Roli i mësuesit në mish mbetet thelbësor për të mbajtur të lartë përqendrimin e nxënësve, e konfirmon neuroshkenca.
FUNKSIONI I NEUROSCIENCES EDUKATIVE
Sipas Sousa, problemi në arsim është se neuroshkencës ende nuk i jepet rëndësi e mjaftueshme , pavarësisht rolit të saj shumë pozitiv në zhvillimin optimal të fëmijës. Mësuesit duhet të fillojnë të marrin në konsideratë më shumë këtë fushë multidisiplinare, pasi në këtë mënyrë ata do të mund t’i qasen më mirë nxënësve të tyre.
SI MUND TË VEPROJNË MËSUESIT?
Fatkeqësisht, mësimet tradicionale janë ende shumë shpesh të bazuara në një ndërveprim me një kanal, ku mësuesi flet dhe nxënësi dëgjon. Megjithatë, kjo nuk është metoda më optimale për të mbajtur të lartë përqendrimin e nxënësve, të cilët detyrohen t’i nënshtrohen në mënyrë pasive mësimit.
Aq më tepër gjatë viteve të fundit, me përparimin teknologjik që e ka bërë ndërveprimin edhe më të thjeshtë dhe më të menjëhershëm, kjo metodë mësimore është e vjetëruar. Mësuesit e sotëm duhet të ndryshojnë fokusin e mësimeve dhe të promovojnë më shumë ndërhyrjet e nxënësve. Kjo do t’i bëjë ata më të vëmendshëm dhe të vetëdijshëm për atë që po studiojnë, duke promovuar të mësuarit më të shpejtë dhe më afatgjatë .
Thënë këtë, përdorimi i teknologjisë sigurisht që mund të ndihmojë, por ajo duhet parë si një mjet mësimor, jo si aktori kryesor. Në fakt, roli i mësuesit në mish mbetet thelbësor për të mbajtur të lartë përqendrimin e nxënësve. Idealja do të ishte gjetja e ekuilibrit të duhur midis teknologjisë dhe ndërveprimit social me mësuesin. Në këtë mënyrë nxënësit do të jenë në gjendje t’i kuptojnë më mirë temat dhe t’i mbajnë mend më gjatë.
David Sousa jep një shembull praktik për të kuptuar më mirë konceptin që shpjegoi. Supozoni se jeni një mësues që po zhvillon një mësim historie për Luftën e Dytë Botërore. Nëse do të ndiqnim metodat tradicionale, do të zhvillonim mësimin klasik të rrëfyer, pa i përfshirë në asnjë mënyrë nxënësit.
Por ne nuk duam t’i mërzitim studentët tanë, përkundrazi duam që ata të mësojnë konceptet komplekse të Luftës së Dytë Botërore në mënyrën më efektive të mundshme. Ndaj vendosim të përdorim neuroshkencën edukative, duke e afruar një temë në dukje të largët me jetën e përditshme. Mund të japim shembuj të disa pasojave të konfliktit ende të dukshme në gjeopolitikën aktuale, për të ngjallur kureshtjen e studentëve.
Pika themelore është të arrish të gjesh një mënyrë inovative dhe të veçantë për të përfshirë vëmendjen dhe interesin e të rinjve, madje – dhe mbi të gjitha – kur bëhet fjalë për tema që janë shumë larg nga interesi i tyre.
Burimi / Altuofianco.blog
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
