dhe infermierët kryejnë punën e tyre është i lavdërueshëm, ata janë bartës të mirëqenies dhe mbi të gjitha, ekspertë. Jo të gjitha vendet mund të mburren me këtë pasuri, në të vërtetë qasja në sistemin shëndetësor dhe zhvillimi i protokolleve të përshtatshme të kujdesit dhe asistencës nuk ofrohen kudo të njëjtën cilësi.
Për shembull, në shumë vende evropiane praktikohen dhe përpunohen aftësi të caktuara komunikative dhe psiko-emocionale, ndërsa në Shtetet e Bashkuara komunikimi i kancerit dhe aplikimi i tij në sistemin shëndetësor janë relativisht të reja. Sigurisht që do të ketë përjashtime, por ato varen nga cilësitë e punonjësit social-shëndetësor individual. Që nga viti 2016, janë kryer disa studime mbi këtë temë.
Qëllimi i këtyre punimeve dhe publikimeve të ngjashme është po aq i thjeshtë sa është prioritet: të bëhen profesionistë shëndetësorë kompetentë në fushën e komunikimit të kancerit. Përtej aftësive “praktike” dhe aftësive të profesionit, aftësitë e komunikimit dhe psikologjisë emocionale nuk janë të lindura. Është e nevojshme për t’u trajnuar dhe për këtë arsye është thelbësore që protagonistët e shëndetit të marrin trajnim adekuat dhe specifik në këtë fushë delikate dhe në të njëjtën kohë komplekse.
Aftësitë që duhet për realizimin e një komunikimi efektiv empatik me pacientët me kancer
Komunikimi empatik me pacientët e kancerit kërkon njohjen se si të dëgjojmë, komunikojmë, përgjigjemi dhe kuptojmë nevojat e pacientit. Gjithashtu do të thotë të dish se si të përdorësh burimet dhe strategjitë e duhura në varësi të pacientit dhe nevojave të tij të veçanta. E gjithë kjo siguron kujdes të plotë dhe vëmendje ndaj pacientit, i cili shpesh është efektiv përtej trajtimit ose operacionit.
Ka disa aftësi themelore që përcaktojnë komunikimin empatik me pacientët e kancerit:
Të dish si të komunikosh dhe të dish si të pyesësh
Profesionistët e shëndetësisë e dinë se shpesh duhet të japin lajme të këqija: të diagnostikojnë kancerin, të informojnë për një operacion, të raportojnë joefikasitetin e një trajtimi ose përparimin e një sëmundjeje, në vend të shërimit të saj. Ato nuk janë të lehta për askënd, në këtë mënyrë mjekët dhe infermierët duhet të dinë të komunikojnë në mënyrën e duhur.
Nga ana tjetër, nuk mjafton thjesht të “informosh”. Profesionistët e shëndetësisë duhet gjithashtu të jenë në gjendje të formulojnë pyetje për pacientin për të parë nëse ata e kanë kuptuar informacionin e dhënë, mënyrën se si e kanë asimiluar dhe çdo nevojë shtesë, përveç atyre të zakonshme (p.sh. përkrahje psikologjike përveç trajtimit).
Ndjeshmëri
Mjekët, infermierët, punonjësit socialë dhe të shëndetit, shkurtimisht, të gjithë personeli i një spitali apo një qendre mjekësore, veçanërisht departamentet e onkologjisë, e dinë se ndjeshmëria ndaj pacientëve është thelbësore. Tensioni emocional, bllokimet psikologjike, frika, qëndrimi mbrojtës dhe zemërimi janë të pranishme si te pacientët ashtu dhe te anëtarët e familjes dhe është diçka që ne duhet të jemi në gjendje ta menaxhojmë.
Modelet e ndara të vendimmarrjes (PDC)
Modelet e ndara të vendimmarrjes janë një tjetër shtyllë e rëndësishme në kujdesin mjekësor. Ajo ka të bëjë me përfshirjen e pacientëve në procesin e kujdesit në mënyrë që ata të mos e shohin mjekun si dikush që merr vendime për ta ose që ka autoritet të plotë.
Sipas këtyre modeleve, pacienti dhe familja e tij gjithmonë duhet të përfshihen në rrugën e trajtimit. Në këtë kuptim, ata marrin vendime së bashku me ekipin mjekësor dhe pranojnë angazhimin për të punuar, luftuar dhe për të ecur përpara në mënyrë aktive.
Në mënyrë që kjo të ndodhë dhe të ketë harmoni në marrëdhënien e përditshme mjek-pacient, profesionistët e shëndetësisë duhet të jenë plotësisht të njohur me të dhe të jenë në gjendje të vënë në praktikë këto modele vendimmarrëse.
Ju mund të jeni viktimë e kancerit ose një i mbijetuar. Kjo varet nga këndvështrimi. Dave Pelzer
Përgatiti: Brikela Daci | Burimi / https://lamenteemeravigliosa.it
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
